Lucyna Penciak

Grób Lucyny Penciak na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie

Lucyna Anastazja Penciak z domu Radzymińska (ur. 15 kwietnia 1914 w Pęcicach, zm. 31 grudnia 1993 w Warszawie) – polska bibliotekarka, pisarka i esperantystka.

Absolwentka pedagogiki i bibliotekarstwa Studium Pracy Społeczno - Oświatowej Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. W latach 1937-1939 pracowała jako instruktor Centralnej Biblioteki Powiatowej w Warszawie. W czasie wojny działała w Armii Krajowej, Grupie Kampinos posługując się pseudonimem „Kruszynka”. Po wojnie związana z oświatą i bibliotekarstwem – od roku 1967 do 1976 zatrudniona jako kustosz i kierownik wypożyczalni w warszawskiej Bibliotece Publicznej.

W 1980 roku zadebiutowała jako autorka science-fiction publikując w kawowskiej serii „Fantazja-Przygoda-Rozrywka” (nazywanej serią „z dżdżownicą” lub „z glizdą”) niezamierzenie groteskową utopię „Neurony zbrodni”.

Kilka krótszych tekstów pisarki - wspomnień, opowiadań – zostało staraniem jej męża Bolesława Penciaka opublikowanych po śmierci, w serii Biblioteczka "Kruszynki" i Bolesława.

Ponadto Lucyna Penciak zajmowała się malarstwem, pozostawiła po sobie obrazy, które znajdują się w prywatnych kolekcjach.

Spoczywa na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie (kw. W-VI-5-2).

Publikacje

• 1967 – Łaska czasu
• 1980 – Neurony zbrodni
• 1993 – Czterej... (wspomnienia)

Bibliografia

• Andrzej Niewiadowski, Antoni Smuszkiewicz: Leksykon polskiej literatury fantastycznonaukowej. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1990, s. 169, seria: SF - Wydawnictwo Poznańskie. ISBN 83-210-0892-5.
• Penciak-Radzymińska, Lucyna Anastazja (1914-1993).. W: Katalog Biblioteki Narodowej [on-line]. [dostęp 2010-06-20].
• Penciak-Radzymińska Lucyna Anastazja. W: Polska Bibliografia Literacka [on-line]. Instytut Badań Literackich PAN Pracownia Bibliografii Bieżącej w Poznaniu. [dostęp 2010-06-20].