Longin Cegielski
Data i miejsce urodzenia | 12 marca 1920 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 29 stycznia 1987 |
Wiceprezes Rady Ministrów | |
Okres | od 27 marca 1976 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Longin Cegielski (ur. 12 marca 1920 w Moszczenicy, zm. 29 stycznia 1987 w Warszawie) – działacz ludowy, doktor nauk rolnych, ekonomista i polityk. Poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji, w latach 1976–1980 wiceprezes Rady Ministrów.
Życiorys
Ukończył nauki rolnicze na Politechnice Lwowskiej i Uniwersytecie Jagiellońskim (1946). W 1964 uzyskał stopień doktora nauk rolnych w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.
W latach II wojny światowej prowadził tajne nauczania oraz był od 1940 żołnierzem Związku Walki Zbrojnej, od 1940 Armii Krajowej, a od 1943 Batalionów Chłopskich na terenie obwodu nowosądeckiego, gorlickiego i tarnowskiego. Używał pseudonimów Andrzej i Dębosz.
Od 1 września 1946 należał do Stronnictwa Ludowego, następnie od 1949 do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W latach 1948–1949 kierownik Wydziału Ekonomiczno-Rolnego w Wojewódzkim Zarządzie Związku Samopomocy Chłopskiej we Wrocławiu. Od 1953 do 1957 kierował działem redakcji „Zielonego Sztandaru”. Pracował w aparacie partyjnym, był kierownikiem referatu wydziału ekonomiczno-rolnego Naczelnego Komitetu Wykonawczego ZSL (1950–1952), i członkiem głównej komisji kontroli NKW. W 1969 został członkiem Naczelnego Komitetu ZSL, a w 1971 członkiem prezydium NK. Obie funkcje opuścił w 1980, w 1971 krótko sekretarz NK.
Od 1957 do 1968 pracował jako radca w Urzędzie Rady Ministrów oraz dyrektor gabinetu wicepremiera. W latach 1968–1971 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Rolnictwa. W latach 1971–1976 zastępca przewodniczącego Komisji Planowania Gospodarczego przy Radzie Ministrów. Od 1972 do 1985 był posłem na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji, w 1980 pełnił funkcję przewodniczącego klubu poselskiego ZSL w Sejmie VIII kadencji. W okresie od marca 1976 do kwietnia 1980 był wicepremierem w rządzie Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha. Pochowany został na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 31B-tuje-8)[1].
Odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Partyzancki
- Złoty Krzyż Zasługi (1955)[2]
- Medal Rodła
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[3]
Życie prywatne
Syn Jana i Heleny, ojciec historyka Tadeusza Cegielskiego oraz dziennikarza i dyplomaty Piotra Cegielskiego, dziadek dziennikarza Maksa Cegielskiego.
Przypisy
Bibliografia
- Leksykon Historii Polski z 1995
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
- Informacje w BIP IPN
Media użyte na tej stronie
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
Baretka: Krzyż Partyzancki
Baretka: Medal Rodła
Autor: Bert Verhoeff for Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Bezoek van de Poolse premier Jaroszewicz aan het Pools oorlogskerkhof in Breda. Jaroszewicz in gesprek met o.m. kolonel Stasiak
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Longina Cegielskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach