Luasz
Luasz, Lu'asz (aram. l'š)[1], Luhuti (akad. kurLuḫuti)[1] – w 1 połowie I tys. p.n.e. królestwo w północno-zachodniej Syrii, leżące na północ od królestwa Hamat. Stolicą Luasz było miasto Hatarikka (też Hazrek, wsp. Tell Afis?).
Dzieje
Królestwo Luasz pojawia się pod nazwą Luhuti w inskrypcjach asyryjskiego króla Aszurnasirpala II (883-859 p.n.e.) w kontekście jego wyprawy wojennej, którą poprowadził on w 870 r. p.n.e. przeciw królestwom Syropalestyny. Po podporządkowaniu sobie Lubarny, króla północnosyryjskiego królestwa Pattin (asyryjskie Unqi), który złożył mu trybut w mieście Kinalua, swej stolicy, Aszurnasirpal II ruszył na południe wzdłuż Orontesu, zajmując należące do królestwa Pattiny miasto Aribua. Stało się ono jego bazą wypadową w ataku na leżące na południe od niego królestwo Luhuti. Aszurnasirpal II twierdzi w swych inskrypcjach, iż zdobył i zniszczył miasta Luhuti, a pojmanych w czasie walk jeńców kazał wbić na pale ustawione przed ich miastami.
Luhuti pojawia się również w „inskrypcji tronowej” Salmanasara III (858-824 p.n.e.), w której szczyci się on swymi podbojami „od Górnego do Dolnego Morza, krajów Hatti (tj. północnosyryjskich królestw), Luhuti, kurimēri (tj. królestwa Damaszku), Lubnany (tj. Libanu), Que, Tabal i Melid”[1].
Ok. 796 r. p.n.e. Luasz włączone zostało do królestwa Hamat przez Zakkura, króla Hamat. Informacja ta pochodzi z inskrypcji na steli Zakkura, odkrytej w 1903 w Tell Afis. Zdaniem niektórych badaczy Luasz stanowić mogło północną prowincję Hamat już w czasach Salmanasara III lub nawet wcześniej.
Przypisy
Bibliografia
- hasło Luash, w: Bryce T., The Routledge Handbook of the Peoples and Places of Ancient Western Asia, Routledge 2013, s. 423.
- Hawkins J.D., Luhuti, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VII (Libanukšabaš-Medizin), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1987-1990, s. 159-161.
Media użyte na tej stronie
Autor: Jolle, Licencja: CC BY 3.0
Luwian (Neo-Hittite) and Aramean states during the 8th century BCE