Lokajata

Lokajata – indyjski system materialistyczny i hedonistyczny, który zakładał, że człowiek składa się z 4 materialnych elementów (ziemi, wody, ognia i powietrza), które po śmierci się rozpadają. Człowiek nie ma duszy, a ponieważ zaświaty nie istnieją, nie istnieje też zapłata za dobre i złe czyny (karman). Twórcą systemu był Ćarwaka żyjący prawdopodobnie ok. III-I w. p.n.e. Szkoła ta dostarczała teorii politycznych epoce Mauriów.[1]

Przypisy

  1. Jan Kieniewicz: Historia Indii. Wyd. 3. Wrocław: Ossolineum, 2003, s. 73. ISBN 83-04-04642-3.