Lorenzo Casanova Ruiz

Lorenzo Casanova Ruiz

El Fraile y el Bodeguero
Data i miejsce urodzenia	14 marca 1844 Alcoy, Hiszpania
Data i miejsce śmierci	23 marca 1900 Alicante, Hiszpania
Narodowość	hiszpańska
Dziedzina sztuki	malarstwo

Lorenzo Casanova Ruiz − hiszpański malarz.

Studiował w Walencji pod okiem Daniela Cortina. Pochodził z niezamożnej rodziny, był synem rzeźnika. Dalsze artystyczne studia umożliwiło mu stypenium prowincji Alicante, dzięki któremu mógł wyjechać do Rzymu, gdzie przebywało wielu utalentowanych hiszpańskich artystów^[1]. Od 1873 r. studiował na Akademii Chiggi gdzie zaprzyjaźnił się z Mariano Fortuny, Joaquinem Agrasot, Ignacio Pinazo Camarlench i José Benlliure y Gil. W Rzymie spędził w sumie osiem lat, dzieła z tego okresu to: Escena de mesón, El bodeguero, El pozo de los franciscanos, Cervantes leyendo El Quijote, Zambra gitana, Portadora de agua, Tocador de guitarra, Dos viejos conocidos i Retrato de caballero.

Po powrocie do kraju razem z malarzem Eduardo Rosales studiował na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie, gdzie nauczycielem był Federico Madrazo. Ożenił się z Marią Teresą Miró Moltó, był wujem i protektorem poety Gabriela Miró. Jego najbardziej znane dzieła to Gabriel Miró niño, Primeros pasos, Cabeza de Moro, El poeta, Escena de amor cómplice, Muchacha con clavel, Retrato de Joaquín Sorolla y su esposa Clotilde, El Fraile y el Bodeguero.

Po śmierci ojca w 1879 r. powrócił do rodzinnego Alcoy i otworzył własną akademię sztuki Centro Artístico. Osiedlił się w Alicante, gdzie założył szkołę Academia de Casanova. Jego uczniami byli m.in. Lorenzo Aguirre, Andrés Buforn, Fernando Cabrera Cantó, Lorenzo Pericás Ferrer, Emilio Varela Isabel.

Przypisy