Ludomir Cieśliński

Ludomir Cieśliński

porucznik
Data i miejsce urodzenia	1878 Piotrków Trybunalski
Data i miejsce śmierci	13 grudnia 1914 okolice Uppony
Przebieg służby
Lata służby	od 1914
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	2 pułk piechoty Legionów
Stanowiska	dowódca kompanii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
Odznaczenia

Ludomir Cieśliński (ur. 1878, zm. 13 grudnia 1914) – działacz socjalistyczny i niepodległościowy, żołnierz 2 pułku piechoty Legionów.

Życiorys

Ludomir Cieśliński studiował chemię na Politechnice Drezdeńskiej, gdzie uzyskał dyplom inżyniera chemika. Pracował w kopalni w Bolesławiu, a następnie w walcowni blachy cynkowej Emma w Sosnowcu, gdzie również należał do „Sokoła”. Przed wybuchem wojny sprawował funkcję naczelnika „Sokoła” w Sosnowcu.

Po wybuchu wojny na czele swojej drużyny 7 Polowej Drużyny zorganizowanej w Sierszy udał się do Krakowa. Został przydzielony do 2 pułku piechoty, gdzie 28 września mianowany na porucznika objął dowództwo 8 kompanii. Razem z 2 pułkiem 30 września wyruszył na front karpacki. Porucznik Ludomir Cieśliński zginął 13 grudnia 1914 roku w czasie nocnej wyprawy II i III baonu dowodzonej przez pułkownika Zielińśkiego na wzgórza Fenyres i Vizkoz na południe od Uppony^[1].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari pośmiertnie^[2]
• Krzyż Niepodległości pośmiertnie

Przypisy

Bibliografia

• Wiktor Krzysztof Cygan, Słownik biograficzny oficerów Legionów Polskich. Gryf, Warszawa 1992, Tom I.
• Józef Sitko: Zarys historii wojennej 2-go Pułku Piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Panteon Polski, nr 3 rok 1924
• Wiadomości Polskie 1915, nr 12 i 13 str.6-7