London, Midland and Scottish Railway

London, Midland and Scottish Railway (identyfikator literowy LMS) – była brytyjska spółka kolejowa, istniejąca od 1 stycznia 1923 roku do 31 grudnia 1947 roku. LMS obsługiwało połączenia kolejowe w Londynie, zachodnich Midlands, północnej Walii, zachodniej Szkocji i Północnej Irlandii^[1]. Przez okres istnienia przedsiębiorstwa, było ono drugim największym pracodawcą w Wielkiej Brytanii, poza państwową pocztą.

Lokomotywa do pociągu „Coronation Scot” eksploatowana w latach 1937–1939 na linii West Coast Main Line

Historia

Pierwsze lata

London, Midland and Scottish Railway utworzyło się na mocy ustawy brytyjskiego parlamentu z 1921 roku, która głosiła zjednoczenie około 120 dotychczasowych kolei w cztery towarzystwa. London, Midland and Scottish Railway powstało głównie z połączenia kolei Midland Railway z London and North Western Railway. Przez pierwszą dekadę istnienia kolei funkcję Chief Mechanical Engineer piastował Henry Fowler. Plac lokomotyw nabytych z poprzednich spółek okazał się niezdolny dla nowego towarzystwa. Szczególnie świadczyło to fakt, że było brak korzystnych, masowo produkowanych lokomotyw typu 2C1, 1D itp.^[2]

William Stanier

W 1932, do kolei LMS został przywołany William Arthur Stanier z kolei Great Western Railway. Odgrywał niezastąpioną rolę w budowie parowozów ekspresowych z wartościami równymi lokomotyw typu A4 z konkurencyjnej London and North Eastern Railway. Jednocześnie wznowił ówczesny przestarzały tabor na nowsze niezawodne egzemplarze, których spora częśc była eksploatowana aż do wycofania trakcji parowej z Wielkiej Brytanii w 1968 roku.^[3].

Ostatnie lata

Po odejściu Stanier'a w 1944 roku, funkcję Chief Mechanical Engineer piastował Charles Edward Fairburn. Ostatnią osobą pełniącą tą funkcję był Henry George Ivatt, który ją objął od 1 lutego 1946 do chwili nacjonalizacji towarzystw kolejowych 1 stycznia 1948 roku^[4].

Przypisy