Lucjan Kydryński

Lucjan Kydryński

Data i miejsce urodzenia	6 stycznia 1929 Grudziądz
Data i miejsce śmierci	9 września 2006 Warszawa
Zawód, zajęcie	dziennikarz, konferansjer, prezenter sceniczny, publicysta
Odznaczenia

Grób Lucjana Kydryńskiego na warszawskim Cmentarzu Komunalnym d. Wojskowym na Powązkach

Lucjan Kydryński (ur. 6 stycznia 1929 w Grudziądzu, zm. 9 września 2006 w Warszawie) – polski dziennikarz, konferansjer, prezenter sceniczny, publicysta.

Życiorys

Wieloletni felietonista w Przekroju, w którym prowadził m.in. dział recenzji filmowych podpisywanych pseudonimem „Aleksandra”. Prowadził liczne festiwale i koncerty telewizyjne. Wiele lat prowadził festiwale w Opolu i w Sopocie. W krakowskiej rozgłośni Polskiego Radia PR1 prowadził najpierw Wiolinem i basem, a później Rewię Piosenek, którą rozpoczynał utwór C'est si bon w nagraniu Earthy Kitt (później głos piosenkarki zastąpiony został przez Kydryńskiego motywem instrumentalnym).

Twórczość

Lucjan Kydryński jest autorem kilkunastu książek, między innymi monografii George'a Gershwina (Gershwin, Kraków, Polskie Wydawnictwa Muzyczne, 1975) i Johanna Straussa (Jan Strauss, Kraków, Polskie Wydawnictwa Muzyczne, 1979). Będąc wieloletnim konferansjerem duetu fortepianowego Marek i Wacek, napisał znaczącą monografię tego duetu Marek i Wacek: historia prawdziwa (Bydgoszcz, Wyd. "Pomorze", 1990, ISBN 83-7003-635-X).

Niektóre z książek Lucjana Kydryńskiego to:

• Przejazdem przez życie...: kroniki rodzinne, Kraków, 2005, Wydawnictwo Literackie, ISBN 83-08-03780-1
• Przewodnik operetkowy: wodewil, operetka, musical, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków
• Przewodnik po filmach muzycznych, PWM, Kraków
• Usta milczą dusza śpiewa. Opowieść o życiu i twórczości Franciszka Lehára. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1992. ISBN 83-212-0621-2

Rodzina

Mąż Haliny Kunickiej, ojciec Marcina Kydryńskiego, teść piosenkarki Anny Marii Jopek, brat prozaika i tłumacza Juliusza Kydryńskiego.

Pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A30-tuje-25)^[1].

Filmografia

• 1968: Przygoda z piosenką – jako on sam
• 1965-1966: Wojna domowa – jako konferansjer

Nagrody i odznaczenia

Laureat Diamentowego Mikrofonu

14 września 2006 Prezydent RP Lech Kaczyński, w uznaniu wybitnych zasług dla kultury polskiej oraz za działalność publicystyczną, nadał mu pośmiertnie Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[2].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Lucjan Kydryński na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”