Lucjan Szenwald
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 13 marca 1909 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 22 sierpnia 1944 |
Przyczyna śmierci | wypadek samochodowy |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie | poeta, żołnierz, działacz komunistyczny |
Narodowość | polska |
Uczelnia | |
Partia | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Lucjan Szenwald (ur. 13 marca 1909 w Warszawie, zm. 22 sierpnia 1944 pod Kurowem) – polski poeta, żołnierz, działacz komunistyczny.
Życiorys
Urodził się w rodzinie inteligenckiej, przesiąkniętej kultem sztuki[1]. Uczęszczał do I Gimnazjum w Warszawie przy ul. Żurawiej 49[2]. Debiutował w 1925 roku w Skamandrze wierszami „Infekcja” i „Garnek”[3]. Wcześniej młody poeta publikował w szkolnych czasopismach. Zamieszczał tam swoje wiersze, przekłady i artykuły. Już jako uczeń gimnazjum wykazywał lingwistyczne zainteresowania: w wieku szkolnym podjął się tłumaczenia Williama Szekspira, Percy Bysshe Shelleya, Włodzimierza Majakowskiego.
Po zdaniu matury w 1926 roku, Szenwald rozpoczął studia na Filologii Klasycznej pod kierunkiem prof. Tadeusza Zielińskiego, któremu później poświęcił jeden ze swoich wierszy „Ku czci filologa”. W czasie studiów poznał późniejszych członków grupy Kwadryga, którą później współtworzył od 1927 roku: Stanisława Ryszarda Dobrowolskiego, Mieczysława Bibrowskiego, Stefana Flukowskiego, Władysława Sebyłę, Stanisława Ciesielczuka, Włodzimierza Słobodnika, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego i Aleksandra Maliszewskiego. W drugim numerze czasopisma wydawaną przez tę grupę, o tym samym tytule, Szenwald opublikował artykuł programowy całej grupy „O śmierci”[4]. Po upadku pisma w 1931 roku Szenwald nawiązał współpracę z lewicą komunistyczną. W 1932 wstąpił do KPP[5]. Dwa lata później zaczyna publikować agitacyjne wiersze, zostaje redaktorem Na Przełaj. Teksty podpisuje pseudonimami: Adam Greczan, Max i Marian Wohl. W 1935 roku powstaje jego najobszerniejszy utwór Scena przy strumieniu.
Następny okres w życiu poety przypada na lata 1937–1939 i wiąże się z twórczością dramaturgiczną: „Krzysztof Kolumb na morzu Sargassowym”, „Ptaki i gady”; pierwszy utwór był emitowany jako słuchowisko. Ogromna część utworów z tego okresu nie zachowała się.
Po wybuchu II wojny światowej udał się do Kowla, a następnie w grudniu 1939 wyjechał do Lwowa, gdzie znalazł pracę w polskiej redakcji radia dziecięcego. We Lwowie pisał zaginiony później dramat o Jarosławie Dąbrowskim, poemat o Mikołaju Koperniku, tłumaczył też utwory Michaiła Tyczyny, Maksyma Rylskiego i Aleksandra Puszkina, które również się nie zachowały. W tym okresie poeta złożył podanie z prośbą o przyjęcie do Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików)[6]. W czerwcu brał udział w manewrach oddziału Armii Czerwonej. Do 1943 przebywał na Syberii, gdzie powstał jego wiersz Pożegnanie Syberii. Od 1943 prowadził kroniki 1 Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki. Był uczestnikiem bitwy pod Lenino z 12-13 października 1943. Poetyckim upamiętnieniem udziału w tej bitwie jest Ballada o pierwszym batalionie, napisana w tym samym miesiącu i dotycząca 1 pułku piechoty (w jej tekście dwie zwrotki poświęcił dowódcy batalionu, poległemu wówczas mjr. Bronisławowi Lachowiczowi)[7][8][9].
W 1944 roku po awansie do stopnia kapitana Szenwald dostał rozkaz podjęcia pracy w szkole Oficerów Polityczno-Wychowawczych. W tym samym roku zmarł w wyniku obrażeń odniesionych w wypadku pod Kurowem 22 sierpnia 1944 roku[10]. Został pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A28-tuje-3)[11].
