Lothar von Arnauld de la Perière

Lothar von Arnauld de la Perière

194 zwycięstwa
Vizeadmiral
Data i miejsce urodzenia	18 marca 1886 Poznań
Data i miejsce śmierci	24 lutego 1941 Le Bourget
Przebieg służby
Lata służby	1903–1941
Siły zbrojne	Kaiserliche Marine  Reichsmarine  Kriegsmarine
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, II wojna światowa
Odznaczenia

Akt urodzenia Lothara von Arnauld de la Perière

Lothar von Arnauld de la Perière (ur. 18 marca 1886 w Poznaniu, zm. 24 lutego 1941 w Le Bourget) – niemiecki wojskowy, oficer Kaiserliche Marine, Reichsmarine i Kriegsmarine, podczas I wojny światowej, jako dowódca U-Bootów, zatopił 194 statki o łącznym tonażu 453 716 BRT oraz dwa małe okręty wojenne, co uczyniło go największym asem broni podwodnej wszech czasów.

Życiorys

Lothar von Arnauld de la Perière urodził się w pruskim Poznaniu, w rodzinie o francuskich korzeniach i tradycjach służby wojskowej. Do Kaiserliche Marine wstąpił w 1903 roku, służył między innymi na krążowniku „Emden” i w sztabie generalnym^[1]. W 1914 roku awansował do stopnia kapitana marynarki (Kapitänleutnant)^[2]. Po wybuchu I wojny światowej został skierowany do szkoły broni podwodnej w Kilonii, dla odbycia kursu dowódców U-Bootów^[3]. Wysłano go do Cattaro nad Morzem Adriatyckim, gdzie 15 listopada 1915 roku przejął od Waldemara Kophamela dowodzenie nad U-35, działającym w składzie niemieckiej flotylli, w oparciu o austriackie bazy na Adriatyku i Morzu Śródziemnym^[1].

W trakcie swych 14 śródziemnomorskich patroli na U-35 Arnauld de la Perière zatopił łącznie 189 statków różnej wielkości i dwie kanonierki przeciwnika^[3] (według innych źródeł było to 10^[1] lub 15^[2] patroli i 188^[1] zatopionych statków), w większości ogniem artyleryjskim bądź przez założenie ładunków wybuchowych po abordażu jednostki^[1]. Najbardziej udany był patrol pomiędzy 26 lipca a 20 sierpnia 1916 roku w zachodniej części Morza Śródziemnego, podczas którego U-35 zniszczył 54 statki parowe i żaglowce, co przyniosło jego dowódcy odznaczenie Pour le Mérite^[3]. Odwołany do Niemiec w początkach 1918 roku, objął dowodzenie krążownikiem podwodnym U-139, na którym odbył jeden patrol bojowy na Oceanie Atlantyckim, zatapiając kolejne pięć statków^[3].

Ogólny tonaż zatopionych jednostek (bez dwóch kanonierek o łącznej wyporności około 2500 ton^[2][3]) osiągnął 453 716 (453 368^[2]) BRT, co czyni Arnaulda de la Perière'a najbardziej skutecznym dowódcą okrętu podwodnego w historii^[3]. Po zakończeniu wojny pozostał w służbie w Reichsmarine. Między wrześniem 1928 a październikiem 1930 roku był dowódcą szkolnego krążownika „Emden”, na którym odbył roczny rejs dookoła świata i drugi długi rejs szkolny^[4]. Przeszedł w stan spoczynku w 1931 roku, w stopniu komandora (Kapitän zur See). W latach 1932–1938 był wykładowcą w akademii tureckiej marynarki wojennej^[3]. Powrócił do aktywnej służby po wybuchu II wojny światowej, w stopniu kontradmirała (Konteradmiral)^[2], jako komendant obszarów morskich w Belgii i Holandii, następnie w Bretanii i zachodniej Francji^[3]. Awansowany 1 lutego 1941 roku do stopnia wiceadmirała (Vizeadmiral)^[2], został mianowany dowódcą obszaru południowo-wschodniego (Admiral Südost), ale przed objęciem stanowiska zginął w katastrofie lotniczej na lotnisku Le Bourget pod Paryżem. Został pochowany na Cmentarzu Inwalidów w Berlinie^[3].

W trakcie swej służby był odznaczony między innymi: Pour le Mérite (1916), Krzyżem Żelaznym I i II klasy, Krzyżem Zasługi Wojennej, Orderem Rodu Hohenzollernów, pruskim Orderem Korony, Krzyżem Hanzeatyckim miasta Hamburga, austriackimi Orderem Leopolda, Orderem Żelaznej Korony i Krzyżem Zasługi Wojskowej oraz osmańskimi Medalem Wojennym i Medalem Zasługi^[2].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Lothar von Arnauld de la Perière (1886–1941), w: histomar.net (fr.)