Louis Kahn
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | amerykańska |
Praca | |
Styl | |
Budynki |
Louis Isadore Kahn (ur. 5 marca 1901 w Kuressaare na wyspie Saaremaa, zm. 17 marca 1974 w Nowym Jorku) – amerykański architekt modernistyczny, przez lata związany z Uniwersytetem Pensylwanii.
Życiorys
Urodził się na estońskiej wyspie Saaremaa w rodzinie żydowskiej. W 1905, w obawie przed postawieniem ojca w stan czynnej służby wojskowej, rodzina wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, gdzie osiadła w Filadelfii. Kahn otrzymał obywatelstwo amerykańskie 15 maja 1914.
W 1920 Kahn rozpoczął studia na Uniwersytecie Pensylwanii. Po zdobyciu tytułu magistra (w 1924) wyruszył w podróż po Europie. W 1947 podjął pracę nauczyciela akademickiego na Uniwersytecie Yale’a. Jego najbardziej znani uczniowie to Moshe Safdie oraz Robert Venturi.
W ciągu życia Kahn poślubił jedną kobietę, lecz miał równolegle dwa pozamałżeńskie związki. Założył trzy różne rodziny, jedną oficjalną i dwie ukryte. Zmarł na atak serca na dworcu kolejowym Pennsylvania Station w Nowym Jorku po powrocie z podróży służbowej do Indii. Nekrolog, który ukazał się po jego śmierci w gazecie The New York Times, napisał Paul Goldberg.
W 2003 syn architekta, Nathaniel Kahn, zrealizował nominowany do Oscara biograficzny dokument dotyczący życia ojca, zatytułowany My Architect: A Son’s Journey (Mój architekt. Podróż syna).
Główne dzieła
- Uniwersyteckie Centrum Sztuki Brytyjskiej Uniwersytetu Yale’a (Yale Center for British Art) w New Haven, 1951–1953
- dom kąpielowy w Trenton, 1954–1959
- budynek badań medycznych przy Uniwersytecie Pensylwanii (Richards Medical Center) w Filadelfii, 1957–1961
- Instytut Studiów Biologicznych Salka (Salk Institute) w La Jolla, 1959–1966
- Pierwszy Kościół Unitarian (First Unitarian Church) w Rochester, 1959–1967
- dom akademicki dla dziewcząt (Erdman Hall Dormitories) w Bryn Mawr, 1960–1965
- dom Normana Fishera w Filadelfii, 1960
- Instytut Administracji Publicznej w Ahmadabadzie, 1963
- gmach parlamentu w Dakce, 1962–1974
- biblioteka w Exeter (Exeter Library), 1967–1972
- Kimbell Art Museum w Fort Worth, 1967–1972
Linki zewnętrzne
- Great Buildings on-line
- The Louis I. Kahn Collection, The Architectural Archives of the University of Pennsylvania. design.upenn.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-11)].
- My Architect, strona o filmie biograficznym (IMDb, 2003)
- Louis Kahn – strona w serwisie ArchINFORM (ang. • niem.)
- ISNI: 0000 0001 2103 1891
- VIAF: 95195639
- ULAN: 500027669
- LCCN: n79022177
- GND: 118559354
- NDL: 00445048
- LIBRIS: nl025xp64lmx434
- BnF: 122926374
- SUDOC: 03177332X
- SBN: CFIV098405
- NLA: 35257147
- NKC: xx0002177
- BNE: XX981260
- NTA: 070602875
- BIBSYS: 90184498
- CiNii: DA00218978
- Open Library: OL388730A, OL665208A
- PLWABN: 9810670638205606
- NUKAT: n2004016056
- J9U: 987007507970405171
- CANTIC: a1058111x
- LNB: 000034639
- NSK: 000198861
- CONOR: 38432611, 81671011
- BLBNB: 000253863
- KRNLK: KAC199614322
- LIH: LNB:YRa;=Bi
- WorldCat: lccn-n79022177
Media użyte na tej stronie
Autor: Jim Harper, Licencja: CC SA 1.0
Salk Institute, La Jolla, California, USA by Louis Kahn, example of architecture of the modern movement.
© Nahid Sultan & Saiful Aopu / Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0
Jatiyo Sangsad Bhaban, Bangladesh.