Louis Gabriel Suchet
| ||
.jpg) Marszałek Barthélemy-Catherine Joubert | ||
| Marszałek Francji | ||
| Data i miejsce urodzenia | 2 marca 1770 Lyon, Francja | |
| Data i miejsce śmierci | 3 stycznia 1826 Marsylia, Francja | |
| Przebieg służby | ||
| Siły zbrojne |  Królestwo Francji  Królestwo Francji  Republika Francuska Cesarstwo Francuskie Królestwo Francji | |
| Główne wojny i bitwy | Wojna I koalicji Wojna II koalicji Wojna III koalicji Wojna IV koalicji Wojna na Półwyspie Iberyjskim Wojna VII koalicji | |
| Odznaczenia | ||
| Marszałek Francji | ||
Louis Gabriel Suchet, książę D'Albufera da Valencia (ur. 2 marca 1770 w Lyonie - zm. 3 stycznia 1826 w Marsylii), francuski wojskowy, marszałek napoleoński.
Syn fabrykanta jedwabiu. Nie poszedł jednak w ślady ojca i wybrał w 1792 r. karierę wojskową, wstępując do kawalerii gwardii narodowej. Po raz pierwszy zetknął się z Napoleonem w 1793 r. podczas oblężenia Tulonu. Jego szybkie awanse były charakterystyczne dla zdolnych oficerów, którzy "wpadli w oko" generałowi Bonaparte. Odznaczył się podczas słynnej przeprawy przez Alpy w 1799 r. Został wówczas generałem dywizji i szefem sztabu gen. Jouberta we Włoszech, a wkrótce zastępcą generała Masseny. W następnych kilku latach brał m.in. udział w bitwach pod Marengo, Austerlitz, Saalfeld, Jeną-Auerstedt, Pułtuskiem, Ostrołęką. W 1808 roku otrzymał tytuł hrabiego.
Jego kariera nabrała rozpędu i blasku gdy cesarz powierzył mu wiosną 1809 r. samodzielne dowództwo korpusem w Hiszpanii. Po pierwszych niepowodzeniach wojskowych w maju 1809 r., spowodowanych katastrofalnym stanem przejętych wojsk, wyczerpanych długotrwałym oblężeniem Saragossy oraz rozgoryczonych brakiem żywności i żołdu, szybko doprowadził swoje oddziały do gotowości bojowej. Już 14 czerwca rozgromił armię hiszpańską pod Maria. Oczyścił powierzoną sobie Aragonię z partyzantów i bandytów. Okazał się bardzo zdolnym administratorem. Jako jedyny spośród dowódców francuskich w Hiszpanii potrafił ułożyć sobie poprawnie stosunki z miejscową ludnością. Unowocześnił feudalny system podatkowy. Ukrócił korupcję, a nawet zwracał zagrabione przez Francuzów pieniądze. Starał się odbudować zniszczony kraj. Zorganizował roboty publiczne przy budowie kanału cesarza Karola V. Odbudował przytułki i szpitale. Zakładał szkoły i planował nowe wodociągi. W trosce o zarządzaną prowincję potrafił sprzeciwić się cesarzowi w sprawie niszczenia angielskich towarów, i jego bratu królowi Hiszpanii Józefowi, który chciał ograbić słynną bazylikę Nuestra Senora del Pilar w Saragossie. Do tego stopnia zaskarbił sobie wdzięczność ludności, że ukrywała ona przed partyzantami zabłąkanych francuskich żołnierzy i współpracowała z wojskiem w walce z bandytami.
Osiągał jednocześnie kolejne sukcesy wojskowe. Pod Leridą rozbił 22 kwietnia 1810 r. następną armię hiszpańską. Napoleon docenił jego zdolności i zasługi w charakterystyczny dla siebie sposób. Przysłał list z pochwałami i zapewnieniem, że marszałkowska buława czeka na generała za murami Tarragony. Suchet nie omieszkał jej sobie wziąć, pokonując nieprzyjaciela i zdobywając miasto.
8 lipca 1811 r. został mianowany marszałkiem Francji. Podbicie prowincji Walencja w 1812 r., przyniosło marszałkowi kolejną nagrodę w postaci tytułu książęcego.
W wyniku porażek ponoszonych przez Francuzów w innych krainach Hiszpanii również Suchet zmuszony był wycofać się z tego kraju. Po abdykacji Napoleona Suchet uznał władzę Ludwika XVIII, za co nagrodzony został godnością para Francji. W okresie "stu dni" powrócił do Napoleona, za co po jego ostatecznym upadku ukarany został pozbawieniem tytułu para. Od tej pory wiódł spokojne życie prywatnej osoby. Pochowany został na najsłynniejszym cmentarzu francuskim Père-Lachaise w Paryżu, założonym przez Napoleona Bonaparte.
Bibliografia
- Archibald Gordon Macdonell, Napoleon i jego marszałkowie, Feliks Rutkowski (tłum.), Londyn: Puls, 1992, ISBN 0-907587-62-3, OCLC 836708715.
- Robert Bielecki, Encyklopedia wojen napoleońskich, Trio, Warszawa 2002, ISBN 83-85660-75-5
- Rafał Małowiecki, Wojny napoleońskie. Tom I. Operacje wojsk Louisa-Gabriela Sucheta 1809-1811, Warszawa: Attyka, 2011, ISBN 978-83-89487-60-5, OCLC 803992903.
- Rafał Małowiecki, Wojny napoleońskie. Tom II. Operacje wojsk Louisa-Gabriela Sucheta 1811-1814, Warszawa: Attyka, 2012, ISBN 978-83-89487-06-3, OCLC 823777168.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Imperial Coat of Arms of the French First Empire (1804-1815), under Napoleon Bonaparte.
- The Arms depicts a shield with a golden eagle in front of a blue background, within its talons clutching a thunderbolt. The shield is surrounded by Napoleon's red Imperial mantle, filled with golden bees. The shield is topped by a the Imperial crown, which sits atop a golden Imperial helmet. Surrounding the shield is the the chain and pendant of the Legion d'honneur. Crossed behind the shield are the Scepters of justice and mercy.
- Charles Normand, Armes et sceau de l'Empire français, Paris, 1804
Flag of France 1790-1794
The "White" Royal Banner of France or "Bourbon Flag" was used in New France.[1][2][3] I created this image as a vector replacement for French Fleur-De-Lis (White).jpg.
.jpg){kind=link}