Long Range Desert Group
 | Ten artykuł od 2012-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Long Range Desert Group (LRDG, Pustynna Grupa Dalekiego Zasięgu, określana też jako: Pustynna Grupa Dalekiego Zwiadu) – elitarna, brytyjska formacja wojskowa, utworzona w 1940 roku w Egipcie.
Złożona z doborowych żołnierzy, głównie ochotników, pochodzących między innymi z Nowej Zelandii, Rodezji, Południowej Afryki i Wielkiej Brytanii. Głównym celem owej formacji było prowadzenie dalekosiężnych działań zwiadowczych i dywersyjnych na pustyni.
Jednostka została utworzona w Egipcie w czerwcu 1940 roku przez majora Ralpha A. Bagnolda, kapitana Patricka Claytona i kapitana Williama Shawa na rozkaz generała Archibalda Wavella. Grupa została rozwiązana po zakończeniu wojny. Podczas Kampanii Pustynnej 1940-43 jednostka działała głównie setki kilometrów za liniami nieprzyjaciela. Chociaż głównym jej zadaniem był rekonesans i zbieranie informacji wywiadowczych, jednostki grupy (zwane "Patrolami") wykonywały czasami akcje o charakterze bojowym. Najbardziej znanym takim atakiem była Operacja Caravan, czyli uderzenie na libijskie miasto Barka (obecnie Al-Mardż) i pobliskie lotnisko polowe 13 września 1942 r. W początkowym okresie działalności Special Air Service, zanim została ona wyposażona we własne środki transportu, LRDG zapewniała też transport komandosom SAS[1].
Jednostka używała samochodów ciężarowych, przystosowanych do działań pustynnych i uzbrojonych w broń maszynową. Od marca 1942 jako podstawowy środek transportu używane były samochody Chevrolet 1533X2 30cwt, od połowy 1942 używano też jeepów Willys[1].