Lowell Thomas

Lowell Thomas

Lowell Jackson Thomas (1939)
Data i miejsce urodzenia	6 kwietnia 1892 Woodington (Ohio)
Data i miejsce śmierci	29 sierpnia 1981 Pawling (Nowy Jork)
Miejsce spoczynku	Christ Church Cemetery w Pawling
Zawód, zajęcie	pisarz, dziennikarz, prezenter radiowo-telewizyjny
Narodowość	amerykańska
Alma Mater	Valparaiso University (Indiana), University of Denver
Małżeństwo	1. Frances Ryan 2. Marianna Munn
Odznaczenia

Lowell Thomas w Arabii, 1918

Lowell Jackson Thomas (ur. 6 kwietnia 1892 w Woodington, zm. 29 sierpnia 1981 w Pawling)^[1][2] – amerykański pisarz, dziennikarz i prezenter radiowo-telewizyjny.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Woodington, w stanie Ohio. Jego ojciec – Harry – był lekarzem, a jego matka – Harriet z d. Wagner – nauczycielką^[3]. W 1900 rodzina przeprowadziła się do miejscowości Victor w Kolorado^[3]. W 1910 ukończył Victoria High School, gdzie jedną z jego nauczycielek była pisarka Mabel Barbee Lee. W 1911 otrzymał stopień bakałarza w Valparaiso University w Valparaiso w Indianie^[3]. W 1912 uzyskał tytuł magistra na University of Denver^[3]. W latach 1912-1914 pisał dla „Chicago Evening Journal” i wykładał retorykę w Chicago-Kent College of Law^[3][4].

Lawrence z Arabii

Po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do I wojny światowej uzyskał, dzięki poparciu sekretarza Departamentu Zasobów Wewnętrznych USA Franklina Lane'a, zgodę administracji prezydenta Woodrowa Wilsona dla swojej podróży do Europy jako „nieoficjalny historyk wojny”^[5]. Zamierzał propagować udział Ameryki w wojnie, lecz również zgromadzić materiały do dzienników z podróży, które zamierzał wykorzystać komercyjnie^[5]. W lipcu 1917 utworzył Thomas Travelogues Inc. i zebrał (według własnych szacunków) około 100 tys. USD na ten cel^[5]. Wyruszył wraz z żoną i operatorem kamery, Harrym Chase'em, do Francji filmować działania wojenne^[4]. Następnie wyruszył na Bliski Wschód. W Jerozolimie poznał T.E. Lawrence'a, który zaprosił go do obozu księcia Fajsala na pustyni^[4]. W obozie na pustyni zrobił zdjęcia T.E. Lawrence'a i nakręcił o nim film, który obejrzało ponad cztery miliony widzów w Anglii, USA, Australii, Nowej Zelandii, Azji Południowo-Wschodniej, Indiach i Kanadzie^[4]. Film przyniósł sławę T.E. Lawrence'owi i miliony dolarów Lowellowi Thomasowi^[4].

W 1924 wydał swoją pierwszą książkę pt. With Lawrence in Arabia^[2]. Łącznie napisał ich ponad 50^[6]. W Polsce w 2003 ukazała się jego książka Rycerze głębin (Raiders of the Deep), która pierwotnie została opublikowana w 1928.

Radio i telewizja

Pierwsze wiadomości radiowe poprowadził 29 września 1930^[2]. Prowadził wiadomości radiowe aż do 14 maja 1976^[2]. Był jednym z najlepiej zarabiających prezenterów radiowych. W 1948 roku zarobił 420,3 tys. USD i rzadko otrzymywał mniej niż 375 tys. USD rocznie^[6]. Był pierwszą osobą, która poprowadziła audycję radiową z pokładu statku, samolotu i śmigłowca^[6]. Inne audycje radiowe nagrywał prawie aż do swojej śmierci w 1981^[6]. W 1939 poprowadził pierwsze w historii wiadomości telewizyjne^[6].

Życie rodzinne

W 1917 poślubił Frances Ryan, z którą miał syna, Lowella Jacksona, juniora. Thomasowie byli małżeństwem przez 58 lat, aż do śmierci Frances w 1975^[6].

W 1977 ożenił się z 49-letnią wdową, Marianną Munn^[6].

Coda

Zmarł w wieku 89 lat w rodzinnym Pawling. Został pochowany na miejscowym cmentarzu Christ Church^[7].

Wyróżnienia

Został uhonorowany dwiema gwiazdami (za osiągnięcia radiowe i za osiągnięcia telewizyjne) na hollywoodzkiej Alei Gwiazd^[8].

W 1977 otrzymał z rąk prezydenta Geralda Forda Presidential Medal of Freedom^[9].

W kulturze popularnej

• W filmie Lawrence z Arabii z 1962 – przedstawiony jako Jackson Bentley, postać grana przez Arthura Kennedy'ego
• W odcinku Maroko 1917 serialu Kroniki młodego Indiany Jonesa (1992-1996)
• W filmie Młody Indiana Jones: Wiek niewinności, składającym się z dwóch odcinków serialu Kroniki młodego Indiany Jonesa

Nagroda Lowella Thomasa

Thomas był członkiem The Explorers Club, który od 1980 przyznaje nagrody jego imienia, żeby „uhonorować kobiety i mężczyzn, którzy wyróżnili się na polu eksploracji”. Wśród pierwszych nagrodzonych był sam Thomas. Ponadto laureatami The Lowell Thomas Award byli m.in. Buzz Aldrin, William Anders, Isaac Asimov, David Attenborough, Robert Ballard, Scott Carpenter, Jean-Michel Cousteau, Yvon Chouinard, Michael Collins, Charles Conrad, Clive Cussler, Sylvia Earle, Edmund Hillary, Louise Leakey, James Lovell, Edgar Mitchell, Scott Parazynski, Bertrand Piccard, Stefanie Powers, Dan Rather, Carl Sagan, Walter Schirra, Susan Solomon, Ted Turner, Don Walsh, Krzysztof Wielicki, Edward Osborne Wilson i Chuck Yeager^[10].

Przypisy

Bibliografia

• Devillier Donegan Enterprises: Lawrence of Arabia. Lowell Thomas. pbs.org (Public Broadcasting Service). [dostęp 2014-01-21]. (ang.).
• Lowell Thomas w bazie IMDb (ang.)
• Steve Emmons: Lowell Thomas. Los Angeles Times, 1981-08-30. [dostęp 2014-01-21]. (ang.).
• Lowell Thomas. walkoffame.com (official website of Hollywood Walk of Fame). [dostęp 2014-01-21]. (ang.).
• Joel Hodson: Lowell Thomas, T.E. Lawrence and the Creation of a Legend. history.net. [dostęp 2014-01-21]. (ang.).
• Lowell Thomas, A World Traveler and Broadcaster for 45 Years, Dead. history.net (źródło: The New York Times), 1981-08-31. [dostęp 2014-01-21]. (ang.).
• Gerald Ford: Remarks Upon Presenting the Presidential Medal of Freedom. Gerhard Peters, John T.Woolley. The American Presidency Project, 1977-01-10. [dostęp 2014-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-02)]. (ang.).