Lotar Udo III

Lotar Udo III (ur. ok. 1070, zm. 2 czerwca 1106) – hrabia Stade, od 1087 margrabia Marchii Północnej.

Życiorys

Lotar Udo III był drugim synem hrabiego Stade Lotara Udona II oraz Ody, córki hrabiego Werl Hermana III. Po bezpotomnej śmierci starszego brata Henryka I w 1087 odziedziczył hrabstwo Stade oraz Marchię Północną. Miał poślubić Eilikę, córkę księcia saskiego Magnusa Billunga, ale w drodze na zaręczyny poznał i zakochał się w Irmgardzie, córce hrabiego Plötzkau Dytryka (Eilika została później matką Albrechta Niedźwiedzia).

Przez długi czas należał do kręgu saskich możnych pozostających w opozycji wobec cesarza Henryka IV Salickiego. W 1100 odbył zwycięską wyprawę przeciwko Słowianom połabskim, podczas której zdobył ich twierdzę Brennę. W ostatnich latach życia skłócił się z innymi książętami saskimi i próbował zbliżyć się do cesarza. Oddał klasztor Harsefeld benedyktynom i doprowadził do objęcia go bezpośrednią zwierzchnością papieską (uniezależniając go od arcybiskupów Bremy, z którymi Lotar Udo toczył liczne spory); tam też został pochowany.

Wobec małoletności jedynego syna Henryka, zarząd nad dziedzictwem Henryka przypadł jego młodszemu bratu Rudolfowi I.

Rodzina

Z małżeństwa z Irmgardą z Plötzkau (zm. 1154) pochodziło czworo dzieci:

• Adelajda, żona margrabiego Miśni i Łużyc Henryka II Wettyna,
• Irmgarda, żona hrabiego Hennebergu i burgrabiego Würzburga Poppona V,
• córka nieznanego imienia,
• Henryk II, margrabia Marchii Północnej.

Bibliografia

• Wolfgang Giese: Lothar (Luder-Udo) III.. W: Neue Deutsche Biographie. T. 15. Berlin: Duncker & Humblot, 1987, s. 229–230.
• Karl Ernst Hermann Krause: Lothar Udo II. und das Stader Grafenhaus. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 19. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1884, s. 257–261.
• Lothar Udo III.. W: Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2017-08-03].
• Lothar Udo III. Graf v.Stade Markgraf v.d.Nordmark. W: WW-Person [on-line]. [dostęp 2017-08-03].

Władcy Brandenburgii Margrabiowie Marchii Północnej Pierwsi hrabiowie Dytryk (965–983) Hodo (985–993) Lotar (993–1003) Werner (1003–1009) Bernard I (1009–1018) Bernard II (1018–1045) Wilhelm (1045–1056) Lotar Udo I (1056–1057) Lotar Udo II (1057–1082) Henryk I (1082–1087) Lotar Udo III (1087–1106) Rudolf I (1106–1111) Helperich z Plötzkau (1111–1112) Rudolf I (1112–1114) Henryk II (1114–1128) Lotar Udo IV (1128–1130) Konrad z Plötzkau (1130–1133) Askańczycy Albrecht I Niedźwiedź (1134–1157) Margrabiowie Brandenburgii Askańczycy Albrecht I Niedźwiedź (1157–1170) Otto I (1170–1184) Otto II Szczodry (1184–1205) Albrecht II (1205–1220) Linia na Salzwedel Otto III (1220–1267) Jan III (1267–1268) Otto V Długi (1267–1298) Albrecht III (Brandenburgia) (1267–1300) Otto VI Mały (1280–1286) Herman (1298–1308) Jan V (1308–1317) Linia na Stendal Jan I Askańczyk (1220–1266) Jan II (1266–1281) Konrad (1266–1304) Otto IV ze Strzałą (1266–1308) Otto VII (1291–1297) Henryk I bez Ziemi (1294–1318) Jan IV (1304–1305) Waldemar Wielki (1304–1319) Henryk II Dziecię (1318–1320) Wittelsbachowie Ludwik I (1320–1351) Ludwik VI Rzymianin (1351–1356) Elektorzy Brandenburgii Wittelsbachowie Ludwik VI Rzymianin (1356–1366) Otto V Leniwy (1366–1373) Luksemburgowie Karol IV (1373–1378) Zygmunt (1378–1388) Jodok z Moraw (1388–1411) Zygmunt (1411–1415) Hohenzollernowie Fryderyk I (1411–1440) Fryderyk Gruby (1440–1463) Fryderyk II Żelazny (1440–1470) Albrecht III Achilles (1470–1486) Jan Cycero (1486–1499) Joachim I Nestor (1499–1535) Jan (1535–1571) Joachim II Hektor (1535–1571) Jan Jerzy (1571–1598) Joachim Fryderyk (1598–1608) Jan Zygmunt (1608–1620) Jerzy Wilhelm (1620–1640) Fryderyk Wilhelm I (Wielki Elektor) (1640–1688) Fryderyk III (1688–1701) Elektorzy Brandenburgii (w ramach Królestwa Prus) Hohenzollernowie Fryderyk I (1701-1713) Fryderyk Wilhelm I (1713–1740) Fryderyk II Wielki (1740–1786) Fryderyk Wilhelm II (1786–1797) Fryderyk Wilhelm III (1797–1806)