Lont detonujący
Lont detonujący (lont wybuchowy) – szybkopalny środek inicjujący, służący do niemal jednoczesnego powodowania wybuchu szeregu ładunków materiału wybuchowego poprzez detonację spłonek pobudzających umieszczonych w tych ładunkach, ładunki te mogą znajdować się w różnych odległościach od siebie. Składa się z rdzenia materiału wybuchowego o zwiększonej sile wybuchu (pentryt, heksogen) z jedną nicią rozpoznawczą oraz kilku wewnętrznych i zewnętrznych warstw oplotu (bawełna, juta, len pokrytego masą izolacyjną (najczęściej polichlorek winylu). Samodzielnie może stanowić ładunek siatkowy[potrzebny przypis]. Prędkość detonacji lontu tetrylowego wynosi 5000-5300 m/s, a lontu pentrytowego ponad 6500 m/s.
Zobacz też
Bibliografia
M. Piskorz: Encyklopedia Techniki Wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1978, s. 320.
Media użyte na tej stronie
A U.S. Marine Corps explosive ordnance disposal technician prepares a reinforced detonation cord filled with Pentaerythritol Tetranitrate (PETN) for a simulated aerial assault at Marine Corps Air Station Kaneohe Bay, Hawaii, Aug. 30, 2010. PETN is a stable explosive and is detonated by shockwave or heat.