Lucia Bosé

Lucia Bosé
Ilustracja
Imię i nazwiskoLucia Borloni
Data i miejsce urodzenia28 stycznia 1931
Mediolan
Data i miejsce śmierci23 marca 2020
Segowia
Zawódaktorka
Współmałżonek

Luis Miguel Dominguín
(1955-1967; rozwód)

Lata aktywności1950–2013

Lucia Bosé, właśc. Lucia Borloni[1] (ur. 28 stycznia 1931 w Mediolanie, zm. 23 marca 2020 w Segowii[2]) – włoska aktorka, najbardziej znana z filmów okresu włoskiego neorealizmu z początku lat 50. XX wieku.

Wczesne lata

Urodziła się w Mediolanie we Włoszech. Jej rodzicami byli Francesca Bosè i Domenico Borloni[3][4]. Na życie zarabiała pracując najpierw w kancelarii adwokackiej, później jako ekspedientka w mediolańskiej cukierni Pasticceria Galli[5]. Jej życie uległo radykalnej zmianie, kiedy w 1947 została Miss Włoch, pokonując miss i wicemiss Rzymu: Giannę Marię Canale i Ginę Lollobrigidę, które zajęły odpowiednio drugie i trzecie miejsce, oraz Silvanę Mangano i Eleonorę Rossi Drago.

Kariera

W 1950 zadebiutowała na kinowym ekranie jako Lucia Silvestri w dramacie Giuseppe’a De Santisa Nie ma pokoju pod oliwkami (Non c’è pace tra gli ulivi) u boku Rafa Vallone’a i jako Paola Molon Fontana w dramacie Michelangela Antonioniego Kronika pewnej miłości (Cronaca di un amore) z Massimem Girottim. Antonioni obsadził ją jeszcze w roli Clary Manni w swym kolejnym dramacie Dama bez kamelii (La signora senza camelie, 1953) z Ginem Cervi. W hiszpańskim dramacie Juana Antonia Bardema Śmierć rowerzysty (Muerte de un ciclista, 1955) wystąpiła w roli Maríi José de Castro, a we francuskim dramacie Luisa Buñuela Jutrzenka (Cela s’appelle l’aurore, 1955) z udziałem Marcela Pérèsa zagrała główną rolę kobiecą jako Clara.

Świetnie rozwijającą się karierę aktorka przerwała w 1956, aby zająć się wychowaniem dzieci. W znaczących rolach powróciła pod koniec lat 60., pojawiając się u Federico Felliniego w filmie Satyricon (1969) i u braci Tavianich w Pod znakiem skorpiona (1969).

Życie prywatne

W 1955 poślubiła hiszpańskiego matadora Luisa Miguela Dominguína. Ich małżeństwo trwało do 1967 i zakończyło się rozwodem. Mieli troje dzieci: syna Miguela Luchino Gonzáleza (ur. 1956)[6] oraz dwie córki Lucię (ur. 1957) i Paolę (ur. 1960).

Zmarła w wieku 89 lat w szpitalu w Segowii wskutek ostrego zapalenia płuc, które zostało wywołane zakażeniem koronawirusem SARS-CoV-2 podczas pandemii koronawirusa w Hiszpanii w 2020[7].

Wybrana filmografia

Nie ma pokoju pod oliwkami (Non c'è pace tra gli ulivi) jako Lucia Silvestri[8]
Kronika pewnej miłości (Cronaca di un amore) jako Paola Molon Fontana
È l'amor che mi rovina jako Clara Montesi
Paryż jest zawsze Paryżem (Parigi è sempre Parigi) jako Mimi de Angelis
Dziewczęta z placu Hiszpańskiego (Le ragazze di Piazza di Spagna) jako Marisa Benvenuti
Rzym, godzina 11 (Roma, ore 11) jako Simona
Le due verità
Dama bez kamelii (La signora senza camelie) jako Clara Manni
Era lei che lo voleva! jako Nausicaa Invernaghi
Tradita jako Elisabeth Tatabor
Questa è la vita jako Angela Reis
Accadde al commissariato jako Stefania Rocca, żona Luigi Rocca
Śmierć rowerzysty (Muerte de un ciclista) jako María José de Castro
Opuszczeni (Gli sbandati) jako Lucia
Le village magique jako Thérèse Miceli
Symfonia miłości (Sinfonia d'amore) jako Teresa Grob
Jutrzenka (Cela s'appelle l'aurore) jako Clara
  • 1960: Testament Orfeusza (Le testament d'Orphée) jako przyjaciółka Orfeusza
  • 1966: Por los caminos de España (czarno-biały serial hiszpańskiej TV)
  • 1968
No somos de piedra jako Monja
Nocturno 29
Pod znakiem skorpiona (Sotto il segno dello scorpione) jako Glaia
Satyricon jako La matrona
Del amor y otras soledades jako María
The Picasso Summer (amerykański dramat filmowy)
Jutrzenka (Un invierno en Mallorca) jako George Sand
Metello jako Viola
Ciao Gulliver jako Evelyne
Qualcosa striscia nel buio jako Sylvia Forrest
La controfigura jako Nora Tosatti
Gość (L'ospite) jako Anna
La casa de las palomas jako Alexandra/matka
Arcana jako Mamma
Nathalie Granger jako Isabelle
La colonna infame jako Chiara Mora, żona Giacomo
Ceremonia sangrienta jako Erzebeth Bathory
Gli eroi
Manchas de sangre en un coche nuevo jako Eva
Złota msza (La messe dorée) jako Hélène
Po antycznych schodach (Per le antiche scale) jako Francesca
Światło (Lumière) jako Laura
Los viajes escolares jako Avelina
  • 1977: Violanta jako Donna Violanta
  • 1981: Mon enfant, ma mère (francuski film TV) jako matka
  • 1987: Kronika zapowiedzianej śmierci (Cronaca di una morte annunciata) jako Placida Linero
  • 1988: Brumal jako matka Adriany
  • 1989: Dziecko Księżyca (El niño de la luna) jako dyrektorka
  • 1990
Skąpiec (L'avaro) jako Elvira
Volevo i pantaloni jako Grazia
  • 1992: Il coraggio di Anna (włoski film TV)
  • 1999: Noc w haremie (Harem Suare) jako stara Safiye
  • 2007: Wicekrólowie (I Viceré) jako Ferdinanda
  • 2013: One More Time jako Lucia

Przypisy

  1. ↑ Personalidade: Lucía Bosé (Itália) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2020-03-25].
  2. ↑ Muere Lucía Bosé a los 89 años a causa de coronavirus (hiszp.). Vanitatis - El Confidencial. [dostęp 2020-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-23)].
  3. ↑ Coronavirus, morta l'attrice Lucia Bosè (wł.). ilgiorno.it. [dostęp 2020-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-23)].
  4. ↑ Domenico Borloni (wł.). MyHeritage. [dostęp 2020-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-23)].
  5. ↑ Lucia Bosé nie żyje. Włoska gwiazda wśród ofiar koronawirusa (pol.). Onet.pl. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-23)].
  6. ↑ Miguel Bosé w bazie Notable Names Database (ang.)
  7. ↑ È morta Lucia Bosé. Aveva contratto il coronavirus (wł.). HuffPost, 2020-03-23. [dostęp 2020-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-24)].
  8. ↑ Lucia Bosè, IMDb [dostęp 2020-03-28].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie