Lucylian Krynicki
 herb Korab | |
| Rodzina | Kryniccy herbu Korab |
|---|---|
| Ojciec | Petro Krynicki |
| Matka | Maria z Kaweckich |
| Dzieci | Bohdan Krynicki |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| prezes Sądu Obwodowego w Tarnopolu | |
| Okres | |
| poseł do austriackiej Rady Państwa kadencja V | |
| Okres | od 4 listopada 1873 |
| Przynależność polityczna | Klub Ruski |
| poseł do Sejmu Krajowego Galicji kadencja V | |
| Okres | od 10 października 1889 |
| poseł do austriackiej Rady Państwa kadencja VIII | |
| Okres | od 22 lutego 1894 |
| Przynależność polityczna | Koło Polskie |
| Odznaczenia | |
 | |
Lucylian (lub Lucjan, lub Łucjan) Krynicki (ukr. Луцьян Криницький) herbu Korab (ur. 15 czerwca 1827 w Żołtańcach, zm. 26 sierpnia 1903 we Lwowie) – prawnik, sędzia, poseł do Sejmu Krajowego i austriackiej Rady Państwa.
Życiorys
Ukończył gimnazjum we Lwowie, a następnie wydział prawa na uniwersytecie we Lwowie (1849). Po studiach rozpoczął pracę w sądownictwie galicyjskim jako aplikant w Sądzie Karnym we Lwowie[1]. Potem pracował jako urzędnik w Magistracie miasta Lwowa (1850–1852)[1]. Auskultant w Sądzie Krajowym we Lwowie (1853–1855)[2] w latach 1854–1855 oddelegowany jako komisarz sądowy do Powiatowej Komisji Wymiaru Powinności Gruntowych w Wieliczce[3]. Adiunkt sądowy w Sądzie Krajowym w Krakowie (1856–1858)[4]. W randze sekretarza zastępca prokuratora w oddziale Prokuratury Państwowej w Krakowie (1859–1864)[5]. Prokurator i kierownik oddziału Prokuratury Państwowej w Samborze (1864–1875)[6], od 1870 radca Sądu Krajowego we Lwowie (1870–1875)[7]. Prezes Sądu Obwodowego w Tarnopolu (1875–1897), od 1888 jako radca dworu[8]. Radca Wyższego Sądu Krajowego we Lwowie (1897–1898)[9]. W 1898 przeszedł w stan spoczynku.
Orientacja polityczna jest trudna do określenia. Podobnie jak jego stryj Onufry Krynicki należał do istniejącej wówczas grupy ludzi, którą określano Gente Ruthenus, natione Polonus[10] W latach 70. XIX wieku należał m.in. do Klubu Ruskiego w austriackiej Radzie Państwa. W miarę narastania konfliktu polsko-ukraińskiego ostatecznie w latach 90. opowiedział się po stronie polskiej.
Poseł do Sejmu Krajowego Galicji VI kadencji (10 października 1889 – 17 lutego 1895) wybrany z III kurii, z okręgu wyborczego nr 5 (Tarnopol)[11]. Poseł do austriackiej Rady Państwa V kadencji (4 listopada 1873 – 22 maja 1879) wybrany z kurii IV (gmin wiejskich), z okręgu wyborczego nr 14 (14 Sambor-Łąka-Staremiasto-Starasól-Turka-Borynia-Rudki-Komarno) oraz VIII kadencji (22 lutego 1894 – 22 stycznia 1897), mandat uzyskał w kurii II (gmin miejskich) w okręgu wyborczym nr 8 (Tarnopol-Brzeżany), w dodatkowych wyborach przeprowadzonych po rezygnacji Euzebiusza Czerkawskiego[12]. W kadencji V należał do Klubu Ruskiego zaś w kadencji VIII do Koła Polskiego w Wiedniu.
W niedziele 28 lutego 1897 na pełnym posiedzeniu obu oddziałów centralnego komitetu wyborczego zatwierdzono kandydaturę Łucjana Krynickiego w V kurii w okręgu wyborczym Borszczów[13].
Odznaczony
Kawaler Orderu ces. Leopolda (1894)[14].
Rodzina i życie prywatne
Urodził się w rodzinie greckokatolickiego duchownego, jego ojcem był ks. Petro Krynicki, proboszcz w Żółtańcach, pow. żółkiewski, a matką Maria z Kaweckich. Jego stryjem był profesor Uniwersytetu Lwowskiego Onufry Krynicki, a bratem oficer armii austriackiej Juliusz. Ożenił się w 1861. Miał syna Bohdana Krynickiego (1862–1913), również prawnika i posła do Sejmu Krajowego[1].
Przypisy
- ↑ a b c Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Krynicki (Krynyc’kyj), Lucyan (Lucillian) Ritter v. – Parlamentarier 1848–1918 online [2.10.2019]
- ↑ Provinzial-Handbuch der Königriche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1854, s. 253; Handbuch des Lemberger Statthaltarei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1855, s. 210;
- ↑ Provinzional-Handbuch Krakauer Verwaltungs-Giebetes für das Jahr 1855, s. 35;
- ↑ Provinzional-Handbuch Krakauer Verwaltungs-Giebetes für das Jahr 1856, s. 226; 1857, s. 139;
- ↑ Handbuch des Lemberger Statthaltarei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1859, s. 153; 1860, s. 154; 1861, s. 155; 1862, s. 170; 1863, s. 172; 1864, s. 172;
- ↑ Handbuch des Lemberger Statthaltarei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1865, s. 154; 1866, s. 151; 1867, s. 234; 1868, s. 235; 1869, s. 142; Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870, s. 154; 1871, s. 131; 1872, s. 136; 1873, s. 161; 1874, s. 188; 1875, s. 184;
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870, s. 154; 1871, s. 131; 1872, s. 136; 1873, s. 161; 1874, s. 188; 1875, s. 184;
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1876, s. 129; 1877, s. 91; 1878, s. 80; 1879, s. 78; 1880, s. 77; 1881, s. 78; 1882, s. 79; 1883, s. 80; 1884, s. 81; 1885, s. 81; 1886, s. 81; 1887, s. 81; 1888, s. 81; 1889, s. 86; 1890, s. 86; 1891, s. 86; 1892, s. 86; 1893, s. 86; 1894, s. 86; 1895, s. 86; 1896, s. 86; 1897, s. 86;
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898, s. 51;
- ↑ – Pochodzeniem Rusin, narodowością Polak
- ↑ Wykaz Członków i Posłów Sejmu Krajowego Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na VI. peryod w roku 1892, Lwów 1892; Stanisław Grodziski: Sejm Krajowy Galicyjski 1861–1914. Warszawa 1993. ISBN 83-7059-052-7.
- ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848–1918, Warszawa 1996, s. 376, 409.
- ↑ Zatwierdzenie kandydatur. „Dziennik Polski”. 61, s. 2, 2 marca 1897.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895, s. 86.
Media użyte na tej stronie
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb szlachecki Korab
Imperial Order of Leopold's ribbon - Austria