Lord of the Lost

Lord of the Lost

Lord of the Lost podczas Hexentanz Festival 2015
Pochodzenie	Hamburg, Niemcy
Gatunek	Gothic metal Rock gotycki
Aktywność	od 2007
Wydawnictwo	Napalm Records
Skład
Chris Harms Class Grenayde Gared Dirge Pi Niklas Kahl
Byli członkowie
Sensai Sebsta Lindström Any Wayst Bo Six Disco Tobias Mertens
Strona internetowa

Lord of the Lost – niemiecki zespół rocka gotyckiego pochodzący z Hamburga. Zespół powstał w roku 2007, założony przez frontmana i wokalistę Chrisa Harmsa.

Historia

Początki Lord of the Lost datowane są na rok 2007. Założyciel, Chris Harms nie był nowicjuszem na scenie muzycznej, uprzednio w latach 1999-2004 był wokalistą i gitarzystą w rockowej grupie Philae a w latach 2004-2007 wokalistą i gitarzystą glam-rockowej grupy The Pleasures, udzielał się także w rozmaitych innych projektach muzycznych, takich jak Big Boy czy Unterart^[1].

Początkowo Lord of the Lost był projektem solowym, jednak po nagraniu kilku pierwszych utworów i publikacji ich na MySpace, Chris zauważył bardzo pozytywne recenzje i doszedł do wniosku, że warto skompletować pełny zespół do występów na żywo. Członków dobrał spośród swoich przyjaciół, również udzielających się na muzycznej scenie Hamburga i przystąpił do nagrywania pierwszego pełnometrażowego albumu. Projekt początkowo nazwany po prostu Lord, z czasem zmienił nazwę, Harms chciał w ten sposób uniknąć potencjalnych konfliktów o nazwę z takimi zespołami jak Lordi czy The Lords.

W roku 2009 ukazał się debiutancki singel Dry The Rain poprzedzający wydany ostatecznie w 2010 nakładem niezależnej wytwórni Out of Line pierwszy album grupy zatytułowany Fears^[2]. Jeszcze tego samego roku zespół przystąpił do nagrywania kolejnego albumu, zatytułowanego Antagony i udał się na duże tournee obejmujące międzynarodowe występy na takich festiwalach jak Wave-Gotik-Treffen^[3], Wacken Open Air^[4] czy M'era Luna^[5].

Opublikowany wiosną 2011, singel Sex on Legs anonsował drugą płytę grupy Antagony^[6]. Album określany jako pierwsze wydawnictwo koncepcyjne ukazał się wkrótce potem, a promowany był trasą koncertową supportującą grupę Mono Inc. zatytułowaną Viva Hades^[7].

Latem 2012, Lord of the Lost publikuje swój trzeci album Die Tomorrow. Zespół nie zwalnia tempa, jeszcze przed ukazaniem się tego wydawnictwa na rynku rozpoczynają się prace nad czwartą płytą zatytułowaną From The Flame Into The Fire. W październiku 2012, Lord of the Lost uczestniczy wraz z Letzte Instanz w ich trasie Ewig-Tour. Kolejne tournee rozpoczyna się wiosną, jest to wspólna z Unzucht trasa Darkness Kills. Jesienią tego samego roku ma miejsce kolejne tournee We are the Lost tym razem wspólne z zespołem Lost Area a w październiku Lord Of The Lost bierze udział w dużym wydarzeniu Gothic Meets Klassik odbywającym się w Leipzig Gewandhaus, wykonując utwory wspólnie z Zielona Gòra Symphony Orchestra^[8].

W lutym 2014 następuje istotna zmiana w składzie, perkusista Christian Schellhorn opuszcza grupę a jego miejsce zajmuje Tobias Mertens. Miesiąc później zespół odbywa swoje pierwsze tournee po Stanach Zjednoczonych. Tournee to dochodzi do skutku dzięki crowdfundingowi, w ciągu dwóch miesięcy sponsorzy i fani uzbierali 12,775 $, znacznie przekraczając zakładane potrzebne 10,000 dolarów.

Pierwszy czysto akustyczny album grupy Swan Songs, ukazuje się w marcu 2015 roku i dociera na 34 pozycję zestawienia GfK_Entertainment_Charts. Nagrań na to wydawnictwo dokonano podczas występów na żywo, w ramach cyklicznej imprezy Out of Line Weekender w Berlinie, która odbyła się w tym samym miesiącu^[9].

W roku 2015, Lord of the Lost publikuje EP'kę Full Metal Whore. Hasłem wiodącym tournee promujące płytę było motto "Make Love Make War" a supportowały trasę takie zespoły jak Darkhaus, Eyes Shut Tight, Vlad In Tears czy Erdling. Efektem tournee była wydana w grudniu 2015 roku płyta A Night To Remember – Live Acoustic In Hamburg, w skład publikacji wchodziło DVD i akustyczne live CD^[10].

