Lodowy Zwornik

Lodowy Zwornik
Zadný Ľadový štít
Ilustracja
Lodowy Zwornik (wśród podpisanych formacji)
Państwo Słowacja
Położeniepowiat Poprad
PasmoTatry, Karpaty
Wysokość2512 m n.p.m.
Pierwsze wejście16 lub 17 lipca 1902
Karol Englisch i Johann Hunsdorfer senior
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Lodowy Zwornik”
Ziemia49°12′04″N 20°11′04″E/49,201111 20,184444

Lodowy Zwornik (słow. Zadný Ľadový štít, niem. Eistaler Schulter, węg. Jég-völgyi-váll[1]) – mało wybitne, zwornikowe wzniesienie o wysokości 2512[2] lub 2507[3] m n.p.m. znajdujące się w masywie Lodowego Szczytu, w słowackiej części grani głównej Tatr Wysokich. Od wierzchołka Lodowego Szczytu Lodowy Zwornik oddzielony jest płytką przełęczą Ramię Lodowego, natomiast od Śnieżnego Szczytu – Wyżnią Lodową Przełęczą. Jego wierzchołek nie jest dostępny żadnymi znakowanymi szlakami turystycznymi[3].

Lodowy Zwornik wysyła na północny zachód długą grań zwaną Kapałkową Granią. Oddziela ona Dolinę Śnieżną od Doliny Suchej Jaworowej. Znajdują się w niej obiekty takie jak: Wielka, Pośrednia i Mała Kapałkowa Turnia, a także Kapałkowe Czuby. Najbliżej zwornika położony jest Kapałkowy Kopiniak, oddzielony Wyżnią Kapałkową Ławką[2]. Szczególnie imponująca jest północna, 275-metrowa ściana Lodowego Zwornika opadająca w kierunku Doliny Śnieżnej[3].

Historia

Lodowy Zwornik był odwiedzany zapewne przed pierwszymi wejściami turystycznymi. Wchodzono na niego najprawdopodobniej przy okazji wejść na Lodowy Szczyt i Ramię Lodowego m.in. podczas pomiarów kartograficznych. Nazwa Lodowy Zwornik została nadana dopiero w 1939 r. Wcześniej określano go Punktem 2507, P.2507 lub Ramieniem Lodowego – dzisiejszą nazwą sąsiadującej z nim przełęczy[3].

Pierwsze znane wejścia:

Prawdopodobnie szczyt był odwiedzany już wcześniej, np. przy okazji pomiarów kartograficznych[3].

Przypisy

  1. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. ↑ a b Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.
  3. ↑ a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVIII. Lodowa Przełęcz – Lodowy Zwornik. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1993, s. 117–123.
Główna grań Tatr Wysokich
Kapałkowa Grań

Media użyte na tej stronie

U+25B2.svg
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Dolina Sniezna.jpg
Autor: Rafik k, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dolina Śnieżna - widok znad Czarnego Stawu Jaworowego.