Lucie Šafářová

Lucie Šafářová
Ilustracja
Państwo Czechy
Data i miejsce urodzenia4 lutego 1987
Brno
Wzrost177 cm
Masa ciała62 kg
Graleworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny2002
Zakończenie kariery2019
TrenerRob Steckley
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje7 WTA, 7 ITF
Najwyżej w rankingu5 (14 września 2015)
Australian OpenQF (2007)
Roland GarrosF (2015)
WimbledonSF (2014)
US Open4R (2014, 2017)
Gra podwójna
Wygrane turnieje15 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu1 (21 sierpnia 2017)
Australian OpenW (2015, 2017)
Roland GarrosW (2015, 2017)
WimbledonQF (2014, 2015, 2018)
US OpenW (2016)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Czechy
Igrzyska olimpijskie
brązRio de Janeiro 2016tenis ziemny
(gra podwójna)
Strona internetowa

Lucie Šafářová (wym. [ˈlut͡sɪjɛ ˈʃafaːovaː]; ur. 4 lutego 1987 w Brnie) – czeska tenisistka, mistrzyni Australian Open 2015, French Open 2015, US Open 2016, Australian Open 2017 oraz French Open 2017 w grze podwójnej, finalistka French Open 2015 w grze pojedynczej, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich z Rio de Janeiro (2016) w grze podwójnej, zdobywczyni Pucharu Federacji 2011, 2012, 2014 i 2015 wraz z drużyną Czech, liderka rankingu WTA deblistek od 21 sierpnia 2017 do 1 października 2017.

Šafářová w dotychczasowej karierze wygrała siedem turniejów gry pojedynczej i piętnaście gry podwójnej z cyklu WTA. Stała się znaną tenisistką po tym, jak w 2007 roku dwukrotnie wyeliminowała Francuzkę Amélie Mauresmo z turniejów wielkoszlemowych, między innymi w Melbourne, odbierając Mauresmo możliwość obrony tytułu. Kilkanaście dni po tym zwycięstwie pokonała Justine Henin w półfinale halowej imprezy w Paryżu i została jedną z czterech tenisistek, które ograły Belgijkę w tym sezonie.

Kariera tenisowa

Šafářová rozpoczęła treningi tenisowe już w wieku trzech lat. Pod okiem Jaroslava Bulanta osiągała sukcesy w rozgrywkach juniorskich. 14 października 2002 roku była ósmą juniorką świata w rankingu gry pojedynczej. W tym samym roku otrzymała status profesjonalny. W turniejach kobiecych mniejszej rangi (ITF) triumfowała pięciokrotnie. Po raz pierwszy miało to miejsce w 2004 roku w Bergamo, a po raz ostatni w 2005 w Prostějovie.

W tym samym sezonie po raz pierwszy starała się prawo udziału w turnieju głównym z cyklu WTA, ale zarówno na US Open, jak i w Filadelfii próby te nie powiodły się. Przełomowy w jej karierze był sezon 2005. Już w styczniu na podstawie miejsca rankingowego wystąpiła w imprezie w Auckland, pokonując w pierwszym spotkaniu Japonkę Yukę Yoshidę. Wkrótce brała udział w eliminacjach do wielkoszlemowego Australian Open 2005, odpadła jednak już na początku, przegrywając z Natalie Grandin. W lutym po raz pierwszy udało się jej przebrnąć kwalifikacje turniejowe; stało się to w Dosze. Trzy miesiące później nazwisko Šafářovej było już znane w całym tenisowym świecie. Czeszka zaskoczyła wszystkich, triumfując w turnieju WTA w portugalskim Estoril po uprzednim przebyciu eliminacji. Na listę jej pokonanych trafiły Ukrainka Kateryna Bondarenko, Hiszpanka Virginia Ruano Pascual, Holenderka Michaëlla Krajicek, Argentynka Gisela Dulko i w finale rozstawiona z numerem czwartym Chinka Li Na. Rankingowa pozycja Šafářovej nie wzrosła jednak zbytnio, do wielkoszlemowego French Open musiała się kwalifikować. Wygrała spotkania eliminacyjne, jednak w pierwszej rundzie uległa swojej rodaczce, Nicole Vaidišovej.