Pierwszy singel The Love Of God z nadchodzącego nowego albumu Empyrean ukazał się w maju 2016^[11]. Niedługo później odbywa się pierwsze wielkie tournee zespołu po Europie Make Europe Great Again (M.E.G.A.). Wzięły w nim udział takie gwiazdy jak Combichrist, Filter^[12], czy na koncertach w Niemczech Rabia Sorda^[13]. Trasa ta objęła również występ w Polsce^[14], w gdańskim klubie B90^[15]. Empyrean ostatecznie ukazuje się pod koniec lipca 2016 roku, warto zauważyć, że jest to drugi w karierze zespołu album koncepcyjny.

Wydanie Empyrean poprzedziło premierę koncertową na wolnym powietrzu projektu pobocznego uczestników zespołu o nazwie The Lord Of The Lost Ensemble^[16]. Jest to akustyczno-klasyczny zespół wspierany przez muzyków klasycznych, na tę okoliczność dołączył również były perkusista grupy Christian "Disco" Schellhorn.

Kolejna ważna zmiana w zespole wydarzyła się w grudniu 2016. Gitarzysta Bo Six ogłosił, że opuszcza zespół, powodem miały być zawodowe i prywatne przyczyny^[17]. Jego miejsce na początku stycznia zajmuje nowy gitarzysta π (Pi)^[18]. Nie był to koniec zmian kadrowych, w lipcu 2017, Tobias Mertens ogłosił, że z podobnych przyczyn zaprzestaje działalności w Lord of the Lost, jego miejsce perkusisty na koncertach zajmuje Niklas Kahl (ex Stahlmann, Erdling).

Po tych zmianach, we wrześniu 2017,Lord of the Lost bierze udział w brytyjskiej części tournee grupy KMFDM zatytułowanym Hell Yeah^[19]. W październiku zespół miał dołączyć też do amerykańskiej części tej trasy. podczas koncertów Chris Harms i π mieli wystąpić na scenie wraz KMFDM w charakterze gitarzystów, prócz własnego setu Lord of the Lost. Ta część tournee nie doszła jednak do skutki^[20] ze względu na odmowę przyznania wiz przez rząd Stanów Zjednoczonych^[21][22].

Zespół gościł w Polsce 23 czerwca 2016 roku w gdańskim klubie B90^[15][23] oraz 13 lipca 2019 roku w ramach festiwalu Castle Party w Bolkowie^[24].

Styl muzyczny

Muzyka Lord of the Lost łączy kilka styli, takich jak metal czy glam rock, z mocnymi akcentami rocka gotyckiego, industrialu ale i muzyki klasycznej^[25]. W wywiadach dla magazynu Orkus czy portalu Subexistance, Chris Harms jako inspiracje wymieniał takich artystów jak Rammstein, Marilyn Manson, Nine Inch Nails, Roxette czy Lady Gaga^[26].

Skład

Obecny

Chris "The Lord" Harms podczas Rockharz Open Air 2017

• Chris "The Lord" Harms – wokal, gitara, wiolonczela
• Class Grenayde (Klaas Helmecke) (od 2008) – gitara basowa
• Gared Dirge (Gerrit Heinemann) (od 2010) – pianino, syntezatory, perkusja, gitara, theremin
• π (Pi Stoffers) (od 2016) – gitara
• Niklas Kahl (artysta koncertowy od 2017) – instrumenty perkusyjne

Poprzedni członkowie

• Sensai (-) (2008-2010) – gitara
• Sebsta Lindström (2008–2011) – gitara
• Any Wayst (-) (2008-2011) – instrumenty perkusyjne
• Bo Six (Borislav Crnogorac) (2009–2016) – gitara
• Disco (Christian Schellhorn) (2012-2014) – instrumenty perkusyjne
• Tobias Mertens (2014-2017) – instrumenty perkusyjne

Dyskografia

Albumy studyjne

• 2010: Fears
• 2011: Antagony
• 2012: Die Tomorrow
• 2014: From the Flame Into The Fire
• 2016: Empyrean
• 2017: Swan Songs II
• 2018: Thornstar
• 2020: Swan Songs III
• 2021: Judas

Albumy Live i Kompilacje

• 2013: We Give Our Hearts (Live auf St. Pauli)
• 2015: Swan Songs (Acoustic/Classical)
• 2015: A Night To Remember – Live Acoustic in Hamburg
• 2019: Till Death Us Do Part - Rarities & Remixes
• 2019: Till Death Us Do Part - Best Of

EP'ki

• 2012: Beside & Beyond
• 2014: MMXIV (3-Track EP wyłącznie dla Sonic Seducer)
• 2015: Full Metal Whore
• 2016: Eisheilige Nacht 2016 (wraz z Erikiem Fishem, CD/7" barwny dysk; Sonic Seducer ekskluzywna edycja winylowa z 11/2016 limitowana do 499 kopii) – zawiera covery dwóch utworów Nine Inch Nails i Nicka Cave'a

