Lublin R-XX
| ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | ![]() | |
Producent | Plage i Laśkiewicz | |
Typ | wodnosamolot torpedowo-rozpoznawczy | |
Konstrukcja | dolnopłat o konstrukcji mieszanej, podwozie stałe – pływakowe | |
Załoga | 5 (pilot, obserwator, radiotelegrafista, 2 strzelców pokładowych) | |
Historia | ||
Data oblotu | 10 kwietnia 1935 | |
Lata produkcji | 1935 (tylko prototyp) | |
Wycofanie ze służby | sierpień 1937 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 2 x 9-cylindrowe silniki gwiazdowe Bristol Pegasus II | |
Moc | 467 kW (635 KM) | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 25,4 m | |
Długość | 15,9 m | |
Wysokość | 6,1 m | |
Powierzchnia nośna | 75,00 m² | |
Masa | ||
Własna | 4000 kg | |
Użyteczna | 2000 kg | |
Startowa | 6000 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 250 km/h | |
Prędkość przelotowa | 210 km/h | |
Prędkość minimalna | 80 km/h | |
Prędkość wznoszenia | 2,8 m/s | |
Pułap | 3500 m | |
Zasięg | 500 km (operacyjny) 1200 km (maksymalny) | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
4 karabiny maszynowe Vickers F kal. 7,9 mm (po 2 sprzężone na obrotnicy z przodu i na grzbiecie kadłuba) 1 torpeda podwieszana pod kadłubem Bomby pod skrzydłami lub wewnątrz kadłuba o łącznej wadze 1000 kg | ||
Użytkownicy | ||
Polska |
Lublin R-XX – polski prototypowy wodnosamolot torpedowo-rozpoznawczy marki Lublin zbudowany w 1935 roku.
Historia
W 1931 roku w zakłady Plage i Laśkiewicz w Lublinie złożyły Kierownictwu Marynarki Wojennej ofertę zbudowania ciężkiego wodnosamolotu torpedowo-rozpoznawczego dalekiego zasięgu, który został oznaczony jako Lublin R-XX. Kierownictwo Marynarki Wojennej po przeanalizowaniu złożonych przez polskie wytwórnie ofert na tego typu samolot zdecydowano się na samolot Lublin R-XX.
W 1932 roku zawarto z wytwórnią Plage i Laśkiewicz umowę opracowanie i budowę samolotu R-XX. W latach 1933–1934 inż. Jerzy Rudlicki wraz z zespołem konstruktorów wytwórni opracował projekt tego samolotu. Budowę prototypu rozpoczęto w 1933 roku, a ostatecznie zakończono w 1934. Oblot prototypu odbył się 10 kwietnia 1935 roku.
Prototyp wodnosamolotu Lublin R-XX został skierowany do Morskiego Dywizjonu Lotniczego do dalszych prób w locie. W czasie tych prób stwierdzono, że miał on krótki start, stosunkowo dużą prędkość lotu i znaczny zasięg. Okazało się jednak, że posiada on także tendencję do zmiany środka ciężkości w niektórych fazach lotu oraz zbyt małą sztywność kadłuba. W połowie 1935 roku zażądano od wytwórni usunięcia tych mankamentów.
Przeróbkę konstrukcji prototypu Lublin R-XX zakończono 30 października 1935 roku. Jednak już w listopadzie 1935 zaprzestano dalszych prób z tym samolotem w związku z zerwaniem dotychczasowej umowy z wytwórnią i zamówieniem w niej 6 wodnosamolotów wersji ulepszonej oznaczonej jako Lublin R-XXA. Prototyp samolotu Lublin R-XX ostatecznie został skasowany w sierpniu 1937 roku.
Wersja wodnosamolotu Lublin R-XXA różniła się od wersji R-XX wymiarami, zmienionym usterzeniem, nowymi osłonami silników, całkowicie osłoniętą kabiną pilotów i załogi oraz oszklonymi wieżyczkami strzeleckimi w przodzie i na grzbiecie kadłuba. Do budowy pierwszego egzemplarza samolotu R-XXA przystąpiono w 1935 roku. Jednak pod koniec roku w związku z upadłością wytwórni „Plage i Laśkiewicz” prace wstrzymano.
W miejsce wytwórni „Plage i Laśkiewicz” powstała wytwórnia Lubelska Wytwórnia Samolotów, która podjęła dalsze prace nad samolotem Lublin R-XXA, nadając mu oznaczenie LWS-1, ale w 1936 roku przerwano nad nim ostatecznie pracę, na korzyść morskiej wersji samolotu LWS-4 Żubr na pływakach.
Konstrukcja
Samolot Lublin R-XX był pięciomiejscowym samolotem torpedowo-rozpoznawczym dalekiego zasięgu, dolnopłatem o konstrukcji mieszanej. Kadłub miał konstrukcję kratownicową spawaną z rur stalowych, krytą w przedniej części blachą duralową, a w tylnej płótnem. Skrzydła i usterzenie były drewniane, ze statecznikami krytymi sklejką i sterami pokrytymi płótnem. Napędzany był dwoma silnikami gwiazdowymi, mającymi śmigła czterołopatowe, drewniane. Podwozie pływakowe – stałe.
Kadłub tuż przed płatami mieścił dwumiejscową kabinę odkrytą, osłoniętą z przodu wiatrochronem. Z lewej strony znajdował się fotel pilota, z prawej obserwatora, który mógł również spełniać rolę drugiego pilota. Za tą kabiną usytuowano wewnątrz kadłuba zakrytą kabinę radiotelegrafisty z oknami w ścianach bocznych i drzwiami z lewej strony. W dziobie kadłuba i za kabiną radiotelegrafisty rozmieszczono stanowiska strzelców pokładowych z podwójnie sprzężonymi karabinami maszynowymi na obrotnicach.
Bibliografia
- Andrzej Morgała: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1985, s. 150-152. ISBN 83-206-0478-8.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).