Lubniewice

Lubniewice
	; Panorama Lubniewic od strony jeziora Krajnik
Herb	Flaga
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Powiat	sulęciński
Gmina	Lubniewice
Data założenia	1287
Prawa miejskie	1367-ok. 1500, 1808–1945, 1995
Burmistrz	Radosław Sosnowski
Powierzchnia	12,11 km²
Populacja (31.12.2019); • liczba ludności; • gęstość	; 2082; 171,9 os./km²
Strefa numeracyjna	(+48) 95
Kod pocztowy	69-210
Tablice rejestracyjne	FSU
	Położenie na mapie gminy Lubniewice Lubniewice
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Lubniewice
	Położenie na mapie województwa lubuskiego Lubniewice
	Położenie na mapie powiatu sulęcińskiego Lubniewice
	52°30′59″N 15°14′59″E/52,516389 15,249722
TERC (TERYT)	0807024
SIMC	0182969
	Urząd miejskiul. Jana Pawła II 51; 69-210 Lubniewice
	Strona internetowa

Lubniewice (niem. Königswalde^[2]^[3]) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubniewice, położone nad jeziorami Lubiąż i Krajnik. Nieopodal znajduje się także największe jezioro w okolicy – Lubniewsko. Miasto zamieszkuje około dwóch tysięcy osób^[4]^[5]^[4], co czyni je jednym z najmniejszych miast w Polsce.

Położenie

Miasto znajduje się w środkowej części województwa lubuskiego w powiecie sulęcińskim na terenach o dużej lesistości; rozłożone jest w wąskim pasie pomiędzy dwoma jeziorami Lubiąż i Krajnik. Miasto położone jest przy drodze wojewódzkiej nr 136. Odchodzi też stąd droga lokalna do Bledzewa i Skwierzyny.

Lubniewice leżą w historycznej ziemi lubuskiej^[6], w regionie określanym jako ziemia torzymska^[7].

Według danych z 31 grudnia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 12,11 km²^[8].

Historia

„Stary zamek” na rys. z XIX wieku

Pierwsza wzmianka o Lubniewicach datowana jest na 1287 rok, kiedy to nazwa miasta znalazła się w dokumentach księcia Przemysława II. Pierwsze zapiski o osadzie miejskiej pochodzą z 1322 roku. Sięgało tu księstwo głogowskie, w mieście gościł wówczas piastowski książę Henryk IV Wierny^[9]. Lubniewiczanie zajmowali się wówczas łowiectwem i szeroko pojętym rzemiosłem.

Po uchwale sejmowej z 1658 nakazującej braciom polskim opuszczenie granic Rzeczypospolitej ich grupa osiedliła się m.in. w Lubniewicach.

Kaznodzieją i ministrem zboru w Lubieniewicach w pierwszych latach XVIII w. był Samuel Crell-Spinowski. W 1751 roku, w związku z odkryciem złóż ałunu otworzono kopalnię. Nastąpił szybki rozwój miasta. Wkrótce jednak wojska rosyjskie idące na Brandenburgię dokonały zniszczeń i kradzieży w owej kopalni, co doprowadziło do jej zamknięcia, a miasto popadło w stagnację. Sytuacja ta uległa zmianie w drugiej połowie XVIII wieku, kiedy to zaczęło się rozwijać włókiennictwo i handel suknem. Zaczęto zakładać hodowle jedwabników, a w efekcie uruchomiono przędzalnię jedwabiu. Był także okres w dziejach Lubniewic, kiedy w miejskich ogrodach i na działkach uprawiano chmiel.

W 1808 roku Lubniewice otrzymały prawa miejskie. W 1945 roku miejscowość znalazła się w granicach Polski i zakwalifikowano ją do wsi. Dotychczasową ludność wysiedlono do Niemiec.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. gorzowskiego.

W 1994 roku gmina Lubniewice uzyskała tytuł „Najbardziej Ekologicznej Gminy w Polsce”. 30 grudnia 1994 roku staraniem samorządu i mieszkańców miasta Lubniewice odzyskały prawa miejskie^[10].

