 | Lorenzo Staelens |
|
| Data i miejsce urodzenia | 30 kwietnia 1964
Kortrijk |
| Wzrost | 179 cm |
| Pozycja | środkowy obrońca |
| Kariera seniorska |
|
| Kariera reprezentacyjna |
| Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | | 1990–2000 |  Belgia | 70 | (8) |
|
| Kariera trenerska |
|
Lorenzo Staelens (ur. 30 kwietnia 1964 roku w Kortrijk) – były belgijski piłkarz występujący najczęściej na pozycji środkowego obrońcy.
Kariera klubowa
Lorenzo Staelens zawodową karierę rozpoczynał w 1987 roku w grającym w drugiej lidze belgijskiej K.V. Kortrijk, gdzie już w debiutanckim sezonie rozegrał 32 mecze i strzelił cztery bramki. W klubie tym Belg grał łącznie przez dwa sezony, w trakcie których wystąpił w 64 spotkaniach i zdobył jedenaście bramek. Następnie trafił do jednego z najbardziej utytułowanych klubów w kraju - Club Brugge, z którym odnosił największe w karierze sukcesy. Cztery razy zdobył mistrzostwo, trzy razy puchar i aż sześć razy superpuchar kraju. W barwach "Blauw en Zwart" zadebiutował także w rozgrywkach Pucharu UEFA oraz Ligi Mistrzów. Przez dziewięć sezonów spędzonych w Bruggi, Staelens zagrał aż w 286 pojedynkach, w których strzelił 84 gole. Latem 1998 roku Lorenzo podpisał kontrakt z RSC Anderlechtem, by następnie zostać wybrany najlepszym piłkarzem 1999 roku na belgijskich boiskach. Jako zawodnik "Fiołków" w 2000 roku Staelens sięgnął po tytuł mistrza kraju oraz wywalczył superpuchar Belgii. W 2001 roku Belg przeniósł się do japońskiej drużyny Oita Trinita, po czym zdecydował się zakończyć piłkarską karierę.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Belgii Staelens zadebiutował w 1990 roku. W tym samym roku wystąpił na Mistrzostwach Świata 1990, na których Belgowie przegrali w 1/8 finału z Anglikami 1:0. W 1994 roku Lorenzo znalazł się w kadrze drużyny narodowej na Mistrzostwa Świata 1994. Na tym mundialu Staelens zagrał w każdym ze spotkań w pełnym wymiarze czasowym. Następnie Georges Leekens powołał go na Mistrzostwa Świata 1998. Na turnieju tym Belgowie nie zdołali wyjść z grupy, a Staelens znów wystąpił we wszystkich pojedynkach. Ostatnią wielką imprezą w karierze belgijskiego piłkarza było Euro 2000, na którym "Czerwone Diabły" po raz kolejny zostały wyeliminowane już w pierwszej fazie turnieju. Staelens dla drużyny narodowej zaliczył łącznie 70 występów, w których zdobył osiem bramek.
Bibliografia
| Trenerzy Excelsioru Mouscron |
|---|
- Rixhon (1964–65)
- Dubreucq (1965–68)
- Pintie (1968–69)
- Bigot (1969–71)
- Vandooren & Orlans (1971–72)
- Desreumaux (1972–73)
- Stockman (1973–75)
- Baert (1975–76)
- Terras (1976–77)
- Dubreucq (1977–78)
- Cornil (1978–80)
- Baert (1980–81)
- Verriest & Baert (1981–82)
- Baert (1982–84)
- Kinsabil (1984–85)
- Stockman (1985–88)
- Besengez (1988)
- Ellegeert (1988–90)
- Van Maldeghem (1990–95)
- Leekens (1995–97)
- Vandenbrouck (1997)
- Broos (1997–2002)
- Staelens (2002–03)
- Leekens (2003–04)
- Saint-Jean (2004–05)
- Broeckaert (2005–06)
- Put (2006)
- Vandenbrouck (2006–07)
- Jacobs (2007)
- Brys (2007)
- Scifo (2007–09)
- Đukić (2009)
- Galjé (2009)
|
|
| Trenerzy Cercle Brugge |
|---|
- Dewulf (1910–14)
- Saeys (1914–28)
- Vanhalme (1928–37)
- Maxwell (1937–38)
- Fenichel (1938–40)
- Vanhalme (1940–41)
- Saeys (1941–42)
- Stejskal (1942–44)
- Baes (1944–46)
- Deschepper (1946–48)
- Baes (1948–50)
- Vanden Bempt (1950–51)
- Kennedy (1951–52)
- Versijp (1952–1953)
- Ruysschaert (1953–54)
- Thys (1954–56)
- Versyp (1956–57)
- Delfour (1958–62)
- Bigot (1962–63)
- Meuris (1963–66)
- Vandooren (1966–67)
- Braems (1967–72)
- Grijzenhout (1972–77)
- Petropulos (1977–78)
- Masyn (1977–78)
- Grijzenhout (1978–79)
- Canjels (1979–82)
- Grijzenhout (1982–83)
- Houwaart (1983–84)
- van Kerkhof (1984)
- Leekens (1984–87)
- Taelman (1987–88)
- Rotty (1988–89)
- Grijzenhout (1988–91)
- Lagrou (1990–91)
- Houwaart (1991–94)
- Leekens (1993–94)
- Tipurić (1994–97)
- Verkempinck (1997–98)
- Desmedt (1998–99)
- Van Wijk (1999–02)
- Tipurić (2002–04)
- van Veldhoven (2004–07)
- De Boeck (2007–10)
- Peeters (2010–12)
- Booy (2012–13)
- Staelens (2013–14)
- Viðarsson (2014–15)
- Van Wijk (2015)
- Vanderbiest (2015)
- Euvrard (2016)
- Riga (2016–17)
- Vercauteren (2017–18)
- Guyot (2018-19)
- Jeunechamps (2019)
- Mercadal (od 2019)
|
|
.svg)