Lubow Kozyriewa (biegaczka narciarska)

Lubow Kozyriewa

Data i miejsce urodzenia	27 sierpnia 1929 Bugry
Data śmierci	22 czerwca 2015
Klub	Burewiestnik Moskwa
Wzrost	155 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR Igrzyska olimpijskie złoto Cortina d’Ampezzo 1956 10 km srebro Cortina d’Ampezzo 1956 Sztafeta srebro Squaw Valley 1960 10 km srebro Squaw Valley 1960 Sztafeta Mistrzostwa świata złoto Falun 1954 10 km złoto Falun 1954 Sztafeta złoto Lahti 1958 Sztafeta złoto Zakopane 1962 Sztafeta srebro Lahti 1958 10 km srebro Zakopane 1962 5 km

Lubow Władimirowna Baranowa z domu Kozyriewa (ros. Любовь Владимировна Баранова z d. Козырева, ur. 27 sierpnia 1929 w Bugrach, zm. 22 czerwca 2015^[1]) – rosyjska biegaczka narciarska reprezentująca Związek Radziecki, czterokrotna medalistka olimpijska oraz sześciokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

W swoim olimpijskim debiucie, w biegu na 10 km podczas igrzysk w Cortina d’Ampezzo w 1956 roku zdobyła złoty medal. Ponadto wspólnie z Alewtiną Kołcziną i Radją Jeroszyną wywalczyła srebrny medal w sztafecie 3x5 km. Cztery lata później, na igrzyskach olimpijskich w Squaw Valley nie obroniła tytułu mistrzyni olimpijskiej w biegu na 10 km, zdobyła jednak srebrny medal, ulegając jedynie swej rodaczce Marii Gusakowej. Sztafeta radziecka w składzie: Radja Jeroszyna, Maria Gusakowa i Lubow Baranowa powtórzyła wynik z Cortiny d’Ampezzo zajmując drugie miejsce w sztafecie.

W 1954 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Falun, pierwszych mistrzostwach, na których rozgrywano biegi kobiece. Razem z Margaritą Maslennikową i Walentiną Cariową zdobyła złoty medal w sztafecie. Indywidualnie okazała się najlepsza na dystansie 10 km techniką klasyczną. Cztery lata później, podczas mistrzostwach świata w Lahti wspólnie z Radją Jeroszyną i Alewtiną Kołcziną obroniła tytuł wywalczony w sztafecie. W biegu na 10 km pokonała ją jedynie Kołczina, wobec czego Kozyriewa zgarnęła srebrny medal. Startowała także na mistrzostwach świata w Zakopanem w 1962 roku, gdzie razem z Marią Gusakową i Alewtiną Kołcziną triumfowała w sztafecie zdobywając swój trzeci z rzędu złoty medal mistrzostw świata w tej konkurencji. Indywidualnie zdobyła srebrny medal w biegu na 5 km, w którym wyprzedziła ją tylko Kołczina. Była także czwarta w biegu na 10 km, walkę o brązowy medal przegrała z Gusakową. Na kolejnych mistrzostwach świata już nie startowała.

W 1955 roku wygrała bieg na 10 km podczas Holmenkollen ski festival zostając tym samym pierwszą zawodniczką ze Związku Radzieckiego, która wygrała w Holmenkollen. Ponadto Kozyriewa zdobyła 16 tytułów mistrzyni Związku Radzieckiego: w biegu na 5 km w latach 1953, 1954, 1955 i 1956, w biegu na 10 km w latach 1951, 1952, 1953, 1956 i 1958 oraz w sztafecie w latach 1950, 1951, 1952, 1953, 1955, 1956 i 1957. Po zakończeniu kariery zawodniczej pracowała jako trenerka biegów narciarskich. Pochowana na Cmentarzu Wostriakowskim w Moskwie^[2].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
1.	28 stycznia	1956	Cortina d’Ampezzo	10 km stylem klasycznym	38:11	-	-
2.	1 lutego	1956	Cortina d’Ampezzo	Sztafeta 3x5 km[3]	1:09:01	+0:27	Finlandia
2.	20 lutego	1960	Squaw Valley	10 km stylem klasycznym	39:46,6	+17,6	Maria Gusakowa
2.	26 lutego	1960	Squaw Valley	Sztafeta 3x5 km[4]	1:04:21,4	+21,0	Szwecja

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
1.	17 lutego	1954	Falun	Sztafeta 3x5 km[5]	1:05:54	-	-
1.	21 lutego	1954	Falun	10 km stylem klasycznym	40:14	-	-
2.	5 marca	1958	Lahti	10 km stylem klasycznym	44:49,0	+39,2	Alewtina Kołczina
1.	7 marca	1958	Lahti	Sztafeta 3x5 km[6]	58:32,4	-	-
2.	19 lutego	1962	Zakopane	5 km stylem klasycznym	19:28,6	+47,3	Alewtina Kołczina
4.	21 lutego	1962	Zakopane	10 km stylem klasycznym	39:48,2	+1:32,8	Alewtina Kołczina
1.	23 lutego	1962	Zakopane	Sztafeta 3x5 km[7]	58:08,9	-	-

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS jako Lubow Kozyriewa (niem. • ang. • fr.)
• Profil na stronie FIS jako Lubow Baranowa (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-20)]. (ang.)