Louise de La Vallière

Françoise Louise de La Baume Le Blanc de La Vallière
Ilustracja
Louise de La Vallière jako Diana, autor nieznany
Data i miejsce urodzenia6 sierpnia 1644
Turenia
Data i miejsce śmierci6 czerwca 1710
Paryż
RodziceLaurent de La Baume Le Blanc
Françoise Le Provost
PartnerLudwik XIV
DzieciCharles, Filip, Maria Anna Burbon, Ludwik Burbon (hrabia Vermandois)

Françoise Louise de La Baume Le Blanc de La Vallière (ur. 6 sierpnia 1644 w Turenii, zm. 6 czerwca 1710 w Paryżu) – faworyta króla Francji Ludwika XIV.

Życiorys

Urodziła się jako córka oficera Laurenta de La Baume Le Blanc (który przyjął nazwisko od małego majątku ziemskiego pod Amboise) i Françoise Le Provost. Ojciec Ludwiki zmarł w 1651, a jej matka cztery lata później wyszła za mąż za Jacques'a de Courtarvel, markiza de Saint-Rémy, i dołączyła do dworu księcia orleańskiego Gastona w Blois. Tam Ludwika wychowała się wraz z córkami Gastona z jego drugiego małżeństwa: przyszłą wielką księżną Toskanii, księżną Alençon i księżną Sabaudii. Po śmierci Gastona wdowa po nim przeniosła się do Paryża i zabrała ze sobą córki i Ludwikę. Tam dzięki wstawiennictwu kuzynki Madame de Choisy Ludwika została damą dworu Henrietty Anny Stuart, żony księcia Orleanu Filipa i szwagierki króla Ludwika XIV.

W 1661 została kochanką króla francuskiego Ludwika XIV. Związek z królem wzbudził kontrowersje wśród członków dworu i duchowieństwa. 24 lutego 1662 Ludwika opuściła dwór i udała się do klasztoru wizytek w Chaillot. Za wstawiennictwem króla wkrótce wróciła na dwór francuski. Pod koniec marca 1663 zaszła w ciążę. 19 grudnia 1663 w swym paryskim domu urodziła w tajemnicy syna. Chłopiec został wywieziony z dala od matki przez królewskiego ministra Jeana-Baptiste Colberta i jego żonę, ochrzczony jako Charles i zarejestrowany pod fałszywym nazwiskiem. Dziecko zmarło dwa lata później. 7 stycznia 1665 na świat przyszedł kolejny syn Ludwiki i Ludwika, Filip, który również zmarł w niemowlęctwie. 2 października 1666 La Vallière wydała na świat córkę Marię Annę, późniejszą księżnę Conti. Wkrótce miejsce Ludwiki u boku króla zajęła Françoise-Athénaïs de Rochechouart, markiza de Montespan. W tym czasie La Vallière urodziła swoje ostatnie dziecko. 17 listopada 1667 w Saint-Germain-en-Laye na świat przyszedł Ludwik, hrabia Vermandois.

Po rozstaniu z Ludwiką król nadał jej posiadłość Vaujours i uznał dzieci, które mu urodziła. Po kilku latach starań o odzyskanie utraconej pozycji Ludwika schroniła się w klasztorze Najświętszej Marii Panny w Chaillot. Król polecił jednak ministrowi Colbertowi, aby sprowadził ją na dwór. Sypialnia La Vallière była połączona z sypialnią markizy de Montespan, aby dwór myślał że król nadal sypia z La Vallière. Wkrótce król pozwolił La Vallière opuścić dwór. 2 czerwca 1674 została karmelitanką i przyjęła imię Ludwiki od Miłosierdzia.

Bibliografia

  • Fraser A., Miłość i Ludwik XIV, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2007, ​ISBN 978-83-7510-002-0​, ss. 98–143, 315.
  • Bordonove G., Ludwik XIV, Świat Książki, Warszawa 2006, ​ISBN 978-83-7391-783-5​, ss. 180–185.
  • Dackiewicz J., Faworyty władców Francji, Wydawnictwo Lubelskie, wyd. II, Lublin 1988, ss. 164–193.

Media użyte na tej stronie