Twórczość
W poematach i wierszach nawiązywał do tradycji klasycznej i romantycznej; dokonywał także przekładów z literatury angielskiej i rosyjskiej. Autor (m.in.) tekstu powszechnie znanej do dziś piosenki „Niech żyje wojna”, śpiewanej po wojnie przez Stanisława Grzesiuka, a później przez Macieja Maleńczuka oraz wiersza z frontu „Ballada o pierwszym batalionie”. Utwór Niech żyje wojna znalazł się także na płycie Luksus, śpiewany przez Muńka Staszczyka z zespołu muzycznego Szwagierkolaska[12].
Upamiętnienia
- Gdańsk: Szkoła Podstawowa nr 68 (upamiętnienie nieistniejące, zlikwidowana w 2000)[13]
- Gdynia: ulica (upamiętnienie nieistniejące, w 1991 nowym jej patronem został bp Konstantyn Dominik)[14]
- Grudziądz: ulica (upamiętnienie nieistniejące, w 2018 nowym jej patronem został Czesław Szachnitowski)[15]
- Katowice: ulica (upamiętnienie nieistniejące, w 2017 nowym jej patronem został Bolesław Prus)[16]
- Kędzierzyn-Koźle: ulica (upamiętnienie nieistniejące, w 2017 nazwę zmieniono na Koszarową)[17]
- Kluczbork: ulica (upamiętnienie nieistniejące, w 2017 nowym jej patronem został Bolesław Prus)[18]
- Kraków: ulica (upamiętnienie nieistniejące, w 2017 nowym jej patronem został Stefan Janus)[19]
- Lędziny: ulica (upamiętnienie nieistniejące, w 2017 nazwę zmieniono na Lipową)[20]
- Łańcut: ulica (upamiętnienie nieistniejące, w 2017 nazwę zmieniono na Zieloną)[21]
- Łódź: ulica (upamiętnienie nieistniejące, w 2018 nowym jej patronem został Mieczysław Hertz)[22]
- Mielec: ulica (upamiętnienie nieistniejące, w 2017 nowym jej patronem został mjr Walerian Tumanowicz)[23]
- Poznań: ulica (upamiętnienie nieistniejące, w 2017 nowym jej patronem został Kazimierz Wasela)[24]
- Szczecin: ulica (upamiętnienie nieistniejące, w 2017 nowym jej patronem został Jerzy Zimowski)[25]
- Tarnów ulica (upamiętnienie nieistniejące, w 2017 nowym jej patronem została św. Faustyna Kowalska)[26]
- Warszawa: tablica pamiątkowa od pierwszej połowy lat 50. XX wieku, na budynku przy placu Konstytucji 6[27]
- Wrocław: ulica (upamiętnienie nieistniejące, w 1992 nowym jej patronem został płk Józef Beck)[28]
- statek handlowy MS Lucjan Szenwald, zezłomowany w latach 1998-2002[29]
Dzieła
- Kuchnia mojej matki 1931
- Scena przy strumieniu 1936
Przypisy
- ↑ Anna Milska, Pisarze polscy: wybór sylwetek, 1543-1944. Wydawnictwo Związkowe CRZZ 1968, s.499.
- ↑ Henryk Janczewski „Całe życie z Warszawą“ PIW 1986, ISBN 83-06-01409-X, str. 47
- ↑ Tarczałowicz J.,Od Warszawy do szosy pod Kurowem,[w:] Lucjan Szenwald, Warszawa 1977, s. 15.
- ↑ Tarczałowicz J.,Od Warszawy do szosy pod Kurowem,[w:] Lucjan Szenwald, Warszawa 1977, s. 17
- ↑ Tarczałowicz J.,Od Warszawy do szosy pod Kurowem,[w:] Lucjan Szenwald, Warszawa 1977, s. 27
- ↑ Tarczałowicz J.,Od Warszawy do szosy pod Kurowem,[w:] Lucjan Szenwald, Warszawa 1977, s. 33
- ↑ Lucjan Szenwald. W oczach poetów. Ballada o pierwszym batalionie. „Rzeczpospolita”. Nr 39, s. 4, 10 września 1944.
- ↑ Lucjan Szenwald. W oczach poetów. Ballada o pierwszym batalionie. „Rzeczpospolita”. Nr 277, s. 1, 12 października 1945.
- ↑ Lucjan Szenwald. W oczach poetów. Ballada o Pierwszym Batalionie. „Trybuna Robotnicza”. Nr 230, s. 4, 13 października 1945.
