Ludomił Korczyński

Ludomił Korczyński
Data i miejsce urodzenia

14 września 1867
KorczówkA

Data i miejsce śmierci

13 maja 1936
Kraków

profesor nauk medycznych
Specjalność: balneologia
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

25 czerwca 1896

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Ludomił Sas-Korczyński (ur. 14 września 1867 w Korczówce, zm. 13 maja 1936 w Krakowie[1]) – polski lekarz balneolog.

Życiorys

Uczył się w gimnazjum we Lwowie i Stanisławowie, maturę zdał w 1885. Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Pracował jako asystent w klinice lekarskiej. 25 czerwca 1896 na UJ wygłosił swoją pracę habilitacyjną na docenta chorób wewnętrznych, pt. Rozwój i obecne stanowisko hematologii klinicznej[2]. Był profesorem balneologii i klimatoterapii na UJ[3]. Współzałożyciel i prezes Towarzystwa Balneologicznego (1905–1936). Przez 25 lat redagował „Przegląd Zdrojowo-Kąpielowy”. Ogłosił m.in. Choroby oskrzeli, płuc i opłucnej (Nauka o chorobach wewnętrznych, 1904), O hormonach wegetatywnego układu nerwowego ze stanowiska nauki o wydzielaniu wewnętrznym (Przegląd Lekarski 1913); Zarys balneologii i balneografii krajowej.

Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera PAS 64-zach-katakumba Trembeckich)[4].

Był mężem Marii z Hoene-Wrońskich (1868–1952), z którą miał synów: Jerzego i Ludomira oraz córkę Marię, po mężu Nieniewską.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ nekrolog
  2. ↑ Habilitacya. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 146 z 27 czerwca 1896. 
  3. ↑ Polski Instytut Balneologii, „Kurier Warszawski” (nr 171), 24 czerwca 1937, s.8.
  4. ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych, zck-krakow.pl [dostęp 2020-08-24].
  5. ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za działalność organizacyjną, naukową i publicystyczną na polu podniesienia zdrojownictwa polskiego”.

Bibliografia

  • Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934–1939).

Linki zewnętrzne