W czerwcu Šafářová wygrała kolejny turniej ITF w Prostějevie, po czym rozpoczęła sezon na kortach trawiastych. Młoda Czeszka sprawiła kolejną sensację, dochodząc w ’s-Hertogenbosch do finału, w którym nie sprostała Klárze Koukalovej. Odniosła jednak cenną wygraną nad Rosjanką Dinarą Safiną. Do wielkoszlemowego Wimbledonu przystępowała jako sześćdziesiąta zawodniczka świata, ale już w meczu otwarcia trafiła na Francuzkę Mary Pierce. Šafářová spadła nieco w klasyfikacjach światowych, ale to nie przeszkodziło jej zwyciężyć w niewielkich zawodach WTA w Forest Hills, w finale ogrywając Hinduskę Sanię Mirzę. Sezon zakończyła na drugiej rundzie w Hasselt, odnotowując w sumie siedemnaście porażek.

Na przełomie roku 2005 i 2006 wystąpiła w Pucharze Hopmana razem ze swoim narzeczonym, Tomášem Berdychem. Czescy reprezentanci nie wyszli jednak z rozgrywek grupowych.

Przebojem otworzyła sezon 2006, wygrywając w australijskim Gold Coast. W ćwierćfinale zwyciężyła najwyżej rozstawioną Szwajcarkę Patty Schnyder, a w finale Włoszkę Flavię Pennettę. Po serii pierwszych i drugich rund dobry wynik odniosła dopiero w Amelia Island, kończąc swój udział na półfinale. Przy okazji dopisała do swojej listy zwycięstwo nad Vaidišovą. W dalszej części roku była w gronie czterech najlepszych zawodniczek turnieju jedynie w Palermo. W listopadzie sklasyfikowana na czterdziestym pierwszym miejscu w rankingu.

Po słabym występie w Hobarcie na początku roku 2007 osiągnęła życiowy wynik – ćwierćfinał wielkoszlemowego Australian Open. Przegrała z Vaidišovą, ale w trzeciej rundzie wygrała z Francuzką Amélie Mauresmo, która broniła w Melbourne tytułu sprzed roku. Trzy tygodnie później doszła do finału w Paryżu, odnosząc serię imponujących wygranych. W gronie pokonanych przez Šafářovą znalazły się: Nicole Vaidišová, Swietłana Kuzniecowa i w półfinale liderka światowej klasyfikacji WTA, rozpoczynająca sezon z opóźnieniem właśnie w Paryżu, Belgijka Justine Henin. Po dramatycznym spotkaniu w drugiej rundzie Indian Wells Czeszka wygrała z Polką Agnieszką Radwańską. W sezonie kortów ziemnym była w półfinale w Estoril oraz trzeciej rundzie w Berlinie (pokonała Annę Czakwetadze). Podczas Roland Garros sprawiła sensację, po raz kolejny eliminując Amélie Mauresmo w turnieju wielkoszlemowym. Jak na ironię, także w trzeciej rundzie. Mauresmo może mówić o prawdziwej wielkoszlemowej klątwie Šafářovej. Tymczasem po występie w Paryżu Czeszka przestała osiągać dobre rezultaty, wkrótce zaczęły męczyć ją różnorodne kontuzje. Przedwcześnie zakończyła sezon turniejem w niemieckim Stuttgarcie na początku października, ulegając w pierwszej rundzie Danieli Hantuchovej.

Powróciła pod koniec grudnia 2007 w rozgrywkach Pucharu Hopmana, partnerując narzeczonemu, Tomášowi Berdychowi. Swój występ zakończyli na fazie grupowej. Następnie dotarła do 2 rundy turnieju WTA w Sydney, gdzie poddała mecz Belgijce Justine Henin. W Australian Open przegrała w 1 rundzie z Cataliną Castaño 1:6, 4:6.

Pod koniec sierpnia 2008 roku w świetnym stylu ponownie triumfowała w turnieju Forest Hills Tennis Classic rozgrywanym w Forest Hills, pokonując Akgul Amanmuradovą, Marinę Erakovic, Ivetę Benešovą i w finale Peng Shuai.

W 2012 roku doszła do finału turnieju w Charleston, w którym to przegrała z Amerykanką Sereną Williams 6:0, 6:1[1]. W tym samym turnieju, w grze podwójnej, w parze z Anastasiją Pawluczenkową odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w deblu. W finale pokonały one Anabel Medinę Garrigues oraz Jarosławę Szwiedową 5:7, 6:4, 10-6[2].

W roku 2013 obroniła tytuł deblowy uzyskany w poprzedniej edycji zawodów w Charleston. Razem z Kristiną Mladenovic pokonały w finale parę Andrea HlaváčkováLiezel Huber wynikiem 6:3, 7:6(6). W maju razem z Pawluczenkową triumfowały w Madrycie, gdzie w meczu mistrzowskim pokonały Carę Black i Marinę Erakovic 6:2, 6:4.

We wrześniu triumfowała w turnieju Bell Challenge 2013 w Québecu pokonując w finale Marinę Erakovic wynikiem 6:4, 6:3. Było to jej pierwsze zwycięstwo singlowe w turnieju WTA od pięciu lat.

W styczniu 2014 Czeszka w parze z Tímeą Babos pokonała w meczu finałowym zawodów w Sydney parę Sara ErraniRoberta Vinci wynikiem 7:5, 3:6, 10–7. Na Wimbledonie osiągnęła półfinał gry pojedynczej.

W sezonie 2015 Šafářová została mistrzynią Australian Open w konkurencji gry podwójnej. Razem z Bethanie Mattek-Sands pokonały w finale wynikiem 6:4, 7:6(5) Chan Yung-jan oraz Zheng Jie. Pod koniec lutego zwyciężyła w mocno obsadzonym turnieju w Dosze, gdzie w finale pokonała rozstawioną Wiktoryję Azarankę 6:4, 6:3. Razem z Mattek-Sands triumfowały również w Stuttgarcie, w meczu mistrzowskim wygrywając 6:4, 6:3 z Caroline Garcią i Katariną Srebotnik. Podczas French Open awansowała do finału zarówno singla, jak i debla. W grze pojedynczej pokonała m.in. Mariję Szarapową i Anę Ivanović, uległa zaś Serenie Williams 3:6, 7:6(2), 2:6. W grze podwójnej razem z Mattek-Sands zwyciężyły nad Casey Dellacquą i Jarosławą Szwiedową 3:6, 6:4, 6:2.

Życie prywatne

Lucie Šafářová przez wiele lat była partnerką życiową, a potem także narzeczoną czeskiego tenisisty, Tomáša Berdycha, z którym wspólnie reprezentowała kraj w rozgrywkach o Puchar Hopmana. Rozstali się jesienią 2011 roku. Jej rodzice noszą imiona Jana i Milan. Ma starszą siostrę Veronikę, również tenisistkę, jednak bez większych sukcesów. Mieszka w rodzinnym Brnie. Lucie posługuje się trzema językami: czeskim, niemieckim i angielskim.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

Turniej2003200420052006200720082009201020112012201320142015201620172018TytułyZ–P
Australian OpenAAQ11RQF1R3R1R3R1R2R3R1RA2R3R0 / 1214 – 12
French OpenAA1R1R4R2R2R2R2R2R1R4RF3R1R2R0 / 1320 – 13
WimbledonAA1RA3R1R1R1R2R1R2RSF4R4R2R3R0 / 1318 – 13
US OpenAQ21R2R3R1R1R1R3R3R2R4R1R2R4R1R0 / 1416 – 14
Ranking na koniec roku53318550412465423325172917963300 / 5268 – 52

Występy w grze podwójnej

Turniej2003200420052006200720082009201020112012201320142015201620172018TytułyZ–P
Australian OpenAAA1R1RA3R1R2R1RQFQFWAWQF2 / 1124 – 9
French OpenAAA1R1R1R2R2R3R1RQF1RW1RW2R2 / 1320 – 11
WimbledonAA1RA1R1R1R2R1R1R1RQFQF1R2RQF0 / 1311 – 12
US OpenAA1R1R1R2R1R2R1R1R3R2RAWSF2R1 / 1316 – 12
Ranking na koniec roku456511785881911201491345918294765 / 5071 – 44

Występy w grze mieszanej

Turniej2003200420052006200720082009201020112012201320142015201620172018TytułyZ–P
Australian OpenAAA2RAAAAAAAAAAAA0 / 11 – 1
French OpenAAAAAAAAAAAAAAAA0 / 00 – 0
WimbledonAAAAAAAAAAAAA3RAA0 / 11 – 1
US OpenAAAAAAAAAAAAAAAA0 / 00 – 0
0 / 22 – 2

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 17 (7–10)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Zwyciężczyni1.1 maja 2005EstorilCeglana Li Na6:7(4), 6:4, 6:3
Finalistka1.18 czerwca 2005’s-HertogenboschTrawiastaCzechy Klára Koukalová6:3, 2:6, 2:6
Zwyciężczyni2.20 sierpnia 2005Forest HillsTwardaIndie Sania Mirza3:6, 7:5, 6:4
Zwyciężczyni3.7 stycznia 2006Gold CoastTwardaWłochy Flavia Pennetta6:3, 6:4
Finalistka2.5 lutego 2007ParyżDywanowa (hala)Rosja Nadieżda Pietrowa6:4, 1:6, 4:6
Zwyciężczyni4.23 sierpnia 2008Forest HillsTwarda Peng Shuai6:4, 6:2
Finalistka3.20 września 2009QuébecDywanowa (hala)Węgry Melinda Czink6:4, 3:6, 5:7
Finalistka4.14 lutego 2010ParyżTwarda (hala)Rosja Jelena Diemientjewa7:6(5), 1:6, 4:6
Finalistka5.6 marca 2011Kuala LumpurTwardaAustralia Jelena Dokić6:2, 6:7(9), 4:6
Finalistka6.11 czerwca 2011KopenhagaTwarda (hala)Dania Caroline Wozniacki1:6, 4:6
Finalistka7.7 kwietnia 2012CharlestonCeglanaStany Zjednoczone Serena Williams0:6, 1:6
Zwyciężczyni5.15 września 2013QuébecDywanowa (hala)Nowa Zelandia Marina Erakovic6:4, 6:3
Zwyciężczyni6.28 lutego 2015DohaTwardaBiałoruś Wiktoryja Azaranka6:4, 6:3
Finalistka8.6 czerwca 2015French OpenCeglanaStany Zjednoczone Serena Williams3:6, 7:6(2), 2:6
Finalistka9.29 sierpnia 2015New HavenTwardaCzechy Petra Kvitová7:6(6), 2:6, 2:6
Zwyciężczyni7.30 kwietnia 2016PragaCeglanaAustralia Samantha Stosur3:6, 6:1, 6:4
Finalistka10.26 lutego 2017BudapesztTwarda (hala)Węgry Tímea Babos7:6(4), 4:6, 3:6

Gra podwójna 20 (15–5)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka1.3 sierpnia 2008SztokholmTwardaCzechy Petra CetkovskáCzechy Iveta Benešová
Czechy Barbora Záhlavová-Strýcová
5:7, 4:6
Zwyciężczyni1.8 kwietnia 2012CharlestonCeglanaRosja Anastasija PawluczenkowaHiszpania Anabel Medina Garrigues
Kazachstan Jarosława Szwiedowa
5:7, 6:4, 10–6
Zwyciężczyni2.7 kwietnia 2013CharlestonCeglanaFrancja Kristina MladenovicCzechy Andrea Hlaváčková
Stany Zjednoczone Liezel Huber
6:3, 7:6(6)
Zwyciężczyni3.11 maja 2013MadrytCeglanaRosja Anastasija PawluczenkowaZimbabwe Cara Black
Nowa Zelandia Marina Erakovic
6:2, 6:4
Zwyciężczyni4.10 stycznia 2014SydneyTwardaWęgry Tímea BabosWłochy Sara Errani
Włochy Roberta Vinci
7:5, 3:6, 10–7
Zwyciężczyni5.30 stycznia 2015Australian OpenTwardaStany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands Chan Yung-jan
Zheng Jie
6:4, 7:6(5)
Zwyciężczyni6.26 kwietnia 2015StuttgartCeglana (hala)Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-SandsFrancja Caroline Garcia
Słowenia Katarina Srebotnik
6:4, 6:3
Zwyciężczyni7.7 czerwca 2015French OpenCeglanaStany Zjednoczone Bethanie Mattek-SandsAustralia Casey Dellacqua
Kazachstan Jarosława Szwiedowa
3:6, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni8.16 sierpnia 2015TorontoTwardaStany Zjednoczone Bethanie Mattek-SandsFrancja Caroline Garcia
Słowenia Katarina Srebotnik
6:1, 6:2
Zwyciężczyni9.3 kwietnia 2016MiamiTwardaStany Zjednoczone Bethanie Mattek-SandsWęgry Tímea Babos
Kazachstan Jarosława Szwiedowa
6:3, 6:4
Finalistka2.10 kwietnia 2016CharlestonCeglanaStany Zjednoczone Bethanie Mattek-SandsFrancja Caroline Garcia
Francja Kristina Mladenovic
2:6, 5:7
Zwyciężczyni10.11 września 2016US OpenTwardaStany Zjednoczone Bethanie Mattek-SandsFrancja Caroline Garcia
Francja Kristina Mladenovic
2:6, 7:6(5), 6:4
Zwyciężczyni11.1 października 2016WuhanTwardaStany Zjednoczone Bethanie Mattek-SandsIndie Sania Mirza
Czechy Barbora Strýcová
6:1, 6:4
Zwyciężczyni12.9 października 2016PekinTwardaStany Zjednoczone Bethanie Mattek-SandsFrancja Caroline Garcia
Francja Kristina Mladenovic
6:4, 6:4
Finalistka3.30 października 2016SingapurTwarda (hala)Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-SandsRosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jelena Wiesnina
6:7(5), 3:6
Zwyciężczyni13.27 stycznia 2017Australian OpenTwardaStany Zjednoczone Bethanie Mattek-SandsCzechy Andrea Hlaváčková
Peng Shuai
6:7(4), 6:3, 6:3
Zwyciężczyni14.9 kwietnia 2017CharlestonCeglanaStany Zjednoczone Bethanie Mattek-SandsCzechy Lucie Hradecká
Czechy Kateřina Siniaková
6:1, 4:6, 10-7
Zwyciężczyni15.11 czerwca 2017French OpenCeglanaStany Zjednoczone Bethanie Mattek-SandsAustralia Ashleigh Barty
Australia Casey Dellacqua
6:2, 6:1
Finalistka4.24 czerwca 2018Santa PonçaTrawiastaCzechy Barbora ŠtefkováSłowenia Andreja Klepač
Hiszpania María José Martínez Sánchez
1:6, 6:3, 3–10
Finalistka5.28 kwietnia 2019StuttgartCeglana (hala)Rosja Anastasija PawluczenkowaNiemcy Mona Barthel
Niemcy Anna-Lena Friedsam
6:2, 3:6, 6–10

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

RokRezultatRywalkaWynik
2015Faza grupowaHiszpania Garbiñe Muguruza
Czechy Petra Kvitová
Niemcy Angelique Kerber
3:6, 6:7(4)
5:7, 5:7
6:4, 6:3

W grze podwójnej

RokRezultatPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
2015Faza grupowaStany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands Chan Hao-ching
Chan Yung-jan
Francja Caroline Garcia
Słowenia Katarina Srebotnik
Hiszpania Garbiñe Muguruza
Hiszpania Carla Suárez Navarro
2:6, 2:6

2:6, 0:3 krecz

6:3, 7:6(1)
2016FinałStany Zjednoczone Bethanie Mattek-SandsRosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jelena Wiesnina
6:7(5), 3:6
2017wycofanieStany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sandsnie wystąpiły z powodu kontuzji Mattek-Sands

Przypisy

  1. Serena Sends Message, Wins 40th WTA Title (ang.). wtatennis.com, 2012-04-08. [dostęp 2012-04-09].
  2. Pavlyuchenkova & Safarova Tested En Route to Title (ang.). wtatennis.com, 2012-04-08. [dostęp 2012-04-09].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Safarova WM18 (26) (30063191738).jpg
Autor: si.robi, Licencja: CC BY-SA 2.0
Safarova WM18 (26)