Luben Gocew
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 3 marca 1930 Sofia | |
| Data i miejsce śmierci | 8 października 2020 Sofia | |
| Minister spraw zagranicznych Bułgarii | ||
| Okres | od 22 września 1990 do 20 grudnia 1990 | |
| Przynależność polityczna | Bułgarska Partia Komunistyczna Bułgarska Partia Socjalistyczna | |
| Poprzednik | Bojko Dimitrow | |
| Następca | Wiktor Wyłkow | |
Luben Stoiłow Gocew, bułg. Любен Гоцев (ur. 3 marca 1930 w Sofii, zm. 8 października 2020 tamże[1]) – bułgarski wojskowy, dyplomata i polityk, generał, aktywny członek Bułgarskiej Partii Komunistycznej, a następnie Bułgarskiej Partii Socjalistycznej, pierwszy minister spraw zagranicznych Bułgarii (1990) po Okrągłym Stole.
Życiorys
Po ukończeniu w 1960 roku studiów w Moskiewskim Państwowym Instytucie Stosunków Międzynarodowych rozpoczął pracę w bułgarskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Był przedstawicielem Bułgarii na placówkach m.in. w Kanadzie i Organizacji Narodów Zjednoczonych. Od 1982 roku pracował w ścisłym kierownictwie resortu. Jesienią 1990 objął stanowisko szefa dyplomacji w pierwszym powstałym po Okrągłym Stole rządzie kierowanym przez liberalnego komunistę Andreja Łukanowa. Jednakże gabinet upadł już po trzech miesiącach. Łukanowa zastąpił Dimityr Popow, pierwszy niekomunistyczny premier w powojennej historii Bułgarii, a Gocew musiał ustąpić miejsca demokracie Wiktorowi Wyłkowowi. Od lutego do grudnia 1991 roku był ambasadorem Bułgarii w Holandii.
Postać Gocewa pojawia się w ostatniej książce Georgi Stojewa, nazywanego „kronikarzem mafii” byłego kryminalisty, który doświadczenia z czasów działalności w świecie przestępczym opisał w wielu powieściach, a następnie w kwietniu 2008 został zamordowany. Gocew miał być „głównym architektem zorganizowanej przestępczości w Bułgarii, osobą, która w latach 90. wykorzystała rozległe polityczne i handlowe koneksje starej partii komunistycznej[2]”. Ponadto Stojew sugerował, że Gocew zaangażował się w związek homoseksualny z mafijnym bossem Mładenem Michalewem[3]. Chociaż generał groził pozwem, nigdy nie oddał sprawy do sądu[3].
Przypisy
- ↑ Почина генерал Любен Гоцев, nova.bg [dostęp 2020-10-08] (bułg.).
- ↑ D. Kenarov. Kronika zapowiedzianej śmierci. The Nation, przedruk w Forum nr 24/2009, s. 60-61.
- ↑ a b Tamże.
| ||||||
Media użyte na tej stronie
Coat of arms of Republic of Bulgaria