Lodowiec Szelfowy Fimbul

(c) Dimitri Torterat, CC BY 2.0 fr

Główne lodowce szelfowe Antarktydy (2008):

     Lodowiec Szelfowy Rossa

     Lodowiec Szelfowy Ronne i Lodowiec Szelfowy Filchnera

     Lodowiec Szelfowy Amery’ego

     Larsen C

     Lodowiec Szelfowy Riiser-Larsena

     Lodowiec Szelfowy Fimbul

     Lodowiec Szelfowy Shackletona

     Lodowiec Szelfowy Jerzego VI

     Zachodni Lodowiec Szelfowy

     Lodowiec Szelfowy Wilkinsa

     Lodowiec Szelfowy Abbota

     Lodowiec Szelfowy Getza

Norweski sprzęt pomiarowy na powierzchni lodowca

Lodowiec Szelfowy Fimbul^[1] (norw. Fimbulisen) – duży lodowiec szelfowy u wybrzeża Ziemi Królowej Maud na Antarktydzie. Jego powierzchnia to 41 060 km^2[2], czyli jest nieznacznie mniejsza od powierzchni Szwajcarii. Roszczenia terytorialne do terytorium obejmującego ten lodowiec zgłasza Norwegia.

Przylega do Wybrzeża Księżniczki Marty i Wybrzeża Księżniczki Astrid. Norweska nazwa Fimbulisen oznacza „wielki lód”. Jest on zasilany przez Lodowiec Jutulstraumen. Został sfotografowany z powietrza przez niemiecką wyprawę z lat 1938-39, jego pierwsze mapy sporządzili norwescy kartografowie^[3]. Dawniej znajdowały się na nim trzy południowoafrykańskie stacje SANAE, które jednak niszczył osiadający śnieg; obecnie czwarta stacja SANAE IV stoi daleko na południe, na stałym lądzie^[1][4].

Przypisy