Luan Starova

Luan Starova
Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1941
Pogradec

Data i miejsce śmierci

24 lutego 2022
Skopje

Narodowość

albańska

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
  • Татковите книги (1992)
  • Czasy kóz (1998)

Luan Arif Starova (mac. Луан Старова, ur. 14 sierpnia 1941 w Pogradcu, zm. 24 lutego 2022 w Skopju[1]) – albański pisarz, mieszkający i tworzący w Macedonii Północnej. Utwory literackie publikuje w języku albańskim i macedońskim. Brat polityka Vulneta Starovy.

Życiorys

Studiował na uniwersytetach w Skopju i w Zagrzebiu. Na uniwersytecie w Zagrzebiu obronił doktorat z literatury francuskiej. Od 1990 pracował na stanowisku profesora, wykładał literaturę francuską na uniwersytecie w Skopju, zaś w latach 90. XX w. był pierwszym ambasadorem Republiki Macedonii w Paryżu. Pełnił także funkcję ambasadora Macedonii w Lizbonie.

Był członkiem macedońskiej Akademii Nauk i Sztuk. Pisał powieści, wiersze, eseje. Zajmował się także tłumaczeniem dzieł pisarzy francuskich na język macedoński. W 2005 r. wydawnictwo Oficyna 21 wydało polski przekład powieści Czasy kóz, nominowanej do nagrody Jeana Monneta dla Najlepszej Powieści Europejskiej, w tłumaczeniu Doroty Jovanki Ćirlić. W 2006 r. książka znalazła się w finale Nagrody Literackiej Europy Środkowej „Angelus”. W 2014 ukazała się powieść Starovy Balkanwawilonci (Балканвавилонци), która została uznana powieścią roku w Macedonii w plebiscycie organizowanym przez czasopismo Utrinski vesnik[2].

Na podstawie powieści Księgi mojego ojca w 2007 powstał film w reż. Rusomira Bogdanovskiego.

Dzieła

  • 1971: Луѓе и мостови
  • 1971: Kutijtë e pranvëres
  • 1976: Barikadat e kohës (Barykady czasu)
  • 1977: Доближувања
  • 1982: Релации
  • 1984: Кинеска пролет (Chińska wiosna)
  • 1986: Пријатели (Przyjaciele)
  • 1988: Континуитети
  • 1991: Митска птица (Mityczny ptak)
  • 1992: Татковите книги (Księgi mojego ojca) – w wersji albańskiej: Librat e babait, Skopje 1995.
  • 1993: Koha e dhive (Czasy kóz) – w wersji macedońskiej: Времето на козите.
  • 1997: Атеистички музеј (Muzeum Ateizmu).
  • 1998: Пресадена земја
  • 2000: Патот на јагулите
  • 2008: Љубовта на генералот
  • 2010: Амбасади (Ambasady)
  • 2011: Нови амбасади (Nowe ambasady)
  • 2014: Балканвавилонци
  • 2016: Враќањето на козите (Powrót kóz)
  • 2016: Полифонисти (Polifoniści)
  • 2020: Јаничари (Janczarzy)

Przypisy

  1. ↑ Prominent writer passes away at 80
  2. ↑ Bojan Szaszewski, Како „Роман на годината“ да продолжи без „Утрински весник“ = 2018-08-07, okno.mk, 5 października 2017 (mac.).

Linki zewnętrzne