Single

• 2009: Dry The Rain
• 2011: Sex on Legs
• 2012: Die Tomorrow
• 2013: See You Soon incl. Von Anfang an (wraz z Holly Loose z Letzte Instanz)
• 2014: Afterlife
• 2014: La Bomba
• 2014: Six Feet Underground
• 2016: The Love Of God
• 2017: Waiting For You To Die
• 2017: Lighthouse
• 2017: The Broken Ones

Albumy winylowe

• 2014: Six Feet Underground (4-ścieżkowy barwny winyl)
• 2015: Full Metal Whore (9-ścieżkowy barwny winyl)

DVD

• 2012: Black To The Roots
• 2014: One Night – Lord Of The Lost & The Zielona Góra Symphony Orchestra – Live in Leipzig
• 2015: A Night To Remember – Live Acoustic in Hamburg

Exclusive Sampler Contributions

• 2011: Do You Wanna Die Without A Scar (na kompilacji Sonic Seducer Cold Hands Seduction Vol. 117)
• 2011: Death Doesn't Kill You But I Do (na kompilacji Out of Line Awake The Machines, Vol. 7)

Remiksy i nagrania z innymi artystami

• 2012: Kannst Du mich seh'n (Remix) Staubkind
• 2012: Deine Zeit Läuft Ab (St. Pauli Symphonic Version by Lord Of The Lost) Unzucht
• 2012: Eye M The Blacksheep (Remix by Chris Harms and Corvin Bahn) Rabia Sorda
• 2012: Eisblumen na Anniversary Sampler dwudziestolecia Subway to Sally
• 2012: Deep Inside (Remix) Fragile Child
• 2013: Bitte Schlag Mich (shattered by Lord of the Lost) Ost+Front
• 2013: Pandora's Box (Cover) Solitary Experiments
• 2013: In My Darkest Hour Together with Mono Inc. na ich albumie koncertowym Nimmermehr
• 2014: Für Immer Remix for Subway to Sally (na kompilacji Sonic Seducer Sampler Medieval Special Vol. XII Issue 03/2014)
• 2014: Krieger Remix for Blutengel na ich płycie Black Symphonies
• 2014: Die Erde Brennt Remix Joachim Witt na Neumond Ltd. Edition
• 2014: Sonne, Mond & Todesstern (Remix by Lord of the Lost) Ost+Front
• 2015: Der Zeitdieb Remix Tanzwut
• 2015: Der Luftschiffharpunist Remix Coppelius
• 2015: Satans Fall cover Saltatio Mortis
• 2015: All the things you say Remix Solar Fake
• 2016: Sexschuss remix Heldmaschine
• 2016: Children Of The Dark z Mono Inc., Joachimem Wittem i Tilo Wolffem

Teledyski

• 2009: Dry the Rain (Reżyseria: Nikola Stahl)
• 2010: Last Words (Reżyseria: Nikola Stahl)
• 2011: Sex on Legs (Reżyseria: Nikola Stahl)
• 2011: Prison (Reżyseria: Chris Harms)
• 2012: Beyond Beautiful (Reżyseria: Moritz Krebs)
• 2012: The Tomorrow (Reżyseria: Katya Tsyganova)
• 2013: See You Soon (Reżyseria: Jasmin Kreft)
• 2013: Credo (Reżyseria: Christian Beer)
• 2014: Afterlife (Reżyseria: Matteo Fabbiani)
• 2014: La Bomba (Reżyseria: Michel Briegel)
• 2014: Six Feet Underground (Reżyseria: Matteo Fabbiani)
• 2014: Kingdom Come (Reżyseria: Katya Tsyganova)
• 2015: Lost In A Heartbeat (Reżyseria: Lisa Morgenstern)
• 2015: Full Metal Whore (Reżyseria: Matteo Fabbiani)
• 2016: The Love of God (Reżyseria: Harun Hazar)
• 2016: Drag Me To Hell (Reżyseria: Michel Briegel)
• 2016: In Silence (Reżyseria: Matteo Fabbiani)
• 2017: Raining Stars (Reżyseria: Matteo Fabbiani)
• 2017: Waiting For You To Die (Reżyseria: Matteo Fabbiani)
• 2017: Lighthouse (Reżyseria: Matteo Fabbiani)
• 2017: The Broken Ones (Reżyseria: Matteo Fabbiani & Chiara Cerami)
• 2017: My Better Me (Reżyseria: Matteo Fabbiani & Chiara Cerami)
• 2018: On This Rock I Will Build My Church (Reżyseria: Matteo Fabbiani & Chiara Cerami)
• 2018: Morgana (Reżyseria: Matteo Fabbiani & Chiara Cerami)
• 2018: Haythor (Reżyseria: Matteo Fabbiani & Chiara Cerami)
• 2018: Black Halo (Reżyseria: Nelis Friedrichs)

Przypisy

Zobacz też

• Castle Party
• Blutengel

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona grupy
• Kanał zespołu Lord of the Lost na YouTube
• Dyskografia Lord of the Lost w MusicBrainz (ang.)
• Lord of the Lost w serwisie Discogs
• Lord of the Lost w serwisie AllMusic