Ludovico Madruzzo
| ||
| Kardynał biskup | ||
 | ||
| Kraj działania | Państwo Kościelne | |
| Data i miejsce urodzenia | 1532 Trydent | |
| Data i miejsce śmierci | 20 kwietnia 1600 Rzym | |
| Biskup Trydentu | ||
| Okres sprawowania | 1567-1600 | |
| Protoprezbiter | ||
| Okres sprawowania | 1591-1597 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Prezbiterat | 1564 | |
| Sakra biskupia | 18 czerwca 1570 | |
| Kreacja kardynalska | 26 lutego 1561 Pius IV | |
| Kościół tytularny | S. Callisto S. Onofrio S. Anastasia S. Lorenzo in Lucina | |
Ludovico Madruzzo (ur. 1532 w Trydencie, zm. 20 kwietnia 1600 w Rzymie) – włoski kardynał i polityk, książę biskup Trydentu.
Życiorys
Był synem barona Niccolo Madruzzo i Helene Lanberg. Ukończył studia na uniwersytetach w Leuven i Paryżu. W 1561 papież Pius IV mianował go kardynałem diakonem San Callisto. W latach 1562-1586 kardynał diakon San Onofrio, 1586-1591 kardynał prezbiter S. Anastasiae, 1591-1597 kardynał prezbiter San Lorenzo in Lucina, 1597-1600 kardynał biskup Sabiny i w 1560 kardynał biskup Frascati. Od 1567 do śmierci był księciem biskupem Trydentu. Przyłączył do biskupstwa południowy Tyrol co spowodowało spór kardynała z cesarzem Ferdynandem II. Madruzzo schronił się wówczas w Rzymie. Był obecny na wszystkich konklawe między 1565 a 1592. Od konklawe 1585 dowodził frakcją prohiszpańską w kolegium kardynalskim. To dzięki poparciu jego (i króla Hiszpanii Filipa II) wybrano na Stolicę Piotrową kardynałów Mikołaja Sfondrati-Grzegorza XIV i Jana Antoniego Facchinetti-Innocentego IX. Na konklawe, które wybrało Sfondratiego sam był poważnym kandydatem do tiary, jednak jego szanse przekreśliły zbyt ścisłe związki z Madrytem i pochodzenie (matka kardynała była Niemką).
W latach 1587-1588 Kamerling Świętego Kolegium Kardynałów.
Ludovico Madruzzo był przyjacielem św. Karola Boromeusza i św. Filipa Neri oraz mecenasem sztuki. Zmarł w Rzymie w wieku 68 lat.