Lotnictwo rozpoznawcze

Samolot rozpoznawczy LFG Roland C.II z okresu pierwszej wojny światowej

Lotnictwo rozpoznawcze – rodzaj lotnictwa wojskowego przeznaczony do prowadzenia rozpoznania na korzyść dowództw wszystkich rodzajów sił zbrojnych (wojska lądowe, marynarka wojenna, siły powietrzne) i rodzajów wojsk, z których w przeszłości najważniejszymi była piechota i kawaleria, a obecnie wojska pancerne i zmechanizowane. W skład lotnictwa rozpoznawczego wchodzi między innymi lotnictwo korygująco-rozpoznawcze.

Po raz pierwszy samoloty rozpoznawcze zastosowane zostały w warunkach bojowych w wojnie włosko-tureckiej 1911–1912 oraz pierwszej i drugiej wojnie bałkańskiej. W czasie pierwszej wojny światowej było najliczniejszym rodzajem lotnictwa wojskowego, zorganizowanym w eskadry wykonujące na korzyść dowództw zadania rozpoznania, początkowo o charakterze taktycznym, a później także o charakterze operacyjnym.

W dwudziestoleciu międzywojennym nastąpił podział lotnictwa rozpoznawczego na:

W okresie drugiej wojny światowej lotnictwo związane z wielkimi jednostkami wojsk lądowych przekształciło się w lotnictwo obserwacyjne, a po wojnie weszło w skład lotnictwa wojsk lądowych, w zasadzie z niezmienionymi zadaniami.

Zobacz też

Bibliografia

  • [red.] Marian Laprus: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 195. ISBN 83-11-06229-3.
  • Mała Encyklopedia Wojskowa, tom II (K – P), Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1970, wyd. I, s. 202.

Media użyte na tej stronie

LFG - Roland C.II.jpg
LFG - Roland C.II