Demografia

Piramida wieku mieszkańców Lubniewic w 2014 roku^[4], w oparciu o dane GUS.

Według danych z 2015 roku miasto miało 2069 mieszkańców^[4], i 2019 mieszkańców w roku 2018^[4]^[5].

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[11]:

rzymskokatolicki kościół parafialny pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej, gotycki z połowy XV wieku-XV wieku, z wieżą z 1882 roku; wyposażenie kościoła pochodzi z XVII i XVIII w.
zespół pałacowy, z XVIII-XX wieku:

• pałac, wybudowany w 1793 roku, w stylu neoklasycznym; przebudowany w 1846 roku, zwany „starym zamkiem”

• pałac, monumentalny, neorenesansowy z 1909 roku, z neogotycką wieżą widokową, zwany „nowym zamkiem”

• park z XIX wieku

dom, ul. Jana Pawła II (dawnej ul. Bohaterów Stalingradu 35), szachulcowo-murowany, z 1781 roku

inne zabytki:

zabytkowe kamieniczki.

pomniki:

kamień pamiątkowy dedykowany Osadnikom Wojskowym I i II Armii Wojska Polskiego na Placu Kasztanowym

Kościół Matki Bożej Różańcowej
„Stary zamek” z 1793 roku
„Nowy zamek” z 1909 roku
Ratusz
Dom przy ul. Jana Pawła II 35

Kultura

Park Miłości im. dr Michaliny Wisłockiej

Fontanna z rusałką

W mieście organizowane są cykliczne imprezy kulturalne, m.in.:

Dni Lubniewic,
Gminne Zawody Sportowo-Pożarnicze,
Warsztaty Artystyczne,
Święto Sandacza
Zawody Wędkarskie o Puchar Burmistrza.

Gospodarka

Miasto jest lokalnym ośrodkiem usługowo-handlowym i przemysłowym. Brak tutaj uciążliwego przemysłu, co dodatnio wpływa na walory turystyczne miasteczka. Do największych przedsiębiorstw należy Zakład Przetwórstwa Drzewnego „Lubdrew”, nadleśnictwo Lubniewice. Ze względu na znakomite walory rekreacyjne i turystyczne powstały tutaj liczne ośrodki wypoczynkowe i ośrodki czynnej rekreacji. W mieście rozwija się handel i usługi. Istnieją tutaj: ośrodek zdrowia, liczne sklepy, restauracje i hotele.

Sport

W mieście funkcjonuje piłkarski Klub Sportowy „Lubniewiczanka” Lubniewice, który został założony w 1948 roku i występuje w słubickiej A-klasie. Obiektem domowym zespołu jest Stadion Miejski w Lubniewicach o pojemności 500 widzów^[12].

Współpraca międzynarodowa

Gminy partnerskie:

Zobacz też

Park Miłości im. dr Michaliny Wisłockiej
stacja kolejowa Lubniewice
Uroczysko Lubniewsko
Wilczy szlak – Lubniewice są punktem końcowym tego szlaku konnego
Parafia Matki Bożej Różańcowej w Lubniewicach

Przypisy

↑ Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny, demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-19] .
↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
↑ Königswalde (Oststernberg) (niem.). [dostęp 2021-09-09].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Lubniewice w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
↑ ^a ^b Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018r.
↑ Lubniewice, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-08-13] [zarchiwizowane z adresu] .
↑ Jerzy Walachowicz, Geneza i ustrój polityczny Nowej Marchii do początków XIV wieku, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa–Poznań 1980, ISBN 83-01-01941-7, s. 81.
↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2013-07-26. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507.
↑ Edward Rymar, Rywalizacja o ziemię lubuską i kasztelanię międzyrzecką, w: Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka, nr 4/1979, s. 489
↑ Dz.U. z 1994 r. nr 132, poz. 672.
↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 66. [dostęp 2013-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
↑ Lubniewiczanka Lubniewice, 90minut.pl, 21 lipca 2016 .
↑ ^a ^b Współpraca zagraniczna, Lubniewice: Urząd Miasta i Gminy Lubniewice, 21 lipca 2016 [dostęp 2016-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-31] .

