Lucyna Kornobys
| Data i miejsce urodzenia | 17 lutego 1978 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lucyna Joanna Kornobys (ur. 17 lutego 1978 w Kamiennej Górze[1]) – polska niepełnosprawna lekkoatletka, medalistka igrzysk paraolimpijskich, mistrzostw świata i Europy.
Życiorys
Od 15 roku życia w związku ze schorzeniami kolan jest osobą niepełnosprawną[2]. Ukończyła technikum gastronomiczne, a w 2005 studia z zakresu administracji na Uniwersytecie Wrocławskim. Pracowała w zakładzie pracy chronionej, od 2007 była zatrudniona jako referent w zespole szkół. W 2011 podjęła pracę w urzędzie miasta w Jeleniej Górze, gdzie została urzędniczką zajmującą się m.in. sprawami osób niepełnosprawnych i wolontariatu[1][2].
Została zawodniczką Startu Wrocław, zajęła się uprawianiem siatkówki na siedząco, a także pchnięcie kulą, rzut oszczepem i rzut dyskiem[1].
Pierwszy medal mistrzostw świata (srebro w rzucie oszczepem w kategorii F33–34/52–53) zdobyła w 2011, w 2015 zajęła 2. miejsce w rzucie oszczepem (F34) i 3. miejsce w pchnięciu kulą (F34). W obu konkurencjach wywalczyła kilka medali mistrzostw Europy, w tym w 2016 złoty medal w pchnięciu kulą (F34). W tej konkurencji na Letnich Igrzyskach Paraolimpijskich w Rio de Janeiro w 2016 zajęła drugie miejsce[2].
Kolejne medale wywalczyła podczas mistrzostw Europy w Berlinie w 2018. Zajęła tam w rzucie oszczepem trzecie miejsce z wynikiem 16,22 m[3]. Zwyciężyła nadto w swojej kategorii w pchnięciu kulą. W obu konkurencjach pobiła rekord świata dla kategorii F33[4].
W 2019 zdobyła złoty medal w pchnięciu kulą w Dubaju na mistrzostwach świata, ustanawiając wynikiem 7,81 m rekord świata[5]. W 2021 wywalczyła mistrzostwo Europy w pchnięciu kulą i brązowy medal w rzucie oszczepem. Po raz drugi w karierze zdobyła również srebrny medal igrzysk paraolimpijskich[6].
W 2020 wyróżniona nagrodą „Sport bez Barier” w ramach Plebiscytu „Przeglądu Sportowego”[7][8].
Rekordy
Wyniki
| Rok | Zawody | Miejscowość | Konkurencja | Wynik | Pozycja |
|---|---|---|---|---|---|
| 2011 | Mistrzostwa świata |  Christchurch | Pchnięcie kulą (F32/33/34) | 6,12 = | 5. miejsce |
| Rzut oszczepem (F33/34/52/53) | 14,09 | 2. miejsce | |||
| 2012 | Mistrzostwa Europy |  Stadskanaal | Pchnięcie kulą (F54/55/56) | 7,20 | 7. miejsce |
| Rzut oszczepem (F54/55/56) | 16,57 | 5. miejsce | |||
| 2013 | Mistrzostwa świata |  Lyon | Pchnięcie kulą (F32/33/34) | 6,56 | 12. miejsce |
| Rzut oszczepem (F33/34) | 18,81  | 5. miejsce | |||
| 2014 | Mistrzostwa Europy |  Swansea | Pchnięcie kulą (F34) | 7,39 | 2. miejsce |
| Rzut oszczepem (F34) | 16,32 | 2. miejsce | |||
| 2015 | Mistrzostwa świata |  Doha | Pchnięcie kulą (F34) | 7,38 | 3. miejsce |
| Rzut oszczepem (F34) | 18,15 | 2. miejsce | |||
| 2016 | Mistrzostwa Europy |  Grosseto | Pchnięcie kulą (F34) | 8,33 | 1. miejsce |
| Rzut oszczepem (F34) | 16,81 | 3. miejsce | |||
| Igrzyska paraolimpijskie |  Rio de Janeiro | Pchnięcie kulą (F34) | 8,00 | 2. miejsce | |
| Rzut oszczepem (F34) | 17,88 | 4. miejsce | |||
| 2017 | Mistrzostwa świata | Londyn | Pchnięcie kulą (F34) | 8,22 | 2. miejsce |
| Rzut oszczepem (F34) | 15,63 | 3. miejsce | |||
| 2018 | Mistrzostwa Europy |  Berlin | Pchnięcie kulą (F33) | 7,49  | 1. miejsce |
| Rzut oszczepem (F34) | 16,22 | 3. miejsce | |||
| 2019 | Mistrzostwa świata |  Dubaj | Pchnięcie kulą (F33) | 7,81 | 1. miejsce |
| Rzut oszczepem (F34) | 16,99 | 3. miejsce | |||
| 2021 | Mistrzostwa Europy[6] |  Bydgoszcz | Pchnięcie kulą (F34) | 8,78 | 1. miejsce |
| Rzut oszczepem (F34) | 16,12 | 3. miejsce | |||
| Igrzyska paraolimpijskie[6] |  Tokio | Pchnięcie kulą (F34) | 8,60 | 2. miejsce |
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2021)[13][14]
- Srebrny Krzyż Zasługi (2016)[15]
Przypisy
- ↑ a b c Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2016-09-15].
- ↑ a b c Kornobys Lucyna. infostradasports.com. [dostęp 2016-09-16]. (ang.).
- ↑ Paralekkoatletyczne mistrzostwa Europy w Berlinie. Fenomenalny wieczór Polaków i worek medali. tvp.pl, 24 sierpnia 2018. [dostęp 2018-08-27].
- ↑ Biało-czerwoni lekkoatletyczną potęgą! Polska wygrała medalową klasyfikację mistrzostw Europy w Berlinie. parasportowcy.pl, 26 sierpnia 2018. [dostęp 2018-08-27].
- ↑ Jakub Guder: Lucyna Kornobys z rekordem świata i złotym medalem w Dubaju. gazetawroclawska.pl, 17 listopada 2019. [dostęp 2020-01-08].
- ↑ a b c Athletics: Kornobys Lucyna – Tokyo 2020 Paralympics. olympics.com. [dostęp 2021-08-31]. (ang.).
- ↑ Nagroda Sport bez Barier dla Lucyny Kornobys. polsatsport.pl, 4 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-08].
- ↑ Paulina Malinowska-Kowalczyk: Lucyna Kornobys Sportowcem Bez Barier 2019 roku!. paralympic.org.pl, 6 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-08].
- ↑ World Para Athletics World Records. Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski. [dostęp 2020-01-20]. (ang.).
- ↑ World Para Athletics Championship Records. Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski. [dostęp 2020-01-20]. (ang.).
- ↑ World Para Athletics European Records. Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski. [dostęp 2020-01-20]. (ang.).
- ↑ World Para Athletics European Championship Records. Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski. [dostęp 2020-01-20]. (ang.).
- ↑ M.P. z 2022 r. poz. 78
- ↑ Odznaczenia dla paraolimpijczyków z letnich igrzysk w Tokio. prezydent.pl, 29 września 2021. [dostęp 2021-10-09].
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 1208
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
.svg)
Sport records icon to be used for world records.
Sport records icon to be used for personal best marks.
Sport records icon to be used for championship records.