Ludowy Związek Kobiet

Ludowy Związek Kobiet – konspiracyjna organizacja ruchu ludowego powstała w czasie II wojny światowej.

Opis

Związek powstał w styczniu 1942 r., zajmując się obsługiwaniem konspiracyjnej sieci łączności, kolportażem wydawnictw Centralnego Kierownictwa Ruchu Ludowego „Roch” i Batalionów Chłopskich, oraz opieką nad rodzinami pomordowanych i więzionych przez Niemców. Organizacja zajmowała się również zaopatrywaniem w żywność niektórych oddziałów BCh i prowadziła pracę kulturalno-oświatową.

Na szczeblu centralnym utworzono 9 wydziałów:

  • organizacyjny
  • spółdzielczo-gospodarczy
  • propagandowy
  • pracy i wydawnictw
  • dziecka
  • zdrowia i opieki społecznej
  • kształcenia kobiet
  • Zielonego Krzyża
  • prawny

Członkowie

Organizacja liczyła około 12 tys. kobiet, z czego 8 tys. działało w Zielonym Krzyżu[1].

Upamiętnienie

W 2019 w Warszawie u zbiegu ul. Czernikowskiej i al. Polski Walczącej odsłonięto pomnik Żołnierzy Batalionów Chłopskich i Ludowego Związku Kobiet[2].

Przypisy

  1. ↑ Encyklopedia II wojny światowej ↓, s. 296.
  2. ↑ W Warszawie odsłoniliśmy długo wyczekiwany pomnik w hołdzie Batalionom Chłopskim. W: Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych [on-line]. 8 października 2019. [dostęp 2020-12-02].

Bibliografia

  • Encyklopedia II wojny światowej. Praca zbiorowa. Warszawa: MON, 1975.
  • Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo MON, 1971.