Ludmiła Jeske-Choińska

Ludmiła Jeske-Choińska

Imię i nazwisko	Ludmiła Jeske-Choińska z domu Mikorska
Data i miejsce urodzenia	1849 Małachowo
Pochodzenie	polskie
Data i miejsce śmierci	2 listopada 1898 Warszawa
Gatunki	muzyka poważna, muzyka romantyczna
Zawód	kompozytor, śpiewaczka

Ludmiła Jeske-Choińska z domu Mikorska (ur. 1849 w Małachowie, zm. 2 listopada 1898 w Warszawie) – polska kompozytorka i śpiewaczka.

Życiorys

Studiowała wokalistykę u Mathilde Marchesi w Wiedniu i Francesco Lampertiego w Mediolanie oraz kompozycję u Gustawa Roguskiego (1839–1921) i Zygmunta Noskowskiego w Warszawie.

W roku 1880 poślubiła pisarza i publicystę Teodora Jeske-Choińskiego (1854–1920).

Zmarła w wieku 49 lat. Pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 24-4-26)^[1].

Grób Ludmiły Jeske-Choińskiej na cmentarzu Powązkowskim

Twórczość

Komponowała poematy symfoniczne, opery, operetki, pieśni solowe oraz utwory fortepianowe.

Wybrane utwory

• Operetka Filutka (1884)
• Operetka Zuch dziewczyna (1884)
• Opera komiczna Markiz de Créqui (1892)
• Poemat symfoniczny Rusałka (1893, nagrodzony w Chicago)
• Pieśni
• Tańce na fortepian

Przypisy

Bibliografia

• Biografia

Linki zewnętrzne

• Utwory Ludmiły Jeske–Choińskiej w bibliotece Polona