Lucjan Miładowski

Lucjan Miładowski
Ilustracja
kpt. Lucjan Miładowski (1933)
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1897
Sokołówka k. Grodna

Data i miejsce śmierci

18 kwietnia 1975
Edynburg

Przebieg służby
Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

21 Pułk Piechoty
Gabinet Ministra Spraw Wojskowych
Generalny Inspektor Sił Zbrojnych

Stanowiska

referent, adiutant

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości z Mieczami Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Order Krzyża Orła IV Klasy (Estonia)
Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych

Lucjan Miładowski (ur. 29 sierpnia 1897 w Sokołówce k. Grodna, zm. 18 kwietnia 1975 w Edynburgu) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Był uczestnikiem III powstania śląskiego, od grudnia 1920 do 1 lipca 1921 roku członkiem Grupy Wawelberga. W 1923 roku pełnił służbę w 21pułku piechoty w Warszawie[1]. W styczniu 1925 roku został przydzielony do Biura Ścisłej Rady Wojennej[2], a następnie przeniesiony służbowo do Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych.

Był uwikłany w niewyjaśnioną sprawę „zaginięcia” generała brygady Włodzimierza Zagórskiego.

W grudniu 1926 roku został przydzielony do Samodzielnego Referatu Personalnego przy Generalnym Inspektorze Sił Zbrojnych na stanowisko referenta[3]. Awans na kapitana otrzymał ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku. Na początku 1935 został wyznaczony na stanowisko adiutanta Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych marszałka Józefa Piłsudskiego[4]. 27 czerwca 1935 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku i 51. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. Z dniem 1 sierpnia 1935 roku został przydzielony do Prezydium Rady Ministrów na sześciomiesięczną praktykę[6]. Później został przeniesiony w stan spoczynku[7].

Po odejściu z wojska pracował w Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów w Warszawie. We wrześniu 1939 roku przekroczył granicę. Przez Rumunię przedostał się do Francji a stamtąd do Anglii. Po wojnie osiadł w Szkocji w Edynburgu gdzie zmarł 18 kwietnia 1975 roku i tam został pochowany na cmentarzu Mount Wernon.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 433.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 30 stycznia 1925 roku, s. 47.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 31 grudnia 1926 roku, s. 457.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 marca 1935 roku, s. 30.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935 roku, s. 67.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 102.
  7. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 11 listopada 1937 roku, s. 38.
  8. a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 62.
  9. M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  10. M.P. z 1934 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi na polu organizacji wojska”.
  11. M.P. z 1928 r. nr 178, poz. 387 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”.
  12. a b Na podstawie fotografii [1].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

PL Epolet mjr.svg
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
GenInspWP.jpg
Autor: Gruzin, Licencja: CC BY-SA 4.0
Odznaka Generalnego Inspektoratu WP
EST Order of the Cross of the Eagle 4th Class BAR.png
Baretka Orderu Krzyża Orła 4 klasy
Lucjan Miładowski.jpg
Autor: Brak, Licencja: CC0
Lucjan Miładowski - kapitan - referent Samodzielnego Referatu Personalnego przy GISZ