Ludwig Hilberseimer

Ludwig Karl Hilberseimer
Data i miejsce urodzenia

14 września 1885
Karlsruhe

Data i miejsce śmierci

5 maja 1967
Chicago

Narodowość

niemiecka

Alma mater

Karlsruher Institut für Technologie

Praca
Styl

modernizm

Ludwig Karl Hilberseimer (ur. 14 września 1885 w Karlsruhe, zm. 5 maja 1967 w Chicago) – niemiecki urbanista i architekt modernistyczny, publicysta, działający także w USA.

Życiorys

W latach 1906–1911 studiował architekturę w Wyższej Szkole Technicznej w Karlsruhe[1] pod kierownictwem Friedricha Ostendorfa. W latach 1910–1928 pracował w Berlinie jako architekt[2]. Od 1916 do 1918 pracował w biurze projektowania szkoły lotnictwa[2].

Od 1919 zajmował się również publicystyką i krytyką – od 1920 pracował jako recenzent m.in. dla pisma "Sozialistische Monatshefte"[2]. Związał się ze środowiskami awangardy, m.in. od 1919 był członkiem Novembergruppe[1]. Od 1925 członek niemieckiego Werkbundu, a od 1926 berlińskiego stowarzyszenia nowoczesnych architektów "Der Ring"[2].

W latach 1929–1932 uczył w Bauhausie najpierw budownictwa a później projektowania osiedli i miast[1]. Po zamknięciu uczelni nauczał w Berlinie na prywatnej uczelni Miesa van der Rohe, a w 1938 wyjechał do Chicago, gdzie uczył planowania przestrzennego w Illinois Institute of Technology[1]. W 1955 został tam dyrektorem Katedry Planowania Urbanistycznego i Regionalnego[2].

Wybrane publikacje

  • Großstadtbauten. Hannover: Aposs-Verlag, 1925. (niem.)
  • Großstadtarchitektur. Stuttgart: Julius Hoffman Verlag, 1927. (niem.)
  • Beton als Gestalter. Stuttgart: Julius Hoffmann Verlag, 1928. (niem.) (z Juliusem Vischerem)
  • Internationale neue Baukunst. Stuttgart: Julius Hoffmann Verlag, 1928. (niem.)
  • Hallenbauten. Leipzig: J. M. Gerhardt, 1931. (niem.)
  • The New City. Principles of Planning. Chicago: Paul Theobald, 1944. (ang.)
  • The New Regional Pattern. Industries and Gardens. Workshops and Farms. Chicago: Paul Theobald, 1949. (ang.)
  • The Nature of Cities. Origin, Growth, and Decline. Pattern and Form. Planning Problems. Chicago: Paul Theobald, 1955. (ang.)
  • Mies van der Rohe. Chicago: Paul Theobald, 1956. (ang.)
  • Entfaltung einer Planungsidee; Bauwelt Fundamente 6. Berlin, Frankfurt, Wien: 1963. (niem.)
  • Contemporary Architecture, It´s Roots and Trends. Chicago: Paul Theobald, 1964. (ang.)
  • Berliner Architektur der 20er Jahre. Mainz: Florian Kupferberg Verlag, 1967. (niem.)

Wybrane dzieła architektoniczne

  • 1926–1927 – dom jednorodzinny w Stuttgarcie przy Rathenaustrasse 5 na osiedlu Weißenhofsiedlung (zniszczony)[3]
  • 1929–1930 – osiedle Süßer Grund w Berlinie
  • 1932 – dom Blumenthala przy Wilskistrasse 66 w Berlinie[4]
  • 1955–1963 – Park Lafayette przy Lafayette Plaisance Street w Detroit (razem z Miesem van der Rohe)[5]

Przypisy

  1. ↑ a b c d Bauhaus-Archiv Museum für Gestaltung: Ludwig Hilberseimer (niem.). [dostęp 2010-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-28)].
  2. ↑ a b c d e Weißenhofsiedlung Stuttgart: Ludwig Hilberseimer (niem.). [dostęp 2010-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-23)].
  3. ↑ Weißenhofsiedlung Stuttgart: Ludwig Hilberseimer: Einfamilienhaus (niem.). [dostęp 2010-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  4. ↑ Archinform: Haus Blumenthal (niem.). [dostęp 2010-08-07].
  5. ↑ Archinform: Lafayette Park (niem.). [dostęp 2010-08-07].