Lubczyna (gmina)
gmina wiejska | |||
1946–54 i 1973–76[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | 1946–54 i 1973–75: | ||
Powiat | 1946–54 : nowogardzki | ||
Siedziba | |||
Populacja (1974) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal Polska |
Lubczyna – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–54 i 1973–76[3] w woj. szczecińskim (dzisiejsze woj. zachodniopomorskie). Siedzibą władz gminy było początkowo Komarowo[4], a następnie Lubczyna.
Gmina Lubczyna powstała w czerwcu 1945[5] na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. III okręg administracyjny – Pomorze Zachodnie), jako jedna z 12 gmin zbiorowych, na które podzielono powiat nowogardzki[6]. 28 czerwca 1946 gmina weszła w skład nowo utworzonego woj. szczecińskiego[7][8].
1 maja 1948 do gminy Lubczyna przyłączono gromady Załom i Czarna Łąka ze zniesionej gminy Załom w powiecie gryfińskim[9].
Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 8 gromad: Borzysławiec, Czarna Łąka, Kliniska Wielkie, Komarowo, Lubczyna, Łozienica, Rurzyca i Załom[10]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[11].
Jednostkę reaktywowano 1 stycznia 1973 w powiecie goleniowskim (utworzonym w 1954 roku, bezpośrednio po zniesieniu gmin[12]) w tymże województwie[13]. 1 czerwca 1975 gmina weszła w skład nowo utworzonego (mniejszego) woj. szczecińskiego[14]. 2 lipca 1976 roku gmina została zniesiona przez połączenie jej terenów z dotychczasową gminą Goleniów w nową gminę Goleniów[15].
Przypisy
- ↑ Od 1946 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. szczecińskiego
- ↑ Liczba ludności z publikacji "Rocznik Demograficzny Polski", GUS 1975-1995
- ↑ Do 28 września 1954 oraz od 1 stycznia 1973 do 1 lipca 1976
- ↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
- ↑ Informacje o zespole archiwalnym Gminna Rada Narodowa w Lubczynie (SEZAM). Archiwum Państwowe w Szczecinie Oddział w Płotach. [dostęp 2009-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
- ↑ Manifest PKWN z 22 lipca 1944 był podstawą tworzenia dualistycznego modelu władzy na ziemiach polskich
- ↑ Dz.U. z 1946 r. nr 28, poz. 177
- ↑ Na podstawie ustawy z dnia 11 września 1944 o organizacji i zakresie działania rad narodowych (Dz.U. z 1944 r. nr 5, poz. 22) oraz dekretu z 23 listopada 1944 o organizacji i zakresie działania samorządu terytorialnego (Dz.U. z 1944 r. nr 14, poz. 74)
- ↑ Obwieszczenie Wojewody Szczecińskiego z dnia 8 maja 1948 r. w sprawie rozszerzenia granic m. Szczecina (Szczeciński Dziennik Wojewódzki z 31 maja 1948, R.4, nr 8, poz. 62)
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 248
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
- ↑ Dz.U. z 1976 r. nr 24, poz. 143
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).