Lokalna grupa działania

Lokalna grupa działania (w skrócie „LGD”[1]) – rodzaj partnerstwa terytorialnego tworzonego najczęściej na obszarach wiejskich, zrzeszającego przedstawicieli lokalnych organizacji (z sektora publicznego, prywatnego i pozarządowego) oraz mieszkańców danego obszaru wyznaczonego granicą gmin członkowskich. W Polsce podstawą prawną funkcjonowania LGD są ustawy: o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich oraz o stowarzyszeniach.

Członkami tych organizacji mogą być m.in. przedstawiciele samorządów gmin, placówek oświaty, kultury, parafii, organizacji i stowarzyszeń działających na danym terenie, firm, spółdzielni itp., a także zwykli mieszkańcy. LGD rejestrowane są w Krajowym Rejestrze Sądowym jako stowarzyszenia "specjalne"[2], posiadają statut i wybrane władze: radę, zarząd i komisję rewizyjną. Najważniejszym gremium decyzyjnym LGD jest zgromadzenie członków. Obecnie w radach LGD przedstawiciele sektora publicznego nie mogą stanowić więcej niż 50% składu.

LGD przygotowuje Lokalną Strategię Rozwoju. Obszar nią objęty powinien być spójny terytorialnie i liczyć co najmniej 30 tys. i nie więcej niż 150 tys. mieszkańców. Po akceptacji LGD przez samorząd danego województwa, może ona korzystać z funduszy Unii Europejskiej. Najczęściej wykorzystywane są środki Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, rozdzielanego w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich, aczkolwiek LGD mogą korzystać także z innych funduszy.

Przypisy

  1. ↑ Marek Furmankiewicz, Karolina Królikowska, Partnerstwa terytorialne na obszarach wiejskich w Polsce w latach 1994-2006, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, 2010, ISBN 978-83-7717-021-2.
  2. ↑ Poradnik dla lokalnych grup działania w zakresie opracowania lokalnych strategii rozwoju na lata 2014-2020, Warszawa: Departament Rozwoju Obszarów Wiejskich Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, 2015.

Linki zewnętrzne