Lotnictwo myśliwskie

P-51 Mustang w malowaniu z roku 1944

Lotnictwo myśliwskie – rodzaj lotnictwa bojowego, przeznaczony do zwalczania lotnictwa nieprzyjaciela i jego środków napadu powietrznego, osłony wojsk i ważnych obiektów (baz morskich, portów, lotnisk, przepraw) i ważnych ośrodków polityczno-ekonomicznych przed uderzeniami i rozpoznaniem z powietrza oraz do zabezpieczenia działań bojowych innych rodzajów lotnictwa^[1]. Głównym jego zadaniem jest prowadzenie walki o panowanie w powietrzu. Lotnictwo myśliwskie może prowadzić rozpoznanie, zwalczać desanty powietrzne, niszczyć wojska nieprzyjaciela, sprzęt bojowy i małe okręty. Zorganizowane może być w skrzydła, bazy, grupy, eskadry i klucze, a także w pułki, brygady, dywizje, korpusy.

Szczególny rozwój lotnictwa myśliwskiego nastąpił w czasie II wojny światowej, kiedy to – po dwudziestu latach pokoju w Europie – hitlerowskie Niemcy zaatakowały Polskę. Samoloty myśliwskie sprzymierzonych ustępowały samolotom Luftwaffe. Wyjątkiem były brytyjskie Spitfire'y, w które jednak w roku 1939 wyposażone były tylko 3 dywizjony RAF. W ciągu roku, dzięki ogromnemu wysiłkowi przemysłu brytyjskiego, zdominowały one lotnictwo myśliwskie Brytyjczyków i okazały się najlepszymi samolotami pierwszych lat wojny, dorównując, a nawet prześcigając niemieckie Messerschmitty Bf 109 i Focke-Wulfy Fw 190.

W roku 1943 Amerykanie wprowadzili długo oczekiwane samoloty myśliwskie dalekiego zasięgu, North American P-51 Mustang, a także Lockheed P-38 Lightning i Republic P-47 Thunderbolt, przy udziale których całkowicie zniszczone zostało na Pacyfiku lotnictwo japońskie.

Na froncie wschodnim, po okresie miażdżącej przewagi lotnictwa niemieckiego w czasie dwóch pierwszych lat zmagań, przemysł ZSRR dostarczył pilotom myśliwskim samoloty takie jak Ła-7 i Jak-9, które okazały się znacznie lepsze od maszyn niemieckich.

W czasach współczesnych niektóre zadania samolotu myśliwskiego przejął samolot wielozadaniowy.

Przypisy

Bibliografia

• Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.
• Marcin Kamler [red.]: PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ​ISBN 83-01-13506-9​
• Chris Bishop [red.]: The Encyclopedia of Weapons of World War II, Barnes & Noble Books, London 1998, ​ISBN 0-7607-1022-8​