Ludolf (książę Saksonii)

Ludolf
hrabia Saksonii
Okres	od ok. 840
książę Saksonii Wschodniej
Okres	od ok. 850 do 864/866
Następca	Bruno saski
Dane biograficzne
Dynastia	Ludolfingowie
Data urodzenia	ok. 806
Data śmierci	864/866
Małżeństwo	Oda

Ludolf (ur. ok. 806^{[potrzebny przypis]}, zm. 864 lub 866^[1]) – hrabia Saksonii od ok. 840 i książę Saksonii Wschodniej (dux orientalis Saxonum) od ok. 850^{[potrzebny przypis]}, założyciel dynastii Ludolfingów.

Prawdopodobnie już, nieznani z imienia, dziad i ojciec Ludolfa pełnili urząd margrabiów gandersheimskich. Żoną była Oda, córka frankońskiego princepsa Billunga i Aedy. Ludolf z żoną byli fundatorami żeńskiego klasztoru w Gandersheim. W związku z tą fundacją odbyli oni w latach 845-846 podróż do Rzymu, gdzie u papieża Sergiusza II wystarali się o dyspensę dla swojej córki Hathemody, ze względu na jej niepełnoletniość, aby mogła zostać przeoryszą w tym klasztorze. Dodatkowo Ludolf z żoną otrzymali z rąk papieża relikwie Atanazego i Innocentego I — dwóch świętych papieży. Kwestia, jaką rzeczywistą władzę i nad jakim obszarem miał Ludolf w Saksonii, pozostaje otwarta^[2].

Ludolf i Oda mieli 11 lub 12 dzieci^{[potrzebny przypis]}:

• Bruno (zm. 2 lutego 880) – książę saski
• Otto Dostojny – książę saski
• Thankmar – opat w Corvey
• Luitgarda Saska – żona Ludwika III Młodszego
• Enda – zamężna
• Hathemoda – opatka w Gandersheim
• Gerberga – opatka Gandersheim
• Krystyna – opatka w Gandersheim
• córka i dwóch lub trzech synów zmarłych w młodości.

Przypisy

Bibliografia

• GerdG. Althoff GerdG., Ottonowie: władza królewska bez państwa, MartaM. Tycner-Wolicka (tłum.), Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2009, ISBN 978-83-235-0599-0, OCLC 750674035 .

Władcy Saksonii Książęta Saksonii Pierwsi władcy Hadugato (531) Berthoald (627) Teoderyk (743–744) Widukind (777–785 lub 810) Ekbert I (785 lub 810 – po 811) Wilipert (810–850) Ludolfingowie Ludolf (844–866) Bruno saski (866–880) Otto I Znakomity (880–912) Henryk I Ptasznik (912–936) Otto I Wielki (936–961) Billungowie Hermann Billung (961–973) Bernard I Billung (973–1011) Bernard II (1011–1059) Ordulf (1059–1072) Magnus (1072–1106) Supplinburgowie Lotar III (1106–1127) Welfowie Henryk II Pyszny (1127–1138) Askańczycy Albrecht Niedźwiedź (1138–1142) Welfowie Henryk Lew (1142–1180) Westfalia arcybiskupi Kolonii, północna część – Brunszwik-Lüneburg Askańczycy Bernard III Askańczyk (1180–1212) Albrecht I Askańczyk (1212–1261, odtąd dot. Saksonii-Wittenbergi) Albrecht II Askańczyk (1261–1298) Rudolf I Askańczyk (1298–1356) Elektorzy Saksonii Askańczycy Rudolf II Askańczyk (1356–1370) Wacław (1370–1388) Rudolf III Askańczyk (1388–1419) Albrecht III Askańczyk (1419–1422) Wettynowie Fryderyk I Kłótnik (1422–1428) Fryderyk II Łagodny (1428–1464) Linia ernestyńska Ernest (1464–1486) Fryderyk III Mądry (1486–1525) Jan Stały (1525–1532) Jan Fryderyk I (1532–1547) Linia albertyńska Albrecht Odważny (1464–1500) Jerzy Brodaty (1500–1539) Henryk Pobożny (1539–1541) Maurycy Wettyn (1541–1553) August Wettyn (1553–1586) Krystian I Wettyn (1586–1591) Krystian II Wettyn (1591–1611) Jan Jerzy I Wettyn (1611–1656) Jan Jerzy II Wettyn (1656–1680) Jan Jerzy III Wettyn (1680–1691) Jan Jerzy IV Wettyn (1691–1694) Fryderyk August I Mocny (1694–1733) Fryderyk August II Wettyn (1733–1763) Fryderyk Krystian Wettyn (1763) Fryderyk August III Sprawiedliwy (1763–1806) Królowie Saksonii Wettynowie Fryderyk August I Sprawiedliwy (1806–1827) Antoni Klemens Wettyn (1827–1836) Fryderyk August II Wettyn (1836–1854) Jan Wettyn (1854–1873) Albert I Wettyn (1873–1902) Jerzy I Wettyn (1902–1904) Fryderyk August III Saski (1904–1918)