Ludwig Ernst z Brunszwiku-Lüneburga-Bevern

	Ludwig Ernst z Brunszwiku-Lüneburga-Bevern
	Ludwig Ernst z Brunszwiku-Lüneburga-Bevern
	; Ludwig Ernst z Brunszwiku-Lüneburga-Bevern
	Książę Kurlandii i Semigalii
Okres	od 1741; do 1741
Poprzednik	Ernest Jan Biron
Następca	Karol Krystian Wettyn
	Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	25 września 1718 ; Wolfenbüttel
Data i miejsce śmierci	12 maja 1788 ; Eisenach
Ojciec	Ferdynand Albrecht II z Brunszwiku-Lüneburga
Matka	Antonina Amalia z Brunszwiku-Wolfenbüttel

Ludwig Ernst z Brunszwiku-Lüneburga-Bevern i jego adiutant Robert Douglas

Ludwig Ernst z Brunszwiku-Lüneburga-Bevern (ur. 25 września 1718 w Wolfenbüttel, zm. 12 maja 1788 w Eisenach) – niemiecki arystokrata oraz austriacki, holenderski i niemiecki marszałek polny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Ferdynanda Albrechta II, książę Brunszwiku. Od 1737 roku w służbie austriackiej. Walczył w wojnie przeciw Turkom do pokoju belgradzkiego (1739). Dzięki wpływom brata, Antoniego Ulryka na dworze rosyjskim został wybrany w 1741 roku księciem Kurlandii, gdy stracił tam władzę Ernest Jan Biron. Cesarzowa Rosji Elżbieta Romanowa nie uznała jednak tego wyboru. W 1742 roku powrócił do Niemiec. Walczył w drugiej wojnie śląskiej, po jej zakończeniu pokojem w Akwizgranie w 1748 roku Wilhelm IV Orański zaprosił go do Holandii.

19 marca 1750 roku został mianowany na stopień marszałka polnego^[1].

Mimo dowodzenia oddziałami holenderskimi książę zachował swe stanowiska jako feldmarszałka austriackiego i cesarskiego. Po śmierci Wilhelma IV w 1751 roku został kapitanem generalnym wojsk w Holandii i pełnił tę funkcję do 1766 roku. Od 1779 roku książę stał się celem pamfletów, pisanych przez tzw. frakcję patriotów, w tym^[2]:

Jurjen Lankbein of de Mof Commis;
De door Patricius verlichte Vaderlanders, 1779;
Jaloursen Joseph;
De Mof Meesterknegt, 1781;
De Aristokraten, 1785;
De Hertog van Wolffenbuttel;
Het Politicq en Staatkundig Marionetten-Spel.

W 1784 roku książę musiał opuścić sprawowany urząd. W 1787 roku wojska pruskie wkroczyły do Holandii i obaliły wielkiego pensjonariusza Pietera van Bleiswijka, największego wroga księcia brunszwickiego.

Przypisy

↑ Schmidt-Brentano 2006 ↓, s. 15.
↑ Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid (1952), K. ter Laan.

Bibliografia

Bootsma, N.A. (1962) De hertog van Brunswijk, 1750-1759. Assen: Van Gorcum, Historische Bibliotheek; 69.
Klein, S.R.E. (1995) Patriots Republikanisme. Politieke cultuur in Nederland (1766-1787), p. 12.
Oosthoek’s geïllustreerde Encyclopaedie (1917).
C. Römer, Braunschweig-Bevern, Ein Fürstenhaus als europäische Dynastie 1667–1884, S. 68, Braunschweig, 1997.
Schlözer, A.L. (1786) Lodewijk Ernst, hertog van Brunswyk en Lunenburg ... Echte bescheiden Van het gedrag ten opzigte zijner aanzienlijke waardigheden, als Veldmaarschalk, Voogd en Reprezentant van ...den Heere Erfstadhouder P.W. de V. van Oranje; in de Vereenigde Nederlanden.
Antonio Schmidt-Brentano: Kaiserliche und k.k. Generale (1618-1815). Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2006.
Wijnen, H. van (1987) Vorst Willem, het is alles uw schuld! Oranje en de ondergang van de Republiek bij de omwentelingen 1787-1795.

Linki zewnętrzne

[CITEREFSchmidt-Brentano200615-1] Schmidt-Brentano 2006 ↓, s. 15.

[laan-2] Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid (1952), K. ter Laan.

[1]

[2]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Ludwig Ernst z Brunszwiku-Lüneburga-Bevern

Spis treści

Życiorys

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie