Lucien Bianchi

Lucien Bianchi

Imię i nazwisko	Lucien (Luciano) Bianchi
Państwo	Belgia
Data i miejsce urodzenia	10 listopada 1934 Mediolan
Data i miejsce śmierci	30 marca 1969 Le Mans
Sukcesy
1968: 24h LeMans

Lucien Bianchi (ur. 10 listopada 1934 r. w Mediolanie, zm. 30 marca 1969 r. w Le Mans) – belgijski kierowca Formuły 1 i zwycięzca 24 godzinnego wyścigu Le Mans z 1968 roku. Startował zarówno w Mistrzostwach Prototypów Sportowych, wyścigach torowych, rajdach, wyścigach górskich jak i rajdach długodystansowych.

Życiorys

Młodość

Bianchi był synem mechanika Alfy Romeo, który żył w północnych Włoszech. W 1950 roku wraz z rodziną przeniósł się do Belgii, gdzie Jego ojciec podjął pracę u kierowcy amatora Johnny'ego Claesa^[1].

Kariera

Karierę zaczynał za kierownicą Jaguara. W 1951/1952 jeździł w teamie Alpine Stars. W 1957 zwyciężył w Tour de France w zespole z Olivierem Gendebienem. Do 1959 zwyciężał czterokrotnie w Tour de France jak również w Paryż 1000. W 1961 roku wygrał w rajdzie Liège-Sofia-Liège w Citroenie. W 1962 zwyciężył w 12 godzinnym wyścigu Sebring za kierownicą Ferrari wspólnie z Jo Bonnierem^[1]. W 1963 zwyciężył w Coupe de Spa na samochodzie Alfa Romeo. Rok później wystartował w Daytona 500. W 1965 startował w Tour de Corse, Targa Florio, Lyon Charbonnieres rally, Cavannese rally, Catalognes rally. W 1966 wygrał w Critérium Neige et Glace, The Coupé des Alpes i The Tour de Corse. W 1967 był mistrzem Europy Formuły 2, oraz zaliczył starty w Alfie Romeo w Coupe de Spa, Mugello i 6 h Nürburgring.

W 1968 w Londyn-Sydney Marathon po 15,000 km w poprzek Europy, Azji i Australii, miał 24 godziny przewagi nad Andrew Cowanem w Hillman Hunter, ale 50 km od Sydney zderzył się z innym pojazdem i nie zdołał utrzymać zwycięstwa^[2]. W 1968 wygrał 24 godzinny wyścig Le Mans w zespole John Wyer Automotive z Pedro Rodriguezem.

Zmarł w 1969 uderzając w słup telegraficzny podczas treningu na torze Le Mans na prostej Mulsanne w Autodelcie Alfa Romeo T33.

Jego imieniem i nazwiskiem został nazwany czwarty zakręt toru w Zolder^[3].

Formuła 1

W 1959 roku zaliczał pojedyncze starty w Formule 1. W zespole Ecurie Nationale Belge jeździł w różnych samochodach np. Cooper T51, a później także Lotus 18 i Emeryson. Po kilku wyścigach w 1961 w zespole UDT Laystall Racing Team wrócił do ENB, w którym prowadził ENB-Maserati.

W 1968 w Cooper zajął trzecie miejsce w wyścigu o Grand Prix Monako. Zaliczył 19 wyścigów w Formule 1.

Wyniki

Formuła 1

• NS – nie sklasyfikowany

24h Le Mans

Życie prywatne

Brat Mauro ścigał się w Formule 2, Formule 3, w rajdach i wyścigach prototypów. W 1968 w Le Mans został ciężko ranny i zakończył karierę. Prabratanek Jules ścigał się w Formule 1. Razem z bratem byli pierwszymi rzeczywistymi kierowcami, którzy pojawili się w komiksach Michel Vaillant Jeana Gratona.

Literatura

• Lucien Bianchi: Mes Rallyes, Flammarion: 1969

Przypisy

Bibliografia

• Lucien Bianchi. f1ultra.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-18)].