Lokal mieszkalny

Lokal mieszkalny

Lokal mieszkalny – trwale wydzielony fragment nieruchomości – budynku mieszkalnego, służący do zaspokojenia potrzeb bytowych co najmniej jednej osoby (najczęściej rodziny). Składa się przeważnie z kilku pokojów, kuchni, łazienki z ubikacją oraz korytarza.

Definicje

Samodzielny lokal mieszkalny może stanowić odrębną własność, czyli nieruchomość lokalową. Położony jest na określonej nieruchomości, stanowiącej nieruchomość wspólną (art. 3 ustawy z 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (uwl)). Do lokalu przypisany jest udział w nieruchomości wspólnej. Współwłasność nieruchomości wspólnej jest prawem, związanym z prawem własności nieruchomości lokalowej i nie może być zniesiona (art. 3 ust. 1 uwl).

Według Przepisów techniczno-budowlanych: § 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:[...] mieszkaniu - należy przez to rozumieć zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego^[1].

Polskie prawo^[1][2] przewiduje następujące wymagania dotyczące mieszkań w budynkach wielorodzinnych:

• mieszkanie, oprócz pomieszczeń mieszkalnych, powinno mieć kuchnię lub aneks kuchenny, łazienkę, ustęp wydzielony lub miskę ustępową w łazience, przestrzeń składowania, miejsce umożliwiające zainstalowanie automatycznej pralki domowej oraz przestrzeń komunikacji wewnętrzne
• w budynku mieszkalnym wielorodzinnym w łazienkach powinno być możliwe zainstalowanie wanny lub kabiny natryskowej, umywalki, miski ustępowej (jeżeli nie ma ustępu wydzielonego)
• pomieszczenie mieszkalne i kuchenne powinno mieć bezpośrednie oświetlenie światłem dziennym
• mieszkanie powinno mieć powierzchnię użytkową nie mniejszą niż 25 m²
• w mieszkaniu co najmniej jeden pokój powinien mieć powierzchnię nie mniejszą niż 16 mkw
• pokoje w budynkach mieszkalnych powinny mieć przynajmniej 2,5 m wysokości.

Wielkość mieszkania

Według danych GUS na 31 grudnia 2015 r.^[3] średnia wielkość mieszkania w Polsce wynosi 73,6 mkw. Na wsi jest to 92,7 mkw, a w miastach 64,4 mkw.

Statystycznie mieszkania w Polsce są mniejsze niż w większości krajów w Europie. W Unii Europejskiej na osobę przypada średnio 41,7 mkw, a w Polsce 27 mkw. Największe mieszkania w Europie mają Islandczycy (68,6 mkw na osobę), Duńczycy (55 mkw na osobę) i Luksemburczycy (54,6 mkw). Standardy podobne do polskich obowiązują w Irlandii (28,9 mkw na osobę)^[4].  

W latach PRL lokale mieszkalne określane były następującymi skrótami (w zależności od liczby osób, które miały je zamieszkiwać oraz liczby izb):

• M1 - lokal mieszkalny dla 1 osoby (tzw. kawalerka), składający się z 1 pokoju bez kuchni (z aneksem kuchennym, zazwyczaj w przedpokoju),
• M2 - lokal mieszkalny dla 2 osób, składający się z 1 pokoju i kuchni,
• M3 - lokal mieszkalny dla 3 osób, składający się z 2 pokoi i kuchni,
• M4 - lokal mieszkalny dla 4 osób, składający się z 3 pokoi i kuchni,
• M5 - lokal mieszkalny dla 5 osób, składający się z 4 pokoi i kuchni.

Obecnie wielkość mieszkania określa się zazwyczaj poprzez liczbę pokoi, do których zalicza się pokój dzienny i sypialnie. W USA i Wielkiej Brytanii pokoju rodzinnego nie zalicza się do pokojów, liczy się tylko sypialnie. Lokal, który ma wspólne sypialnie nie nadaje się prawnie dla rodziny.

Standard mieszkania

Infografika prezentuje cechy mieszkań o podstawowym i rozszerzonym standardzie, apartamentów i apartamentów luksusowych. Pokazuje również ich średnie ceny i procentowy udział wśród wszystkich realizowanych jednostek mieszkaniowych

Obecnie powstające lokale mieszkalne można podzielić na kategorie w zależności od ich standardu^[5]:

• Mieszkania, dzielą się na 2 podsegmenty:
  • Mieszkania o podstawowym standardzie (ang. low-end):  dostępne cenowo,  usytuowane na peryferiach miast lub w mniej atrakcyjnych dzielnicach, powstają w dużych zespołach budynków, a do ich budowy wykorzystywane są najtańsze technologie. Powierzchnia mieszkań jest zbliżona do funkcjonalnego minimum, a wysokość pomieszczeń wynosi 250-260 cm.
  • Mieszkania o podwyższonym standardzie (ang. lower-middle): mają większą powierzchnię, zwykle znajdują się w nich garderoby. Budynki i ich otoczenie są estetyczne i funkcjonalne zagospodarowane, mają garaże i windy. Osiedla zwykle są ogrodzone, z kontrolowanym dostępem. Materiały wykorzystane przy realizacji i prace wykończeniowe mieszczą się w średnich zakresach cenowych i jakościowych. 
• Apartamenty, dzielą się na 2 podsegmenty:
  • Apartamenty (ang. upper-middle): w prestiżowych lokalizacjach, zbudowane z wykorzystaniem materiałów wysokiej jakości, standardem jest recepcja w budynku i winda. Budynki mają całodobową ochronę i monitoring. Powierzchnie apartamentów są podobne do tych w mieszkaniach o podwyższonym standardzie, jednak regułą jest garderoba i możliwość wydzielenia niezależnej, widnej kuchni. Wysokość pomieszczeń w apartamentach to co najmniej 275 cm.
  • Apartamenty luksusowe (ang. high-end): budynki o niebanalnej architekturze, sygnowanej znakomitymi nazwiskami, zlokalizowane blisko terenów zielonych lub kompleksów zabytkowych. Powierzchnia większości lokali w tym segmencie przekracza 100 mkw. Wymagana jest garderoba, sypialnia typu master suit jest standardem. Mieszkańcy mogą korzystać z serwisu concierge, drobnych napraw, sprzątania lokalu i obiektów sportowo-rekreacyjnych. 

Przypisy