Lubocza

Lubocza

Część miasta Krakowa
Lubocza na pierwszym planie. Za nią Huta im. T. Sendzimira. Widok od północy
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miasto	Kraków
Dzielnica	XVII Wzgórza Krzesławickie
W granicach Krakowa	1951
SIMC	0950807
Położenie na mapie Krakowa Lubocza
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Lubocza
Położenie na mapie województwa małopolskiego Lubocza
50°05′41″N 20°05′20″E/50,094722 20,088889
Portal Polska

Lubocza – obszar Krakowa, dawna wieś podkrakowska, obecnie osiedle wchodzące w skład Dzielnicy XVII Wzgórza Krzesławickie.

Przykład zachowanej ludowej architektury drewnianej w Luboczy

Stara chałupa w Luboczy

Historia

Pierwsza wzmianka o Luboczy pochodzi z przywilejów Bolesława Wstydliwego z 30 maja 1254 r. w Korczynie. W dokumencie potwierdza własność Sióstr Norbertanek ze Zwierzyńca - w ich posiadaniu było 37 wsi - w tym Lubocza. Z 13 grudnia 1527 roku pochodzi odpis tego dokumentu - znajduje się w dyplomie Zygmunta Starego. W 1276 roku wieś przez krakowskich mieszczan została osadzona na prawie magdeburskim.

Folwark oraz dwór został wybudowany w roku 1780. Prawdopodobnie w 1794 roku przechodził tędy Tadeusz Kościuszko zmierzając ze swymi oddziałami pod Połaniec. W 1914 roku zburzono (ze względów strategicznych dla armii austriackiej) połowę wsi (47 domów oraz drzewa owocowe) i zabrano drewno ze ścian domów do budowy schronów i rowów strzelniczych. Ludność została ewakuowana na przedmieścia Krakowa. W marcu 1915 roku ludność wróciła do domów - Rosjanie wycofali się przed zbliżającą się armią pruską. W tym czasie we wsi było dwóch stolarzy, szewców oraz dwie kuźnie i dwa prywatne sklepy spożywcze.

W 1928 roku przybyły (za naradą księcia metropolity Adama Stefana Sapiehy) siostry norbertanki, aby zapewnić dzieciom bezpłatne, katolickie wychowanie. Do tego celu przeznaczono dom dawnego rządcy. Klasztor zwierzyniecki wziął na siebie remont, wyposażenie i utrzymanie sióstr. Był to akt podziękowania za odzyskanie wsi przywłaszczonej przez wieloletnich dzierżawców Grzymków. Poświęcenie tejże ochronki nastąpiło 17 października 1928 roku. Od 3 maja 1930 roku funkcjonowała w Luboczy Ochotnicza Straż Pożarna aż do 1950 roku, kiedy została wchłonięta przez Hutę. W 1936 roku wybudowano Dom Ludowy (na skutek usilnych starań Rady Gromadzkiej), w którym skupiało się życie kulturalne i społeczne, była tam też sala ze sceną oraz sklep.

5 września 1939 roku do wsi wkroczyły wojska niemieckie, które zajęły Szkołę Podstawową nr 78 w Krakowie, przeznaczając ją na kwatery żołnierzy. 18 stycznia 1945 roku najechała niemiecka artyleria i czołgi (działa były zwrócone na wschód od szkoły). Następnego dnia zjawiła się armia radziecka. W wyniku walk zginęło kilku Niemców, a także zostały zniszczone dwa czołgi: niemiecki i radziecki. 20 września 1946 roku w Luboczy po raz pierwszy popłynął prąd elektryczny. 1 stycznia 1951 roku Lubocza została przyłączona do Krakowa.

(c) Przemysław Czopor, CC BY 3.0

Narodowe Centrum Rugby 7 w Luboczy

(c) Przemysław Czopor, CC BY 3.0

Rodzinny Ogród Działkowy Lubocza-1

14 listopada 2014 roku przy ul. Darwina 49a otwarto Narodowe Centrum Rugby 7, w którym trenować może reprezentacja Polski w tej dyscyplinie oraz okoliczni mieszkańcy^[1]. Kompleks składający się z boisk: trawiastego (100x70 m), ze sztuczną trawą (60x30 m) i wielofunkcyjnego oraz budynku z szatniami i świetlicą pozwala również uprawiać piłkę nożną, siatkówkę i koszykówkę. Operatorem centrum jest Nowa Huta Rugby Klub.

Demografia

Obecna liczba mieszkańców Luboczy to 1100 osób.

Gospodarka

W Luboczy znajduje się kilka firm i zakładów pracy, w tym między innymi:

• „Anpol” Janusz Partyła
• Zakład Ślusarsko-Tokarsko-Spawalniczy J. Tapka & R. Tapka
• Dorapol Domagała Skwara Sp.j.
• „Zbois” Zakład Ogólnobudowlany
• „ABC Colorex” Sp. z o.o

Życie religijne

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa

Kaplica Najświętszego Serca Pana Jezusa z 1882

W Luboczy znajduje się, erygowana w 1985 roku, parafia i kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz kaplica poświęcona w 1930 r. i przebudowana w latach 80. ubiegłego wieku.
Obecnym proboszczem jest ks. Antoni Baron, ur. 1955 Kraków.

Edukacja i nauka

• Gimnazjum nr 43

Opieka zdrowotna

Przychodnia w Luboczy znajdująca się przy ulicy Lubockiej 53 oferuje:

• Poradnia Chorób Wewnętrznych,
• Poradnia Chorób Dzieci,
• Punkt Szczepień,
• Poradnia Stomatologiczna,
• Gabinet Pielęgniarki Środowiskowo-Rodzinnej,
• Gabinet Zabiegowy.

Inne obiekty

Przy ulicy Sybiraków 1 znajduje się założony 1 września 1969 roku Rodzinny Ogród Działkowy Lubocza-1. Zajmuje on obszar 14 ha, który jest podzielony na 286 działek. W 1978 roku na terenie ogrodu otwarto mieszczący około 200 osób budynek świetlicy^[2].

Ulice Luboczy

• ul. Burzowa
• ul. Darwina
• ul. Grzegorza z Sanoka
• ul. Lubocka
• ul. Łazowa
• ul. Łuczanowicka
• ul. Marglowa
• ul. Rowida
• ul. Stefczyka
• ul. Studzienna
• ul. Pomykany
• ul. Niewielka

Literatura

• ks. Stanisław Dolasiński Lubocza: osada, wieś, osiedle krakowiskie, 1253 - 2004

Dojazd

Przystanek kolejowy Kraków Lubocza, widok od zachodu.

Przez osiedle jadą trzy autobusy komunikacji miejskiej MPK: 110 (Aleja Przyjaźni - Aleja Przyjaźni - Węgrzynowice), 117 (Kombinat - Łuczanowice), 160 (Aleja Przyjaźni - Ruszcza), ( oraz 242 (Kombinat - Krzysztoforzyce).

W pobliżu osiedla znajduje się osobowy przystanek kolejowy Kraków Lubocza.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Lubocza, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 245 .
• ROD Lubocza-1