- ↑ Wspomnienia o Lucjanie Szenwaldzie, pod red. Gabrieli Pauszer-Klonowskiej, Warszawa 1963, s. 386
- ↑ Juliusz Jerzy Malczewski: Cmentarz komunalny (dawny wojskowy) na Powązkach. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1975, s. 18.
- ↑ Szwagierkolaska - Luksus | Pomaton | 1995 | POM CD 064 5903110135127 | Archiwum Polskiego Rocka 1961 - 2020, www.polskirock.eu [dostęp 2020-01-11] (pol.).
- ↑ SZKOŁA PODSTAWOWA NR 68 – Encyklopedia Gdańska, gdansk.gedanopedia.pl [dostęp 2022-06-08] .
- ↑ Uchwała Nr XXVIII/190/91 Rady Miasta Gdyni, 18 czerwca 1991 .
- ↑ DD), Przesądzona jest już zmiana nazw ulic w Grudziądzu, „pomorska.pl” [dostęp 2018-03-11] (pol.).
- ↑ Justyna Przybytek , Dekomunizacja w Katowicach: zmienią się nazwy ulic. Na jakie?, „Dziennikzachodni.pl” [dostęp 2017-11-23] (pol.).
- ↑ Grzegorz Stępień , Kolejne nazwy ulic w Kędzierzynie-Koźlu na cenzurowanym. Wojewoda każe je zmienić, KK24.pl Serwis informacyjny Kędzierzyna-Koźla. Portal Kędzierzyn-Koźle. Wiadomości, zdjęcia, filmy, 9 października 2017 [dostęp 2022-06-08] (pol.).
- ↑ Uchwała Rady Miejskiej w Kluczborku z dnia 29 marca 2017 r. w sprawie zmiany nazwy ulicy na terenie miasta Kluczbork [dostęp 2021-11-18] .
- ↑ Dekomunizacja nazw ulic w Krakowie. krakow.pl. [dostęp 2017-10-19].
- ↑ Zmiana nazwy ulicy Szenwalda w Lędzinach, „Miasto Lędziny” [dostęp 2018-02-21] (pol.).
- ↑ Uchwała nr V/29/2015 Rady Miasta Łańcuta z dnia 5 marca 2015r. w sprawie zmiany nazwy ulicy (drogi gminnej) - Metryka - Baza aktów prawnych - INFOR.pl - portal księgowych, www.infor.pl [dostęp 2019-07-25] (ang.).
- ↑ Nowe nazwy ulic i przystanków, Urząd Miasta Łodzi [dostęp 2022-06-08] (pol.).
- ↑ Uchwała nr XXXIII/338/2017 Rady Miejskiej w Mielcu z dnia 26 kwietnia 2017 r. w sprawie zmiany nazwy istniejącej ulicy na działce nr 1843 (obręb 2 – Osiedle) w Mielcu, edziennik.rzeszow.uw.gov.pl [dostęp 2018-01-05] .
- ↑ Oto nowe ulice Poznania - Poznan.dlawas.info - portal informacyjno - rozrywkowy, DlaWas.info [dostęp 2022-06-08] (pol.).
- ↑ Dekomunizacja ulic w Szczecinie. Onet Szczecin [dostęp 2017-11-03]
- ↑ 8 nazw ulic do zmiany w Tarnowie - Tarnów w internecie - Tarnow.net.pl - Informacje, gospodarka, rozrywka., www.tarnow.net.pl [dostęp 2022-06-08] .
- ↑ Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004, s. 129. ISBN 83-912463-4-5.
- ↑ Redakcja, 20 lat temu zmieniono nazwy ulic we Wrocławiu. Karkonoska miała być Sezamkową, Gazeta Wrocławska, 15 sierpnia 2012 [dostęp 2022-06-08] (pol.).
- ↑ B-442 / KONIN, Sala BHP - łączymy pokolenia [dostęp 2022-06-08] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Mateusz Trzeciak Trzynastozgloskowy komunista, Korporacja ha!art. ha.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-23)].
- Nazwy do zmiany / ul. Szenwalda Lucjana na stronie IPN
- Dzieła Lucjana Szenwalda w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Grób Lucjana Szenwalda
grafika z książki PL
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Tablica upamiętniająca Lucjana Szenwalda na budynku przy pl. Konstytucji 6 w Warszawie