Ludomir Stasiak

Ludomir Stasiak

Data i miejsce urodzenia	3 października 1919 Góry
Data śmierci	5 października 2001
Sekretarz Rady Państwa
Okres	od 27 czerwca 1969 do 2 kwietnia 1980
Przynależność polityczna	Zjednoczone Stronnictwo Ludowe
Poprzednik	Julian Horodecki
Następca	Edward Duda
Odznaczenia

Nagrobek Ludomira Stasiaka

Ludomir Stasiak, ps. Cezary (ur. 3 października 1919 w Górach, zm. 5 października 2001) – polski ekonomista i działacz ruchu ludowego. Poseł na Sejm PRL I, II, III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji, sekretarz Rady Państwa (1969–1980).

Życiorys

Pochodził z rodziny chłopskiej, syn Stanisława i Róży^[1]. W 1955 ukończył Instytut Kształcenia Kadr Naukowych w Warszawie. Był wieloletnim działaczem partii ludowych, należał do Stronnictwa Ludowego i Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, a także do władz partyjnych, w latach 1944–1945 członek Zarządu Głównego SL, w latach 1945–1949 członek Rady Naczelnej SL, w latach 1949–1980 członek Naczelnego Komitetu (początkowo Naczelnego Komitetu Wykonawczego) ZSL, w latach 1950–1973 członek prezydium NKW ZSL, w latach 1950–1954 i 1956–1969 sekretarz NKW i NK ZSL, a w latach 1962–1964 wiceprzewodniczący Sekretariatu NK ZSL.

Podczas wojny był w ruchu oporu (Bataliony Chłopskie), po wyzwoleniu działał w wiejskich organizacjach młodzieżowych, był m.in. sekretarzem i skarbnikiem zarządu głównego Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” i sekretarzem Zarządu Głównego Związku Młodzieży Polskiej. W 1947 wiceprezes Komitetu Demokratyzacji „Wici”.

W latach 1969–1980 sekretarz Rady Państwa. Był posłem na Sejm PRL I, II, III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji (1952–1985), w latach 1980–1985 przewodniczył Komisji Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska (w 1984 „gospodarkę terenową” zastąpiono w nazwie komisji „gospodarką przestrzenną”).

W latach 1958–1981 członek Prezydium i sekretarz Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. W latach 1979–1990 członek prezydium Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C37-9-3)^[2].

Odznaczenia

Polskie

Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1955)^[3], Orderem Sztandaru Pracy I klasy, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy (1946)^[4], Krzyżem Partyzanckim, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945 i Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[5].

Zagraniczne

W 1985 został wyróżniony Medalem „40. rocznicy Wyzwolenia Czechosłowacji przez Armię Radziecką” (Czechosłowacja) oraz Medalem 40-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945 (Związek Radziecki).

Przypisy

Bibliografia

• Leksykon Historii Polski, Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1995
• A. Mazur, Order Krzyża Grunwaldu, Wydawnictwo MON, Warszawa 1988
• T. Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991
• VI Kongres ZBoWiD Warszawa 7–8 maja 1979, Wydawnictwo ZG ZBoWiD, Warszawa 1979
• VII Kongres ZBoWiD, Wydawnictwo ZG ZBoWiD, Warszawa 1985
• Za Wolność i Lud, nr 21 (1118), str. 5