Linki zewnętrzne

Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków – zespół pałacowy Lubniewice

[populacja2019-1] Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny, demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-19] .

[MP-2] Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).

[Königswalde-3] Königswalde (Oststernberg) (niem.). [dostęp 2021-09-09].

[LUB-4] Lubniewice w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.

[stat2018-5] Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018r.

[Encyklopedia-PWN-14027579-6] Lubniewice, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-08-13] [zarchiwizowane z adresu] .

[Jerzy_Walachowicz_Geneza-7] Jerzy Walachowicz, Geneza i ustrój polityczny Nowej Marchii do początków XIV wieku, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa–Poznań 1980, ISBN 83-01-01941-7, s. 81.

[stat2013-8] Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2013-07-26. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507.

[Edward_Rymar_Rywalizacja-9] Edward Rymar, Rywalizacja o ziemię lubuską i kasztelanię międzyrzecką, w: Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka, nr 4/1979, s. 489

[DzU-10] Dz.U. z 1994 r. nr 132, poz. 672.

[Rejestr_zabytków_nieruchomych-s66-11] Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 66. [dostęp 2013-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].

[90minut-12] Lubniewiczanka Lubniewice, 90minut.pl, 21 lipca 2016 .

[WSP-13] Współpraca zagraniczna, Lubniewice: Urząd Miasta i Gminy Lubniewice, 21 lipca 2016 [dostęp 2016-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-31] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

Miasto	Lubniewice
Sołectwa	Glisno Jarnatów Rogi
Miejscowości niesołeckie	Osieczyce Rybakówko Sobieraj Wałdowice Zofiówka

Miasta	Lubniewice Sulęcin Torzym
Gminy miejsko-wiejskie	Lubniewice Sulęcin Torzym
Gminy wiejskie	Krzeszyce Słońsk

Przynależność wojewódzka	woj. poznańskie (1946–50) woj. zielonogórskie (1950–75)
Miasta	Lubniewica (1945) Ośno Lubuskie (← 1955–75) Sulęcin (Cielęcin) (1945–75) Słońsk (1945) Toruń Lubuski (1945)
Gminy wiejskie (1945–54 i 1973–75)	Kołczyn (1945–54) Krzeszyce (1945–54, 1973–75) Lemierzyce (Lubomierzyce) (1945–46) Lubniewice (Lubniewica) (1945–54, 1973–75) Łagów (1945–54) Ośno (Lubuskie) (1973–75) Słońsk (1945–54, 1973–75) Sulęcin (Cielęcin) (1945–54, 1973–75) Torzym (Toruń Lubuski) (1945–54, 1973–75) Wielowieś (1945–53)
Gromady (1954–72)	Głuchowo (1954–61) Kołczyn (1954–72) Krępiny (1954–61) Krzeszyce (1954–72) Lemierzyce (1954–61) Lubniewice (1954–72) Łagów (1954 →) Miechów (1954–57) Ostrów (1954–57) Ośno Lubuskie (1958–75) Słońsk (1954–72) Smogóry (1954–57) Sulęcin (1958–75) Torzym (1954–72) Trzebów (1954–57) Trzemeszno (Lubuskie) (1954–72)
Legenda	* 1945–46 jako powiat cielęciński

Miasta na prawach powiatu	Gorzów Wielkopolski Zielona Góra
Miasta powiatowe	Krosno Odrzańskie Międzyrzecz Nowa Sól Słubice Strzelce Krajeńskie Sulęcin Świebodzin Wschowa Żagań Żary
Miasta gminne	Babimost Bytom Odrzański Cybinka Czerwieńsk Dobiegniew Drezdenko Gozdnica Gubin Iłowa Jasień Kargowa Kostrzyn nad Odrą Kożuchów Lubniewice Lubsko Łęknica Małomice Nowe Miasteczko Nowogród Bobrzański Ośno Lubuskie Otyń Rzepin Skwierzyna Sława Sulechów Szlichtyngowa Szprotawa Torzym Trzciel Witnica Zbąszynek

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne