Luc Alphand

Luc Alphand

Data i miejsce urodzenia	6 sierpnia 1965 Briançon
Klub	Les Douane Alpes Provence
Wzrost	180 cm
Debiut w PŚ	7.12 1987, Val d’Isère (11. miejsce – zjazd)
Pierwsze punkty w PŚ	7.12 1987, Val d’Isère (11. miejsce – zjazd)
Pierwsze podium w PŚ	15.12 1990, Val Gardena (3. miejsce – zjazd)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Mistrzostwa świata brąz Sierra Nevada 1996 Zjazd Mistrzostwa świata juniorów złoto Sestriere 1983 Zjazd srebro Sestriere 1983 Kombinacja Puchar Świata Kryształowa Kula 1996/1997 Puchar Świata (Zjazd) Mała Kryształowa Kula 1994/1995 Mała Kryształowa Kula 1995/1996 Mała Kryształowa Kula 1996/1997 Puchar Świata (Supergigant) Mała Kryształowa Kula 1996/1997 Zakończenie kariery: 1998 r.

Luc Alphand (ur. 6 sierpnia 1965 w Briançon) – francuski narciarz alpejski, brązowy medalista mistrzostw świata oraz zdobywca Pucharu Świata.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1982 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Auron, gdzie zajął dziewiąte miejsce w zjeździe. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Sestriere wywalczył złoty medal w tej samej konkurencji, a w kombinacji był trzeci.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 7 grudnia 1987 roku w Val d’Isère, zajmując trzecie 11. w zjeździe. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 15 grudnia 1990 roku w Val Gardena, kończąc rywalizację w zjeździe na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Atle Skårdal z Norwegii i Kanadyjczyk Rob Boyd. Łącznie 23 razy stawał na podium, odnosząc przy tym dwanaście zwycięstw: 13 i 14 stycznia 1995 roku w Kitzbühel, 15 marca 1995 roku w Bormio, 1 grudnia 1995 roku w Vail, 9 grudnia 1995 roku w Val d’Isère, 2 lutego 1996 roku w Garmisch-Partenkirchen, 20 grudnia 1996 roku w Val Gardena, 29 grudnia 1996 roku w Bormio, 24 stycznia 1997 roku w Kitzbühel i 22 lutego 1997 roku w Garmisch-Partenkirchen był najlepszy w zjazdach, a 29 stycznia 1997 roku w Laax i 21 lutego 1997 roku w Ga-Pa triumfował w supergigancie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1996/1997, kiedy to triumfował w klasyfikacji generalnej oraz klasyfikacjach zjazdu i supergiganta. Ponadto Małe Kryształowe Kule w klasyfikacji zjazdu zdobywał też w sezonach sezonie 1994/1995 i 1995/1996.

Na mistrzostwach świata w Bormio w 1985 roku wystąpił w kombinacji, którą ukończył na jedenastej pozycji. Jeszcze trzykrotnie startował na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata w Sierra Nevada w 1996 roku, gdzie wywalczył brązowy medal w zjeździe. Uległ tam tylko Austriakowi Patrickowi Ortliebowi i Włochowi Kristianowi Ghedinie. Był też między innymi czwarty w tej konkurencji na mistrzostwach świata w Morioce w 1993 roku, gdzie walkę o podium przegrał z AJ Kittem z USA o 0,01 sekundy.

W 1988 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Calgary, zajmując czwarte miejsce w kombinacji i siódme w supergigancie. W pierwszej z tych konkurencji w walce o brązowy medal lepszy o ponad 8 punktów okazał się Paul Accola ze Szwajcarii. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Albertville Alphand był dwunasty w zjeździe i szesnasty w supergigancie. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie w obu tych konkurencjach rywalizację kończył na ósmej pozycji.

Był też wielokrotnym medalistą mistrzostw Francji, w tym mistrzem w zjeździe w latach 1985, 1987, 1989, 1990, 1994, 1995, 1996 i 1997, w supergigancie w 1988 roku i kombinacji rok wcześniej. W 1998 roku zakończył karierę narciarską.

Po zakończeniu kariery narciarskiej był kierowcą wyścigowym i rajdowym specjalizującym się w rajdach terenowych i wyścigu Le Mans 24 godziny. Występował w rajdach terenowych, między innymi Rajdzie Dakaru, którego został zwycięzcą w 2006 roku jadąc samochodem Mitsubishi. Podczas wyścigu 24h Le Mans 2006 w swojej klasie, GT 1, zajął trzecie miejsce, a w klasyfikacji ogólnej był siódmy. Pod koniec 2010 roku, po wypadku motocyklowym i urazie kręgosłupa ogłosił przejście na sportową emeryturę.

Jego dzieci także uprawiają narciarstwo alpejskie. Córka Estelle reprezentuje Szwecję, a syn Nils reprezentuje Francję^[1].

Osiągnięcia w narciarstwie alpejskim

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF	15 lutego	1988	Calgary	Zjazd	1:59,63 min	-	Pirmin Zurbriggen
4.	17 lutego	1988	Calgary	Kombinacja	36,55 pkt	+21,18 pkt	Hubert Strolz
DNF	21 lutego	1988	Calgary	Supergigant	1:39,66 min	+2,61 s	Franck Piccard
12.	9 lutego	1992	Albertville	Zjazd	1:50,37 min	+1,97 s	Patrick Ortlieb
16.	16 lutego	1992	Albertville	Supergigant	1:13,04 min	+2,35 s	Kjetil André Aamodt
8.	13 lutego	1994	Lillehammer	Zjazd	1:45,75 min	+0,50 s	Tommy Moe
8.	17 lutego	1994	Lillehammer	Supergigant	1:32,53 min	+0,86 s	Markus Wasmeier

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
8.	5 lutego	1985	Bormio	Kombinacja	7,67 pkt	+90,50 pkt	Pirmin Zurbriggen
6.	8 lutego	1993	Morioka	Kombinacja	34,22 pkt	+36,59 pkt	Lasse Kjus
13.	11 lutego	1993	Morioka	Zjazd	1:32,06 min	+0,93 s	Urs Lehmann
9.	13 lutego	1996	Sierra Nevada	Supergigant	1:21,80 min	+0,83 s	Atle Skårdal
3.	17 lutego	1996	Sierra Nevada	Zjazd	2:00,17 min	+0,28 s	Patrick Ortlieb
12.	3 lutego	1997	Sestriere	Supergigant	1:29,68 min	+1,16 s	Atle Skårdal
DNF	8 lutego	1997	Sestriere	Zjazd	1:51,11 min	-	Bruno Kernen

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
9.	4 marca	1982	Auron	Zjazd	1:36,11 min	+1,89 s	Franck Piccard
1.	3 lutego	1983	Sestriere	Zjazd	1:24,24 min	-	-
13.	4 lutego	1983	Sestriere	Slalom	1:36,81 min	+4,10 s	Rok Petrovič
15.	5 lutego	1983	Sestriere	Gigant	2:15,25 min	+4,94 s	Johan Wallner
2.	5 lutego	1983	Sestriere	Kombinacja	?	?	Leonid Mielnikow

Puchar Świata

Klasyfikacje końcowe sezonu

• sezon 1987/1988: 61.
• sezon 1988/1989: 40.
• sezon 1989/1990: 80.
• sezon 1990/1991: 35.
• sezon 1991/1992: 53.
• sezon 1992/1993: 59.
• sezon 1993/1994: 27.
• sezon 1994/1995: 8.
• sezon 1995/1996: 4.
• sezon 1996/1997: 1.

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata

1. Val Gardena – 15 grudnia 1990 (zjazd) – 3. miejsce
2. Val d’Isère – 11 grudnia 1994 (supergigant) – 3. miejsce
3. Val d’Isère – 16 grudnia 1994 (zjazd) – 2. miejsce
4. Kitzbühel – 13 stycznia 1995 (zjazd) – 1. miejsce
5. Kitzbühel – 14 stycznia 1995 (zjazd) – 1. miejsce
6. Bormio – 15 marca 1995 (zjazd) – 1. miejsce
7. Vail – 1 grudnia 1995 (zjazd) – 1. miejsce
8. Val d’Isère – 9 grudnia 1995 (zjazd) – 1. miejsce
9. Val Gardena – 16 grudnia 1995 (zjazd) – 3. miejsce
10. Kitzbühel – 13 stycznia 1996 (zjazd) – 2. miejsce
11. Veysonnaz – 20 stycznia 1996 (zjazd) – 2. miejsce
12. Garmisch-Partenkirchen – 2 lutego 1996 (zjazd) – 1. miejsce
13. Garmisch-Partenkirchen – 5 lutego 1996 (supergigant) – 2. miejsce
14. Kvitfjell – 7 marca 1996 (supergigant) – 2. miejsce
15. Val Gardena – 20 grudnia 1996 (zjazd) – 1. miejsce
16. Val Gardena – 21 grudnia 1996 (zjazd) – 2. miejsce
17. Bormio – 29 grudnia 1996 (zjazd) – 1. miejsce
18. Wengen – 18 stycznia 1997 (zjazd) – 2. miejsce
19. Kitzbühel – 24 stycznia 1997 (zjazd) – 1. miejsce
20. Kitzbühel – 25 stycznia 1997 (zjazd) – 3. miejsce
21. Laax – 29 stycznia 1997 (supergigant) – 1. miejsce
22. Garmisch-Partenkirchen – 21 lutego 1997 (supergigant) – 1. miejsce
23. Garmisch-Partenkirchen – 22 lutego 1997 (zjazd) – 1. miejsce

Osiągnięcia w sportach motorowych

Rajd Dakar

Le Mans 24

Rok	Klasa	Zespół	Pojazd	Wynik (ogólnie)	Wynik (w klasie)	Uwagi
2001	GT	Warm-Up Luc Alphand Aventures JMB Racing	Porsche 911 GT3-RS	17	8
2002	GT	Luc Alphand Aventures	Porsche 911 GT3-RS	24	5
2003	GTS	Luc Alphand Aventures	Ferrari 550-GTS Maranello	21	5
2004	GT	Luc Alphand Aventures	Porsche 911 GT3-RS	16	5
2005	GT2	Luc Alphand Aventures	Porsche 911 GT3-RS	18	5
2006	GT1	Luc Alphand Aventures	Chevrolet Corvette C5-R	7	3
2007	GT1	Luc Alphand Aventures	Chevrolet Corvette C6.R	12	6
2008	GT1	Luc Alphand Aventures	Chevrolet Corvette C6.R	51	5	nie ukończył

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna
• Profil na stronie FIS (ang.)
• Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-18)]. (ang.)

Przypisy