Lotus 25
| |||
 Richard Attwood w Lotusie 25 podczas Grand Prix Niemiec 1965 | |||
| Kategoria | Formuła 1 | ||
| Konstruktor | Lotus | ||
| Projektant | Colin Chapman | ||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie | monocoque z aluminium | ||
| Zawieszenie przednie | podwójne wahacze, wewnątrz sprężyny śrubowe/amortyzatory | ||
| Zawieszenie tylne | wahacze z drążkiem reakcyjnym, na zewnątrz sprężyny śrubowe/amortyzatory | ||
| Silnik | Climax 1.5 V8 BRM 1.5 V8 BRM 1.9 V8 BRM 2.0 V8 | ||
| Skrzynia biegów | ZF 5DS10, ręczna, 5 biegów + wsteczny | ||
| Paliwo | Esso | ||
| Opony | Dunlop Firestone | ||
| Historia | |||
| Debiut | Grand Prix Holandii 1962 | ||
| Kierowcy | Jim Clark Trevor Taylor Mike Spence Chris Amon Mike Hailwood Richard Attwood | ||
| Używany | 1962–1967 | ||
| Mistrzostwa | |||
| Kierowców | 1963 – Jim Clark 1965 – Jim Clark | ||
| Konstruktorów | 1963, 1965 | ||
| Wyścigi | |||
| Wyścigi | 49 | ||
| Wygrane | 14 | ||
| Pole position | 18 | ||
| Najszybsze okrążenie | 14 | ||
| |||
Lotus 25 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Colina Chapmana dla Team Lotus w 1962 roku[1]. Pierwszy samochód Formuły 1 wykorzystujący monocoque. Dzięki temu modelowi Lotus dwukrotnie zdobył tytuł mistrza świata w klasyfikacji kierowców i konstruktorów.
Konstrukcja
Lotus 25 był pierwszym w Formule 1 samochodem wykorzystującym nadwozie monocoque. Ta idea jest wykorzystywana w Formule 1 do dzisiaj. W samochodzie układ rur zastąpiony został płaszczyznami z blachy aluminiowej wzmocnionymi stalowymi przegrodami, które miały jednocześnie służyć jako punkty mocowania zawieszenia i silnika. Takie rozwiązanie spowodowało znacznie większą sztywność nadwozia (25 był trzy razy sztywniejszy niż Lotus 21) oraz jego mniejszą masę (450 kg)[2]. W rezultacie samochód był bardzo niski i wąski.
25 w wyścigach
Niektóre prywatne zespoły kupujące samochody Lotus były niezadowolone z faktu, że Chapman odmówił udostępnienia im modelu 25, oferując w zamian Lotusa 24. Kiedy 25 zadebiutował w Grand Prix Holandii 1962, John Cooper spytał się Chapmana, gdzie ten umieścił podwozie.
Samochód dał Jimowi Clarkowi pierwsze zwycięstwo w Grand Prix Belgii. Następnie Clark triumfował w Wielkiej Brytanii i USA. Clark był jednym z pretendentów do tytułu, ale w 1962 zepsuł mu się silnik i mistrzem został Graham Hill.
W 1963 roku Clark został mistrzem świata, wygrywając siedem wyścigów: w Belgii, Francji, Holandii, Wielkiej Brytanii, Włoszech, RPA i Meksyku. Ponadto Lotus zdobył swój pierwszy tytuł w klasyfikacji konstruktorów. Co więcej, 25 został wystawiony do wyścigu Indianapolis 500. 25 był używany także w sezonie 1964, a Clark wygrał nim trzy wyścigi. W ostatnim wyścigu, o Grand Prix Meksyku, silnik Climax zepsuł się Clarkowi na ostatnim okrążeniu i tytuł zdobył John Surtees.
Ostatnim wyścigiem modelu dla fabrycznego zespołu było Grand Prix Francji 1965, zanim został on zastąpiony Lotusem 33. W sumie samochód wygrał 14 wyścigów[3].
Wyniki w Formule 1
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1 2 3 | Punkty za sprint kwalifikacyjny |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
* 6 punktów zdobył Lotus 24.
** 45 punktów zdobył Lotus 33.
*** 9 punktów zdobył Team Lotus.
**** Wszystkie punkty zdobył Team Lotus.
Przypisy
- ↑ Leo Breevoort, Mattijs Diepraam: Grand Prix car designers (ang.). forix.autosport.com. [dostęp 2012-03-08].
- ↑ Lotus-Climax 25 (pol.). f1ultra.pl. [dostęp 2012-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-20)].
- ↑ Lotus 25 (ang.). chicanef1.com. [dostęp 2012-03-08].
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Mexico (1934-1968)
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Autor: Spurzem - Lothar Spurzem, Licencja: CC BY-SA 2.0 de
Richard Attwood beim Training zum GP von Deutschland im Lotus-BRM