Lothar de Maizière
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 marca 1940 |
|---|---|
| Premier NRD | |
| Okres | od 12 kwietnia 1990 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
 | |
Lothar de Maizière (ur. 2 marca 1940 w Nordhausen[1]) – niemiecki polityk i prawnik, ostatni premier Niemieckiej Republiki Demokratycznej (1990). Po zjednoczeniu Niemiec minister w rządzie federalnym (1990) i deputowany (1990–1991). Odszedł z polityki po ujawnieniu jego współpracy ze Stasi.
Życiorys
W 1956 wstąpił do działającej w NRD koncesjonowanej CDU. Dwa lata później zdał egzamin maturalny, po czym kształcił się w szkole muzycznej Hochschule für Musik „Hanns Eisler” w Berlinie. W latach 1962–1975 pracował jako muzyk orkiestrowy. Od 1969 studiował jednocześnie prawo na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie. W 1976 rozpoczął pracę jako adwokat we wschodnim Berlinie. Od 1987 był wiceprzewodniczącym kolegium adwokatów w Berlinie. W drugiej połowie lat 80. pełnił funkcję wiceprezesa Synodu Związku Kościołów Ewangelickich w NRD[1].
W okresie przemian politycznych w listopadzie 1989 został wybrany na przewodniczącego CDU. W tym samym miesiącu wszedł w skład rządu Hansa Modrowa z SED jako wicepremier oraz minister do spraw kościelnych[2]. W marcu 1990 w pierwszych i jedynych wolnych wyborach w NRD został wybrany do Izby Ludowej. W kwietniu tegoż roku objął stanowisko premiera NRD, które zajmował do końca istnienia tego państwa[1]. Zastępcą rzecznika prasowego jego rządu była wówczas późniejsza kanclerz Niemiec Angela Merkel.
Po zjednoczeniu Niemiec w październiku 1990 został dokooptowany do trzeciego rządu Helmuta Kohla jako minister do zadań specjalnych. Objął także mandat deputowanego do Bundestagu, który utrzymał w wyborach z grudnia tegoż roku. Został wiceprzewodniczącym Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej, w listopadzie 1990 stanął na czele struktur CDU w Brandenburgii[1].
W grudniu 1990 ujawniono, że był tajnym współpracownikiem komunistycznej bezpieki (Stasi) pod pseudonimem „Czerni”[3][4]. W tym samym miesiącu Lothar de Maizière odszedł z rządu. W 1992 ujawniono informacje potwierdzające jego długoletnie związki ze Stasi[5].
W 1991 powrócił do praktyki adwokackiej w Berlinie[1].
Jest kuzynem polityka Thomasa de Maizière[6].
Przypisy
- ↑ a b c d e Lothar de Maizière (niem.). kas.de. [dostęp 2018-02-26].
- ↑ Maizière, Lothar de (niem.). helmut-kohl-kas.de. [dostęp 2018-02-26].
- ↑ De Maiziere Accused of Ties to East's Secret Police (ang.). nytimes.com, 9 grudnia 1990. [dostęp 2018-02-26].
- ↑ „Ehrlich, treu, zuverlässig” (niem.). spiegel.de, 10 grudnia 1990. [dostęp 2018-02-26].
- ↑ Neues von „Czerni” (niem.). zeit.de, 24 stycznia 1992. [dostęp 2018-02-26].
- ↑ Die Familie de Maizière, eine deutsche Dynastie (niem.). welt.de, 6 marca 2011. [dostęp 2018-02-26].
| |
| Późniejsi członkowie rządu |
|
|---|---|
|
Media użyte na tej stronie
(c) Bundesarchiv, B 145 Bild-F045625-0010 / Engelbert Reineke / CC-BY-SA 3.0
Autor: Henryk Plötz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Lothar de Maizière in September 2011, taken at Hirsauer Tage 2011 in Seddin, Germany.
Signing of Lothar de Maizière contract: The Two Plus Four Agreement (officially the Treaty on the Final Settlement with Respect to Germany): 1990 treaty