Louis-Nicolas Clérambault

Louis-Nicolas Clerambault
Data i miejsce urodzenia	19 grudnia 1676 Paryż
Pochodzenie	francuskie
Data i miejsce śmierci	26 października 1749 Paryż
Instrumenty	organy
Gatunki	muzyka poważna, muzyka barokowa
Zawód	kompozytor, organista

Louis-Nicolas Clérambault (ur. 19 grudnia 1676 w Paryżu, zm. 26 października 1749 tamże) – francuski kompozytor i organista.

Życiorys

Wcześnie przejawiał uzdolnienia muzyczne. kompozycję i śpiew studiował u Jean-Baptiste’a Moreau (1656–1733), a grę na organach u André Raisona, po którym przejął stanowisko organisty w klasztorze św. Jakuba w Paryżu.

Na polecenie Ludwika XIV kierował życiem muzycznym dworu Markizy de Maintenon. W jej szkole dla ubogich dobrze urodzonych panien w Saint-Cyr uczył śpiewu i grał na organach oraz na potrzeby szkoły pisał muzykę do sztuk scenicznych.

Od 1707 działał jako organista w różnych paryskich kościołach, m.in. w kościele św. Sulpicjusza.

Biografię Louis-Nicolasa Clérambaulta napisał Romain Rolland, który bardzo wysoko cenił go jako kompozytora^[a].

Rodzina

Clérambault byli wielopokoleniową rodziną znanych i szanowanych muzyków.

Ojciec Louis-Nicolasa – kompozytor i skrzypek Dominique Clérambault (1644–1704) – należał do tej linii rodziny, która służyła francuskim królom od XV w. W latach 1670–1682 był zatrudniony na dworze Ludwika XIV jako jeden z 24 violons du roi. Jego osiągnięcia prawdopodobnie wykraczały poza rolę królewskiego skrzypka, jako że w dokumencie z 1676 został opisany jako maître joueur d'instruments à Paris^[1].

Louis-Nicolas Clérambault miał z małżeństwa z Marie-Marguerite Grulé siedmioro dzieci, z czego tylko troje przeżyło okres dziecięcy. Dwóch jego synów również zostało muzykami. César François Nicolas Clérambault, zwany Le Fils (1705–1760), był kompozytorem i organistą. Przejął funkcje ojca w kościele St Sulpice i w szkole St Cyr, prawdopodobnie również w klasztorze św. Jakuba. Po jego śmierci stanowiska te otrzymał młodszy brat – Evrard Dominique Clérambault (1710–1790)^[2][1].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 2: CD część biograficzna. Kraków: PWM, 1984, s. 220. ISBN 83-224-0223-6. (pol.)
• The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. C. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.)

Linki zewnętrzne

• Nuty w International Music Score Library Project